Hallo,
Ik zou graag van jullie willen weten hoe en wat voor contact jullie met de juf/meester van de basisschool hebben.
Ik maak nu namelijk een verslag over autisme en een deelvraag was; ‘wat voor contact heb je als leerkracht met de ouders’? Dus ik was eigenlijk benieuwd naar ervaringen. Zodat ik zelf als a.s.juf hier ook goed op kan reageren.
Schrik niet op kritisch te zijn!
Alvast heel erg bedankt!
Groetjes Marieke
Tot nu toe komt er voor mijn gevoel niets vanuit de leerkracht.
Als ik aangeef dat ik een gesprek wil is het oké, maar dan nog moet ik het woord voeren. Dat is mijn gevoel.
Ik zou het persoonlijk fijner vinden als ze af en toe een evaluatie uit zichzelf naar ons zouden doen.(ook als het goed gaat)
Hoi Marieke,
Mijn zoon van 7 zit in groep 4, ik moet zeggen het kontakt met de juf was in het begin moeizaam en ik kreeg niet het idee dat ze hem begreep. Nu de diagnose is gesteld (asperger) heb ik wel het idee dat de juf meer haar best doet, ze geeft ook aan als het niet goed gaat en soms zelfs uit haar zelf. De juf heeft moeite met hem maar durft daar ook voor uit tekomen. Eerdaags hebben we een rondetafelgesprek met Fornhese en de school en hopelijk krijgt de juf dan wat meer handvaten om iets mee te kunnen. Ze is wel steeds andere methode's aan het uitproberen wat voor hem het beste werkt. Ikzelf vind het fijn als de juf het een en ander terug koppelt en uit haar zelf verteld… dan ben je niet altijd die lastige moeder die altijd maar vraagt, maar dan ben je de moeder van die jongen die je samen met de juf op de goede weg wilt hebben. Want je moet het tenslotte samen met de juf doen en op school heeft zij meer met hem te doen als ik.
Groetjes, Sylvia
Wij hebben emailcontact met de leerkracht. Wel zo handig om snel e.e.a. te kunnen bespreken/evalueren en afstemmen.
Leerkrachten op regulier onderwijs weten heel weing van een ASS af. Mijn ervaring is dat je alles zelf moet uitzoeken en moet aandragen. Ik doe dat altijd op een positieve manier omdat je toch ook afhankelijk bent. Met kritiek bereik je dan niet veel. Ik probeer via m'n kind te weten te komen waar ze tegen aan loopt. Ik bedenk oplossingen en draag die aan. Doel moet zijn het kind een zo goed mogelijk en veilig gevoel te geven.
hoi Marieke
bij ons pendelt er een schrift heen en weer.
Hier in wordt opgeschreven door meestal ik, hoe het met Simone gaat
en waar ze tegen aan loopt.
De leraar schrijft op wat Simone gedaan heeft en hoe dat is gegaan.
De leraar speelt er goed op in. En als het niet per schrift op te lossen is loop ik even naar binnen om het te bespreken.
Het komt ook voor dat Simone thuis komt en dat er dan pas uit komt dat er iets is.
Ik kan dan niet meer naar school terug, ik bel dan de school op.
Ook al zijn het voor mij iets kleins voor Simone is het een heel groot probleem en die los ik dan voor haar op.
Simone zit in groep 6 van de reguliere basisschool met rugzakje.
groetjes Jacquelien
wat.jacquelien schreef:
> bij ons pendelt er een schrift heen en weer.
> Hier in wordt opgeschreven door meestal ik, hoe het met
> Simone gaat
> en waar ze tegen aan loopt.
> De leraar schrijft op wat Simone gedaan heeft en hoe dat is
> gegaan.
> De leraar speelt er goed op in. En als het niet per schrift
> op te lossen is loop ik even naar binnen om het te bespreken.
Dat klinkt top, wij hebben eerdaags 10minuten gesprek. Hopelijk kan ik het schrift verhaal bij zijn juf ook aanslingeren. Hij verteld hier namelijk nooit iets, maar vaak kan ikaan het gedrag wel merken dat er iets gaande is, dan is het fijn te weten
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's