Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ingeborg
Hallo allemaal.
Wat ben ik blij dat ik deze site heb gevonden.
We hebben pas te horen gekregen dat ons dochtertje van ,net 3 jaar, een vorm van autisme heeft. Wij krijgen hulp van MEE en ze wordt over aantal weken door een psychiater onderzocht. Heel heftig allemaal. We zaten door haar gedrag met de handen in ons haar. Je geeft jezelf de schuld. Ik heb ook een post-partumdepressie, na ons 2e kind, opgelopen. Het gaat nu heel goed met mij maar je hoort vaak genoeg dat een kind probleemgedrag kan gaan vertonen.
Nu, deze conclusie van de baan is zijn wij ook weer opgelucht dat ze ASS heeft.
Begrijp me niet verkeerd, maar het was een verdrietig moment toen we het hoorde maar ook dat we het nu een plek kunnen geven.
Helaas denkt de omgeving eranders over. Mensen weten het beter of ze geloven je niet als je het verhaal verteld.Het is een beklemmend gevoel als men je niet wil geloven. Is dit hekenbaar???????? Natuurlijk denk ikm soms, ach er is niets.
Waarschijnlijk zit ik een fase.
Ik had al snel,toen ze 8mnd was, een gevoel er klopt iets niet. Ook is ze nooit eenkennig geweest en is ze heel vrij/open naar anderen toe. Soms in een rare situatie is ze uitbundig en knuffelig naar vreemden en dan begint ze anderen te pijnigen. Dit kan heel gevaarlijk uitpakken in een speeltuin b.v.
Ze schreeuwt als een situatie veranderd en blijft heel lang driftig. Soms doed ze zich zelf pijn en dat vind ik zo zielig dat ik haar niet begrijp of kan troosten.
Ze wil niet getroost voelen en duwt mij weg.
Ik kan zowel doorgaan maar is er iemand die dit herkend en mij wil beantwoorden?
Ik lees het wel en ik vind het fijn dat ik kan praten met jullie.
Groeten Ingeborg
