Hallo ik ben moeder van Nick (1 van een tweeling) vier jaar, te vroeg geboren 33 wk, met vaccuumpomp, heeft waarschijnlijk een zuurstofgebrek gehad, aan de beademing gelegen, beschadiging in de witte stof van de hersenen, motorische achterstand, heeft diplegie.
Ik heb altijd al het gevoel gehad dat er iets is met Nick. Ik zal ik een aantal dingen noemen.
Nick is erg aanhankelijk, wil vaak geknuffeld worden, is hysterisch als vooral papa weggaat en wil dan nog vier of meer knuffels.
Elke dag strijd met aankleden, gaat helemaal over de rooie en is niet te hanteren
Kan zo van het 1 op het andere moment boos, driftig en agressief reageren om niets.
Vaak afwezig is, reageert niet als je hem op dat moment roept
Straffen helpt niet
Onzeker en heel erg gevoelig
Juf gisteravond op bezoek gehad en ze vindt dat Nick sociaal-emotioneel achterloopt.
Valt haar op dat Nick duidelijkheid en structuur nodig heeft, bijna geen zelfinitaitief neemt naar andere kinderen toe, als hij op sleeptouw wordt genomen dan doet hij wel mee.
Veel knuffeld met de juf en erg onzeker is.
We hebben al heel wat pedagogen gezien, maar het kwam er maar steeds op neer dat we maar consequent moesten zijn, maar in onze ogen is dit niet de juiste methode om Nick te helpen, want als Nick zo'n bui heeft kan ik echt niets met hem.
Herkennen jullie de bovenstaande gedragingen en kan iemand me zeggen of ik me wel of niet terecht dat “rare” gevoel heb over mijn zoontje?
Door de buitenwereld wordt je afgescheept met de woorden ach dat hoort bij de fase waar ze nu inzitten en dat gaat wel weer over………………maar dit is anders, misschien geen goede of juiste vergelijking, maar zijn tweelingzus is totaal anders.
Hopelijk kan iemand me een antwoordt geven.
Groeten een wanhopige en onzekere moeder die niet weet hoe ze met haar kind om moet gaan.