even wat nieuws

Caline

23-12-2007 14:50

Hallo,
Het is de laatste tijd druk geweest hier bij mij. Mijn zus is meer dan een maand terug bevallen van een tweeling, jongens. (die wel bijna een maand in het ziekenhuis zijn moeten blijven). Ik heb ze nog steeds niet gezien, maar ik zie ze straks voor het eerst. Ben wel benieuwd.
Ik ben sinds meer dan 2 weken ziek. Sinusitis, en nu ook een abces aan een tand. Ondanks de antibiotica kuur, doet het nog pijn. Zal volgende week dus nog maar eens naar de huisarts gaan.
Bij spanning en stress heb ik nog altijd enorm veel problemen. Hoe er het best mee omgaan? Hoe ervoor zorgen dat ik er niet onder door geraak?
Bij zo'n momenten baal ik van mijn autisme. Want ik merk dan des te meer hoe anders ik ben dan de anderen, hoe moeilijker ik het heb, ik wordt geconfronteerd met mijn tekortkomingen (geen werk, geen gezin, nog thuis wonend).
Tja, de feestdagen zijn altijd een moeilijke periode geweest voor mij. En nu is het niet anders. Mijn ouders zeggen me wel dat als het me morgen avond te veel wordt, dat ik mij mag terug trekken. Maar ik ben altijd bang van de reactie van de anderen. En dan de vragen die ze zullen stellen: Waarom blijf je niet bij ons? Zie je ons niet graag?…
Ik zal blij zijn als Kerstmis voorbij is. Met Nieuwjaar doe ik toch niks speciaals, gewoon de avond voor de TV hangen.
Liefs,
Caline, oververmoeid
Susan

23-12-2007 14:56

Lieve Caline,
Je zegt dat je nu extra geconfronteerd wordt met je tekortkomingen, maar…….
Probeer te kijken naar je positieve kanten. Ik weet zeker dat die er ook meer dan genoeg zijn en dat daarbij je “tekortkomingen” in het niet vallen.
Jij bent jij! en daar doet je autisme niets aan af, of misschien is het wel andersom; ik denk dat je autisme je juist rijker maakt.
Probeer het te accepteren, probeer de positieve dingen te zien. Dan voel je je vast een heel stuk beter.
Heel veel beterschap en sterkte met alles, maar probeer er ondanks alles toch een gezellige tijd van te maken.
Susan
sassie

23-12-2007 16:35

Gefeliciteerd met de geboorte van je neefjes!!!!
Wat leuk dat je ze nu kan gaan opzoeken. Hoop dat je je snel beter voelt.
En wat betreft de reactie van de mensen, probeer je er niets vanaan te trekken . Voor mij makkelijk praten want ik zit niet in jouw situatie. Kan me voorstellen dat het lastig is om antwoord op dat soort vragen te geven zonder constant tekst en uitleg e geven. Misschien valt het wel mee en worden er geen vervelende vragen gesteld. Wees jezelf, de mensen zullen moeten accepteren dat jij soms even rust nodig hebt, begrijpen ze dat niet, dan is dat hun tekortkoming!!!!!!! Jij hebt er recht op om te leven hoe dat voor jou prettig is, of anderen dat nou begrijpen of niet!!!
Succes ermee, en geniet maar van je neefjes!!!!
Sassie
Caline

23-12-2007 16:48

Ik ga mijn neefjes niet opzoeken. Mijn zus, schoonbroer en hun kinderen komen vanavond hier bij mijn ouders. En ze blijven een dag of drie.
Dan morgen avond Kertsmis, dit zal heel druk worden. 8 volwassenen, en 6 kinderen.
Ik bese ook wel dat ik mij niet moet aantrekken van wat de anderen zouden kunnen zeggen of denken. Maar het is sterker dan mezelf.
judith

23-12-2007 17:42

He Caline van harte met je neefjes natuurlijk en jammer dat het niet zo goed gaat…..wat het andere betrefd trek het je idd niet aan, neem toch aan dat ze weten wat er is met jou…..en dat ze het begrijpen. Wens je toch veel plezier en hoop dat je gauw beter bent……
liefs Judith
Kay

24-12-2007 01:06

Je hebt het wel weer goed te pakken Caline. Heel veel sterkte met alle drukte en je gezondheid.
Ik hoop dat je nog een beetje van de feestdagen kunt genieten. Daar zijn ze ook voor bedoeld. Ik probeer altijd op die dagen mijn zorgen even los te laten. En als ik te moe ben om dingen te doen laat ik dat even aan anderen over. Ik wil niet stressen met de feestdagen.
Ik zie mijn autisme ook wel als een beperking. Je kan er zo goed over praten als je wilt maar het blijft hoe dan ook een beperking. Het enige wat geen beperking is hoe ik er zelf mee omga. Ik hou me nu altijd aan het idee vast dat ik wel een manier vind om er goed mee te leven. Daarmee bedoel ik niet lekker met beperking in een prikkelarme omgeving in mijn eigen wereld leven. Ik bedoel bereiken wat ik wil bereiken, autisme of niet. En tot nu toe merk ik dat er altijd een weg is….. Het vervelende is alleen dat het heel veel energie kost.
Een warme knuf en liefs,
Kay
sassie

24-12-2007 07:26

mooi gezegd Kay!!!!!
Sassie
Susan

24-12-2007 09:01

Hangt er vanaf hoeveel energie je er in wilt steken en in hoeverre je energie put uit de dingen die wél lukken.
Als je blijft denken dat het toch niet lukt, of voor het onmogelijke vecht, tja, dat kost energie, maar als je vecht voor dingen die haalbaar zijn en ook geniet van wat wél gelukt is, dan krijg je er alleen maar energie door.
Jezelf accepteren helpt ook al een heel eind.
Je moet uiteindelijk met jezelf verder en als jij jezelf al niet accepteert hoe kan een ander dat dan?
Carla uit Amsterdam

24-12-2007 10:04

Hoi Kay
Ik vind het zo knap van je dat je zo met je autisme om kan gaan. Je steekt je kop niet in het zand en weet heel goed dat je autisme een beperking opleverd.Ik denk dat dat heel belangrijk is omdat je dan ook goed weet waar je zwakke punten zitten en daar zo goed mogelijk een oplossing voor probeert te zoeken.
En inderdaad er is altijd een weg en ik weet zeker dat een kanjer zoals jij er wel komt in het leven!!!!!!!
Fijne feestdagen Carla uit Amsterdam
Susan

24-12-2007 10:09

Waarom lees ik dit bericht nou totaal anders?
En is jezelf accepteren je kop in het zand steken?
Verder zeg ik hier maar niets, want dat zou te persoonlijk worden.
Een misselijke Susan

even wat nieuws

Caline

Susan

sassie

Caline

judith

Kay

sassie

Susan

Carla uit Amsterdam

Susan