WAT TE DOEN????

Ingeborg

30-01-2008 22:26

Hallo allemaal.
Ik zit met een vraag die geen hulpverlening kan beantwoorden, tot nu toe.
Wellicht heeft er iemand tips.
Vraag: Straffen of negeren.
Verhaal:
Dochtertje van 3 jaar, sociaal/emotioneel van 2 jaar. Krijgen eind februari de diagnose. Dus geen iedee hou wij haar moeten begeleiden.
Als zij niet luistert omdat ze in de gordijnen hangt en je hebt haar op ooghoogte anngesproken 3x,heeft het zin om haar dan op de strafmat te zetten?
Ze huilt dan en doet zichzelf soms pijn.
Heb ook geprobeerd om haar van de gordijnsituatie aftehalen en wat anders aanbieden. Maar ze wordt dan boos als ik haar uit de gordijn haal.Ze heeft een woedeaanval die 30 min. kan duren. Ik negeer haar maar naar paar keer volhouden lijkt ze van alle pogingen niets te leren.
Ik probeer haar als een 2 jarige te zien en ze zit dan ook 2 min. op de gang.
Maar dat zelf pijnigen vind ik heel erg. Eerst trooste ik haar maar nu reageer ik nonchalent en geef er geen aandacht aan. Want ik vermoed dat ze niet op de gang wil en zichzelf pijn doet om daar weg te kunnen. Ze doet zich echt erg pijn. Onvoorstelbaar……Weet niet hoe ik op haar moet reageren of hoe ik diudeliujker kan zijn wat ik van haar verwacht. Als ze boos is denk ik dat ik onduidelijk ben, toch?
Tja, heb geen gebruiksaanwijzing gekregen bij de geboorte. Dit is een grapje natuurlijk.Bladzijde is vol dus de groeten van Ingeborg.
jolanda

30-01-2008 22:53

Hoi Ingeborg,
HEEEL herkenbaar!!!! Maar ons zoontje (5 jaar ASS en ADHD verstandelijk 2,5 jaar) doet dat met overal de stekkers erin en eruit doen, onze 2 hondjes(maltheser leeuwtjes) schoppen en vervelen, vooral negatieve aandacht vragen! Wij hebben al zoveel mensen over de vloer gehad en nog steeds is er NIEMAND die ons kan zeggen wat we moeten doen.Ja, negeren, afleiden met iets anders, straffen dmv hem op een stoeltje te zetten of in de gang maar dat werkt gewoon niet. Of hij schopt de deur er bijna uit of hij gaat gewoon door en lacht daar ook bij.( heel irritant) of hij gilt alles bij elkaar!! Kortom ik weet precies hoe je je voelt, als mensen tegen me zeggen ik kan hem wel achter het behang plakken (hun kind) dan denk ik wat moet ik dan wel niet willen doen? Geduld geduld en nog eens geduld maar dat houdt niemand vol dus hopelijk komt er nog iemand die het WEL weet!!! Jij ook veel succes met de zoektocht!
Gr Jolanda
wim

30-01-2008 23:03

Ja moeilijken vraag straffen of negeren.
Misschien vergeet je er nog een: afleiden .
ook wij hebben de gebruiksaanwijzing er niet bij gekregen en die zijn we nog elke dag aan het schrijven en hij is nog lang niet af vrees ik, maar het hooftstukje afleiden is al wel af en werkt bij ons goed. Zeker toen ze nog wat jonger waren.
jolanda

30-01-2008 23:15

Hoi Wim,
Afleiden had ik al genoemd maar dat werkt bij de onze 1 minuutje en dan vervalt hij weer in zijn "streken'' !!
Gr Jolanda
Susan

30-01-2008 23:25

Ik lees je verhaal met tranen in mijn ogen;
Ik zie mezelf in mijn slaapkamertje, voor straf naar boven gestuurd en ik weet drommels goed waarom. Ik sla mezelf, omdat ik vind dat ik mezelf moet straffen, omdat ik het wéér niet goed deed.
Nu heb ik hier nog last van, vooral “omdat het weer niet goed” is en ik wilde het altijd zo graag zo ontzettend goed doen, al was ik natuurlijk ook vaak genoeg echt ontdeugend.
Ik wil het nog graag goed doen, misschien wel té goed en het gaat over het algemeen ook echt heel goed met me, maar er hoeft maar dit te gebeuren of ik voel me ellendig en weer het kleine meisje van toen…. Dat naar boven werd gestuurd omdat het wéér niet goed is en doe ook hetzelfde als toen (slaan, knijpen, haren trekken) en zelfs nog een tandje erger. Het is maar goed dat ik niet zo heel sterk ben:(
Geen idee waarom ik dit hier neerzet, kan je ook helaas niet helpen met advies. Wel wil ik je veel wijsheid toewensen.
Susan
31 PDD-nos
jolanda

