agressie tegen zusjes

  • Lelo

    Mijn dochtertje (volgende maand wordt ze 7) is een klein half jaar geleden gediagnosticeerd met PDD-NOS + ernstige gedragsstoornis. Via centrum autisme staan wij wel op de wachtlijst voor begeleiding en therapie, maar helaas zijn we nog steeds niet aan de beurt :-(

    Maar goed, zij doet anderen dus pijn. Soms lijkt het wraak, soms weer niet. Maar vaak ook gebeurt het in het geniep. 4 weken vóór wij de uitslag kregen ben ik bevallen van een derde dochter, deze is nu 5 maanden. Mijn oudste was totaal “in love” met haar nieuwe zusje. Geweldig, aangezien we toch wel onze twijfels begonnen te krijgen hoe dat nou toch met haar moest.

    Maar helaas heeft ze het sinds kort ook op de baby gemund :-( Mijn middelste dochter is altijd al het mikpunt, maar nu langzaamaan moet ook de baby het gaan ontgelden. En vandaag was het dus zover dat ze op het voorhoofd van de baby heeft staan duwen met haar nagel en daarna met haar nagel erop kraste. Natuurlijk “geniepig” terwijl ik op de wc zat. Mijn jongste krijste het uit. Maarja ik moet toch ook weleens naar de wc! Hoe moet dit nou??? Weet het echt ff niet meer :-( Het gaat de laatste 2 weken weer zóo slecht met haar. Maar wat we ook proberen, niets helpt… echt om moedeloos van te worden. Weet me echt ff geen raad….

  • judith

    Hoi Lelo wat je natuurlijk niet moet vergeten dat een verandering in het gezinsleven een enorme inpact heeft op jou dochter………..veel voorbereiding kan dingen voorkomen maar het is niet allleen een nw zus erbij maar er komt meer visite langs er komt kraamhulp etc etc allemaal nw dingen.

    Daarmee praat ik het gedrag van je dochter niet goed maar blijkbaar is het voor haar te veel……….misschien kun je haar ergens laten logeren of zoiets. in ieder geval even weg uit deze situatie…

    gr Judith

  • Lelo

    Judith, mijn babydochter is inmiddels 5maanden. Juist na de geboorte ging het geweldig met mijn oudste autistische dochter. Toen mij baby 3 mnd was moest ik weer 2 dagen in de week gaan werken en toen zagen we een achteruitgang in haar gedrag. Nu 2 maanden later gaat haar agressie die ze normaal altijd aan mijn middelste dochter wendde nu ook naar de baby (van 5mnd) richten.

    Heeft dus niet met de visite oid te maken, want dat is allemaal allang voorbij en doorstond ze juist supergoed (kennelijk omdat ze de rust had wanneer de baby nou eindelijk zou komen, toen die er eenmaal was was haar gedrag ineens een stuk rustiger).

  • Susan

    “ Toen mij baby 3 mnd was moest ik weer 2 dagen in de week gaan werken en toen zagen we een achteruitgang in haar gedrag. Nu 2 maanden later gaat haar agressie die ze normaal altijd aan mijn middelste dochter wendde nu ook naar de baby (van 5mnd) richten.”

    Je schrijft dat je weer aan het werk moest, dus er veranderde weer iets. Eerst ben je thuis en heb je aandacht voor haar, misschien wel meer dan anders, ondanks de baby, maar ineens moet je weer gaan werken en heb je dus minder aandacht en verandert er iets aan de structuur. Mensen met een vorm van autisme hebben juist heel erg behoefte aan structuur en regelmaat en die is natuurlijk in korte tijd heel erg veranderd, met als laatste er over heen dat jij weer bent gaan werken.

    Ik denk dat de agressie een vorm van onmacht is in dit geval. En vergeet daarbj niet dat haar kleine zusje van 5 maanden een heel makkelijk slachtoffer is. Misschien is ze wel boos op jou?

