Ik ben op zoek naar ouders, cliënten of begeleiders die vast lopen binnen de instelling waar hun kind/ zijzelf / hun cliënt woont.

Ik ben bezig met een onderzoek voor een tv documentaire waarin ik als stelling o.a. heb dat de term afstand / nabijheid is verworden tot kilheid, weinig tot geen inspraak en keuzemogelijkheden met betrekking tot benadering/ behandeling / toekomstperspectief. Daarnaast ben ik al vergevorderd met een documentaire over “stemmen horen”, het taboe hierop en de stigmatiserende diagnose “schizofrenie”

Ik wil dit alles nader toelichten. als u geïnteresseerd bent, of als u alleen uw ervaringen eens wilt delen, kunt u ook contact met mij opnemen.

Ik heb naast journalistiek werk, ook jarenlange ervaring in de gezondheidszorg, zowel de psychiatrie, de forensische psychiatrie als de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking.

Ik ben daarnaast bezig enkele ouders / cliënten te begeleiden om een woon- initiatief te starten, dit vooral voor mensen met een licht verstandelijke beperking en psychiatrische problematiek.

Dit, omdat ik merk dat deze groep door bezuinigingen binnen de GGz nu vanwege het iets lagere IQ valt onder de zorg voor verstandelijk beperkte mensen. Maar ouders, cliënten en ik hebben gemerkt daar vaak geen tot weinig kennis is van psychiatrische problematiek waardoor veelal alles geschaard wordt onder “gedragsproblemen”. Mocht u hier ervaringen mee hebben en dit willen delen, dan graag.

Ik zal zeer zeker zorgvuldig met uw informatie omgaan.

Met vriendelijke groet

Erica Irene