pdd-nos en piekeren

  • simone

    Er wordt ontzettend veel informatie verstrikt over alle soorten van autisme.Maar ik kan nergens de goede hulp vinden voor mijn dochter van 35 jaar met pdd-nos.Hoe kan de energie die al dat gepieker haar kost omgebogen worden in iets positiefs?

    Ze is overal geweest,heel veel hulpverlening hebben we gehad,maar niks lijkt te helpen.Ze blijft erg passief terwijl ze als kind toch vrolijk was en altijd bezig.

    Haar niveau is laag dwz.het zit tussen zmlk en mlk school.

    Wie kan mij tips geven over hulpverlening of lectuur of iets anders waar ze baat bij zou kunnen hebben?

    Ik baal ervan dat er zoveel geschreven wordt over autisme en er daadwerkelijk zo weinig kan.Wie heeft er suggesties voor mij/ons.

    Ze is nu hele dagen thuis en komt amper buiten de deur.

    Aandringen om dingen te doen geeft veel weerstand.Werken op de sociale werkplaats is mislukt.

    Wie kan mij uit eigen ervaringen raad geven?

    groeten een moeder die het niet wil opgeven.

  • purk

    heeft ze wel eens antidepressieva geprobeerd?

  • Kluizenaar Hans

    Hallo

    Uit eigen ervaring weet ik dat je dit probleem moet aanpakken , want als het probleem zich langdurig voor doet word je gek en ontaard het in rariteiten tot aan suïcidale gedachte s aan toe.

    Het is zaak dat zei de wereld los laat en een eigen leven leeft, want dat gepieker lost niets op.

    Je word er dubbel mee gepakt 1 je piekert over de min punten en 2 die tijd dat je piekert denk je niet aan de leuke en normale en fijne dingen. geen wonder dat je in een depressie komt als dat aanhoudend is.

    Hoewel dat wat voor mij perfect werkt niet voor iedereen geld

    Ik kan nog wat tips geven

    Verder als zei piekert is het zaak om even te stoppen en de vraag te stelen waar pieker ik over?

    heeft dat zin?

    lost het iets op ?

    99 op de 100 keer is het antwoord dan nee. Dus reden om te kappen.

    verder afleiding zoeken naar alle dingen die de persoon in kwestie leuk vind en bewust daar de gedachte op richten focussen dat kan een tegen middel zijn tegen het piekeren.

    ik doe ik elke dag bewust een kwartier alleen maar alle positieve dingen gedachtes en denken te laten spreken door positief te denken, dan neemt het pikeren sterk af en ontaard het in denken in leuke dingen.

    Door het kluizenaarsleven zijn andere mensen uitgeschakeld in mijn leven en valt er nooit meer te wat te piekeren, en kan dus al mijn aandacht vestigen op de leuke dingen zoals mijn fauna hobby. Momenteel veel veldwerk aan het rapporteren en ook daar is de computer en online invoeren niet meer weg te denken.

    Verder pauzeer ik zo tussen door en ga balletje gooien m,et de hond buiten.

    Met vriedelijke groeten

  • simone

    Mijn dochter gebruikt paroxetine .Een halve per dag en dat helpt haar enigzins.Ze heeft een poos risperdal gebruikt maar toen kenden we haar niet meer terug.Ze werd een vreemde voor ons.En ze is nu nog niet de oude.

    Hans wat fijn dat jij voor jezelf een manier hebt gevonden om er mee om te gaan.Helaas us zij nog niet zover.Ze wil alsmaar onderzoeken doen.We hebben al veel gedaan.

    Uit een test is gebleken dat zij dus een hoge angstdrempel heeft .Ze wil weten of dat met Pdd-nos te maken heeft.

    Hans weet jij daar misschien iets meer van?

    Ik vond het fijn om jou reactie te lezen.

    Het zou al helpen als zij ergens goed in was .Helaas kunnen we niks ontdekken wat ze thuis voor haar zinvols kan doen.

    Naar buiten blijft nog eem probleem.

    groeten simone

  • Susan

    Terwijl ik je berichtje zit te lezen zit ik me af te vragen wat er het eerste ontstaan is; het piekeren, of het passieve.

    Als er geen structuur is, doordat iemand passief is vanuit zichzelf, of omdat hij/zij niet genoeg mogelijkheden krijgt, is de kans op piekeren ook wel groot.