31-01-2008 00:09

Hoi Susan,
Nu krijg ik tranen in mijn ogen vooral als zelfs jij als ervaringsdeskundige ook het antwoord niet weet!
Gr Jolanda
Susan

31-01-2008 00:13

Ik denk dat consequent zijn het sleutelwoord is.
Ongeacht wat hij/zij zichzelf aandoet.
mig

31-01-2008 08:16

goedemorgen
Heel herkenbaar!!!! mijn zoon is 5 en is fulltime autist. op de leeftijd van 3 jaar kregen ik de diagnose..probeer eerst je kind te leren kennen weten waar zij helemaal uit plaat gaat..
Misschien vind ze de gordijnen niet mooi..
Misschien ook een tip pictogrammen van emoties…boos gezichtje blij gezichtje..enz enz…eb neem je tijd geduld is het beste medeicijn
Structuur is ook belangrijk en ga na wat haar rust brengt kleur een liedje wel k nuffel geen knuffel alleen niet alleen…
Kan ze praten?
Zo niet kijk naar haar lichaamstaal…isse gespannen miscchien helpt massage om haar tot rust te brengen want als ze rust hebben groeit hun zelfvertrouwen…en daardaar durven ze meer
En vergeet ook niet dat vooral jullie atijd waakzaam moeten zijn..
Probeer ook om een adempauze in te lassen voor je zelf…
ik zeg altijd maar met een autist heb je 3x waar voor je geld…
maar het snoetje dat toch kan zeggen ik hou van jou geeft mij des te meer reden om voor hem te knokken
Veel succes meid….
Dikke knuffel en groetjes Mignon
theodora

31-01-2008 08:55

moeilijke vraag ook hier hebben wij geen antwoorden gekregen maar ook alleen wat susan zegt. Straffen is bij onze kinderen niet altijd het goede, ze probeert je iets te vertellen en snapt dan ook niet waarom ze daar voor gestraft wordt. Ons zoontje schopte steeds de kat en joeg haar weg, gek werd ik er van uiteindelijk blijkt dat meneer harstikke bang is voor de kat (nou dat zou je dus een twee drie echt niet zien) en roept dus eigenlijk met zijn gedrag helppppp me ik wil ook contact met de kat of dat ze weg moet uit zijn hoekje enzovoort. Als hij hier aan de gordijnen trek moeten ze dicht want het is hem te licht binnen of angst voor iets buiten? Je zelf zien in de ramen? Het kost ontzettend veel inspanning en tranen, maar als je het probleem uiteindelijk heb gevonden heb je het ook voor langere tijd opgelost. Dat houdt mij op de been
o0Juniper0o

31-01-2008 09:26

Haihai allemaal!
Goh, wat naar zeg! Laat ik maar beginnen met te zeggen dat ik helaas geen goede raad heb, maar dat ik jullie allemaal wel het allerbeste toewens!
Ik was vroeger precies hetzelfde. Hoeveel geduld mijn ouders wel niet met mij gehad moeten hebben.. Ik huilde dag en nacht, kreeg woede-aanvallen, en pijnigde mezelf ook erg. Dat was op 3-jarige leeftijd.
Het is verschrikkelijk als je kind zoiets doet. Ik denk dat het het beste is, om dat stukje te negeren. Als het lukt tenminste, want dat is zo verschrikkelijk moeilijk! Als je dochtertje ziet dat ze er niks mee bereikt, zal ze misschien ophouden. Zo is het bij mij ook opgehouden. Maar het moet natuurlijk niet te ver gaan.
Ach, moeders weten het meestal het beste. En dat is echt zo, hoor! Ik hoop dat het allemaal gaat lukken. Veel succes ermee!!
*Knuf* Anouk

WAT TE DOEN????

Ingeborg

jolanda

wim

jolanda

Susan

jolanda

Susan

mig

theodora

o0Juniper0o