Hallo….net weer een heftige aanvaring met zoonlief gehad: hij mag tot 21.30 uur op de pc/playstation (eigenlijk tot 21.00 uur, maar hij eigent zich het laatste half uur meestal ook nog wel toe…). Ik waarschuwde hem, dat hij nog een paar minuten mocht, maar volgens hem mocht hij nog véél langer: hij lette op de tijd van zijn telefoon, en die liep 6 minuten achter op de tijd van teletekst/computer. Ik heb gezegd, dat die tijd niet goed was, maar hij bleef volharden: mijn klok liep verkeerd, de zijne was goed! Ik ergerde mij sowieso al, omdat hij niet deed wat ik van hem vroeg en dit maakte het er niet beter op. Ik heb op internet de goede tijd opgezocht, maar dat pikte hij niet: zijn tijd was de enige die telde! Op een gegeven moment stopte hij wel met spelen, maar hij had nog een vriendje aan de foon. Ik zei, dat hij ook moest stoppen met bellen, het was immers bedtijd: hij kwam met het argument, dat het zijn telefoon was, en dat hij daarmee kon bellen zolang hij wilde. En ja, hij bleef heel rustig, leek me uit te lachen en voor de gek te houden. Ik werd kwaad, laaiend, had hem het liefst door elkaar gerammeld, wil dat hij doet wat ik van hem vraag, maar hij vertikt het. Is verbaal ontzettend sterk, met goede argumenten, en ik ging bijna door het lint! Waarop hij aangaf, dat moeders niet deugen, bij vader is het beter….
Ik weet echt niet hoe ik het zover krijg dat hij wél naar me luistert en doet wat ik zeg, maar dit is zó ontzettend frustrerend: hij walst gewoon over me heen, doet waar hij zin in heeft, en tegen zijn argumenten is bijna niets in te brengen…
wie heeft raad?
Groetjes,
Nicole