Even voorstellen en een vraag....

  • Noelle

    Hallo ik ben moeder van Nick (1 van een tweeling) vier jaar, te vroeg geboren 33 wk, met vaccuumpomp, heeft waarschijnlijk een zuurstofgebrek gehad, aan de beademing gelegen, beschadiging in de witte stof van de hersenen, motorische achterstand, heeft diplegie.

    Ik heb altijd al het gevoel gehad dat er iets is met Nick. Ik zal ik een aantal dingen noemen.

    Nick is erg aanhankelijk, wil vaak geknuffeld worden, is hysterisch als vooral papa weggaat en wil dan nog vier of meer knuffels.

    Elke dag strijd met aankleden, gaat helemaal over de rooie en is niet te hanteren

    Kan zo van het 1 op het andere moment boos, driftig en agressief reageren om niets.

    Vaak afwezig is, reageert niet als je hem op dat moment roept

    Straffen helpt niet

    Onzeker en heel erg gevoelig

    Juf gisteravond op bezoek gehad en ze vindt dat Nick sociaal-emotioneel achterloopt.

    Valt haar op dat Nick duidelijkheid en structuur nodig heeft, bijna geen zelfinitaitief neemt naar andere kinderen toe, als hij op sleeptouw wordt genomen dan doet hij wel mee.

    Veel knuffeld met de juf en erg onzeker is.

    We hebben al heel wat pedagogen gezien, maar het kwam er maar steeds op neer dat we maar consequent moesten zijn, maar in onze ogen is dit niet de juiste methode om Nick te helpen, want als Nick zo'n bui heeft kan ik echt niets met hem.

    Herkennen jullie de bovenstaande gedragingen en kan iemand me zeggen of ik me wel of niet terecht dat “rare” gevoel heb over mijn zoontje?

    Door de buitenwereld wordt je afgescheept met de woorden ach dat hoort bij de fase waar ze nu inzitten en dat gaat wel weer over………………maar dit is anders, misschien geen goede of juiste vergelijking, maar zijn tweelingzus is totaal anders.

    Hopelijk kan iemand me een antwoordt geven.

    Groeten een wanhopige en onzekere moeder die niet weet hoe ze met haar kind om moet gaan.

  • judith

    Hoi ten eerste welkom hier, als je echt wilt weten wat er is dan dus de bekende weg van de onderzoeken, dus als eerste naar je huisarts en dan wellicht door naar Bureau Jeugdzorg (heb daar zelf goede ervaring mee na twee bezoeken doorgestuurd naar de juiste instantie, in ons geval de Gelderse Roos)….succes ermee en laat je idd niet afschepen met “dit is een fase ed” of dat je overbezorgd bent als moeder………

    gr Judith

  • Noelle

    De pedagoog wil onze zoon doorsturen naar Meerkanten om Nick te laten onderzoeken.

    Wat houdt zo'n onderzoek in?

    Maar kunnen jullie ook zeggen of er herkenbare dingen zijn die ik genoemd heb?

  • judith

    Tuurlijk wel wat herkenbare dingen maar zet 10 kids met pddnos naast elkaar en je hebt 10 verschillende kids………zelf 2 jongens binnen het spectrum die veel overeenkomsten hebben maar soms ook totaal verschillend zijn……..en de Meerkanten ken ik niet dus weet ook niet wat voor onderzoeken dat zijn……

    hebben ze geen website waar je info vandaan kan halen?

    gr Judith

  • Can

    Hoi Noelle

    Welkom hier. Moedergevoelens komen meestal altijd uit, je zegt het zelf al, je maakt je zorgen. Ik zou het laten uitzoeken. Eerste stap is zoals Judith al zegt naar de huisarts en vraag om een verwijzing naar het ggz of buro jeugdzorg.

    Laat je niet afschepen, jij kent je kind het best en je maakt je zorgen.

    Lees ondertussen veel over autismespectrumstoornissen, als jij je kind daarin herkent zegt dat genoeg.