    Structuur door iets te doen wat bij voorkeur nog een beetje uitdagend is = structuur in je hoofd en dus minder ruimte voor vervelende dingen (piekeren).

    Ik heb ook een poos op een sociale werkvoorziening gewerkt. Naast echt administratief werk, heb ik daar vooral productiewerk gedaan, schoonmaak en tuin. Dat laatste bestond vooral uit bladharken. Ik had vooral tijdens dit werk het gevoel dat mijn hoofd knapte doordat er allerlei gedachten door mijn hoofd spookte. Hierdoor heb ik ook menig keer op het punt gestaan om naar huis te gaan.

    Ik begrijp heel goed dat het werken voor jouw dochter op een sw niet goed ging. Het heet dan wel een sociale werkvoorziening te zijn, maar het gaat mijns inziens steeds meer om de winst en niet meer om de mensen. Helaas:(

    Nu doe ik gelukkig weer werk wat beter bij me past - niet meer bij de sw- en dat ook meer uitdaging bied. Dat piekeren en die negatieve gedachten zijn gelukkig een heel stuk minder.

    Je kan advies vragen van stichting MEE, die zit vast ook bij jou in de buurt.

    Misschien is het een idee om een Persoonsgebonden Budget aan te vragen, zodat je begeleiding voor je dochter kan inkopen die met haar allerlei activiteiten kan gaan doen.

    Je schrijft dat haar angstdrempel hoog is en dat ze het eng vindt om naar buiten te gaan. Ik denk hoe langer je hier aan toegeeft, hoe moeilijker het zal worden en hoe hoger de drempel om naar buiten te gaan wordt.

    Heel veel sterkte.

    Susan

    32 PDD-nos

  • kluizenaar Hans

    Susan schreef:

    >

    >

    > Structuur door iets te doen wat bij voorkeur nog een beetje

    > uitdagend is = structuur in je hoofd en dus minder ruimte

    > voor vervelende dingen (piekeren).

    >

    Dat is inderdaad de beste oplossing gecombineerd met andere oplossingen.

    De structuur moet echter wel voor de persoon in kwestie de juiste structuur zijn.

    Verder een leuke hobby doen werk ook goed.

    Misschien medicatie die het pieker gedrag kan terugdringen. Blijven piekeren is ongezond dan kun je nog beter medicatie gebruiken.

    Ik noem bewust niet op welke medicatie , want wat goed werkt bij mij

    werkt averechts bij een ander, dus dat moet de behandelend arts bepalen.

    Verder is gesprekken met een psychiater of zo belangrijk om het probleem aan te pakken.

    Met vriendelijke groeten

  • Susan

    Ik denk dat een groot nadeel van medicatie toch vaak is dat degene die het slikt een enorme persoonverandering ondergaat en dit vind ik verre van positief.

  • Kluizenaar hans

    Dat is gelul van stelletje anti medicatie faSScisten.

    zo ik neem de 2e dippereron in voor vandaag en ga slapen.

    Medicatie werkt mij goed .

    Elke anti medicatie faSScist die hier verschijnt krijg de volle laag van mij.

    Dat is niet tegen jouw persoonlijk gezegd, maar er duiken wel meer anti medicatie berichten op. jij bent alleen zelf tegen had je eens gezegd maar veroordeeld geen andere gebruikers van medicatie, dus dat is dan ook goed.

    niet medicatie wensen te gebruiken is wat anders dan een anti medicatie persoon zijn .

    Er zijn kinderen en volwassen genoeg , ook hier op het forum die blij zijn met medicatie.

    Met vriendelijke groeten

  • Susan

    Het valt wel weer op dat jij weer over faSScisten begint Hans.

    En trouwens, het is geen “gelul”, uit eigen ervaring weet ik dat dat zo is, en het grootste voorbeeld van een andere persoonlijkheid krijgen door medicatie ben jij. Hoewel…..

    En ja, ik ben blij dat ik van die troep af ben en dat ik gelukkig mezelf weer ben en niet een of andere zombie.

  • kluizenaar hans

    Oke wij gaan niet meer met elkaar in gesprek over en uit.

    Ik zwijg je als het graf.

    Ik wens niet met adelaars aanbidders die zich tegen medicatie keren in discussie te gaan.

    over en uit. je word genegeerd door mij. en als er al bij voorbaat jouw naam ergers ziet staan sla ik de post overal over.

    ************