    Ik ben het overigens wel eens met je juf, consuquent en structuur hebben deze kinderen ontzettend baat bij

    groetjes

    Can (moeder van twee zoons met pdd nos)

  • Noelle

    Can en Judith bedankt voor jullie reactie!

    Het wordt ons steeds meer duidelijk dat er wat aan de hand is. Mijn zoon Nick zou gaan slapen bij opa en oma en is al een paar dagen enthousiast dat hij mag gaan slapen.

    Dus wij hebben hem vanmiddag gebracht en toen we wilden weggaan was het echt hopelijk, hij wilde ook mee en wilden heel veel knuffels en kussen, maar we hebben uiteindelijk doorgezet en erbij gezegd dat als het niet overgaat dat ze dan ook ons moeten bellen. Het heeft even geduurd maar hij is nu rustig, maar dit vind ik ook weer een teken dat hij absoluut niet tegen veranderingen kan.

    Ik ben benieuwd hoe jullie er achter zijn gekomen dat er wat is met jullie kids is?

    Gr.

  • judith

    hoi, bij onze oudste die ik de eerste vijf jaar alleen heb opgevoed dacht ik eerst dat ie hoogbegaafd was. Snel praten op een volwassen manier. Allerlei hobbies waar ie alles van wist ( automerken treinen etc etc) pas toen de gezins situatie veranderde en op school wat wisselingen waren kwamen de problemen……heel veel boze buien……..goed vervolgens naar de huisarts en bureau Jeugdzorg en heel snel door naar de Gelderse Roos en in no time diagnose asperger……jongste was er inmiddels ook en als moeder voelde ik al vrij snel ( met anderhalf jaar om precies te zijn) aan hier is ook iets mis mee……..en al heel snel was voor mij duidelijk dat hij ook binnen het spectrum viel……goed hier over veel strijd gehad want ik stelde me aan het was kopieer gedrag etc etc ( er zit ruim acht jaar tussen qua leeftijd van mijn zoons) en na veel gedoe toch eindelijk dan een diagnose gekregen…….op vijf jarige leeftijd….ongeveer…….en hulpverlenende instantie heeft toen ook moeten toegeven dat ik al die jaren gelijk had…….dus onthou dat maar goed dat je als moeder heel goed weet of er iets “mis” is met je kids………..

    gr Judith

  • Can

    Met onze jongste wisten we het eerder, in groep 2 van het reguliere basisonderwijs was het de juf die vond dat er naar hem gekeken moest worden.

    Zij had het idee dat hij geen “wij-gevoel”had bijv. zei ze: we gaan naar buiten, dus iedereen stond op om jas aan te doen maar onze jongste bleef gewoon zitten.

    Ook het fladderen en zo maar andere kinderen slaan of schoppen, macho gedrag.

    Bij de ggz beland en toen kregen we een soort van oudercursus in de vorm van 6 praat avonden met meerdere ouders met een kind met een ass. We zaten daar en herkenden zo veel in hun verhalen over onze oudste (ontzettend eigenwijs, overal discussies om, dominant en allles op zijn manier moeten doen), we dachten aan adhd.(altijd praten, beweegelijk, een soort van stuiterbal in huis en gelijk er op los slaan bij ruzie met zijn broertje)

    Toen met onze oudste (op school liep het ook al niet lekker) weer bij het ggz,

    dat is nu ruim een jaar geleden. Daar kwam pdd nos uit met adhd kenmerken.

    Onze jongste zit ondertussen op het cluster 4 onderwijs, dat gaat stukken beter!

    groetjes

    Can

  • Tukkergirl

    Hallo Noelle

    Ik herken wel dingen die je noemt bij onze dochter

    Knuffelen, driftig om eigenlijk niets, afwezig………

    we hebben volgende week ons eerste gesprek bij het IVT .

    Onze oudste heeft PDD-NOS.

    Zelf heb ik erg veel gehad aan deze site

    http://www.freewebs.com/familievanderzanden/kenmerkenvanautisme.htm

    Thea