    Susan

    31 PDD-nos

  • Can

    Onze oudste (9 pdd nos/adhd) is nogal baldadig soms plus wild gedrag en heeft dan niet zo snel in de gaten dat hij meer kans maakt om iemand te bezeren (letterlijk iemand omver lopen) ik probeer hem daar wel attent op te maken in de vorm actie-reactie. Als ik jou verhaal zo lees vind ik wel dat je je dochter consuquent kan binden met haar gedrag, ik bedoel als je haar niet eens alleen kunt laten met je babydochter stuur haar bijv even de gang op als je naar de wc moet. Hopelijk leert ze zo haar verantwoordelijkheid hierin.

    Misschien is het ook goed voor haar om haar af te zonderen als er teveel prikkels zijn. Bijv. elke dag een uur op haar kamer laten spelen. Mijn oudste moet dat ook weleens en vindt dat niet leuk, maar eenmaal op zijn kamer aangekomen vermaakt hij zich prima (we horen hem dan zingen) en na een uur heb je een heel ander kind. We leggen hem wel uit waarom iets moet. Jij kan je dochter ook uitleggen waarom ze bijv de gang op moet als jij even uit de huiskamer moet zodat ze het verband ooit leert te zien.

    Sterkte

    groetjes

    Can

  • Mam van 5 en 3 jarige

    Hoi,

    Ik herken wel e.e.a. hoor. Hoe het komt laten we maar even in het midden. Ik denk dat je nu het volgende zou kunnen doen:

    * blijven herhalen en er over praten waarom dit gedrag dus echt niet kan

    * er bij betrekken wanneer je leuke dingen gaat doen met de baby

    * belangrijk is haar niet alleen te laten met de baby.

    Mijn dochter (pdd nos/adhd) kan ook agressief zijn naar haar broertje toe……In de begeleiding hebben ze ooit gezegd haar nooit alleen te laten met haar broertje…ik vond dit erg overdreven, maar toch…..inmiddels ben ik erachter dat ik goed moet opletten en nagenoeg nooit alleen kan laten met haar broertje.

    Succes!!

  • Lelo

    Bedankt voor jullie reacties….

    Zucht…. wat is het soms toch moeilijk zeg!

    Zoals eerder gezegd werd: uitleggen en haar erop wijzen, dat doen we al sinds ze peuter is, maar nog steeds heeft het geen effect. Tja en haar niet alleen laten met haar zusjes…. da's best een lastige natuurlijk. Daarbij komt dat ze dus zo is dat als ik haar dan ergens anders heen “stuur”, ze zelf toch weer terug komt. Een “NEE” accepteert ze niet. Van kleins af aan al niet en dat terwijl wij toch zeer consequent daarin zijn, want een nee wordt hier echt geen ja. En dan kan ze dus tot uitentreuren doorgaan met terugkomen met een big smile op haar gezicht. Haar blik/gezicht heeft dan ook echt een uitdagende uitstraling. En dat is zeer lastig. Temeer omdat ik vorig jaar bij toeval een keer ontdekte dat die uitstraling nieteens altijd uitdagend bedoelt is. Maar lastig blijft het.

    Weet nog steeds niet goed wat ik nou wel en wat ik nou niet van haar kan en mag verwachten. En omdat ze er zo normaal uitziet en goed intelligent is merk je het vaak niet aan haar en verkijken wij ons er dus ook nog zo vaak op. Mede daardoor is de acceptatie er ook nog niet. Ze lijkt zo normaal, maar oh oh dat gedrag. Dat uitdagende, dat pijnigen van anderen….. :-( :-( Vind het heel lastig en heb er veel moeite mee. Het doet me pijn en verdriet en helaas laat de hulpverlening (lees: begeleiding) nog steeds op zich wachten…. :-(

  • Mam van 5 en 3 jarige

    Niet alleen laten met de baby is altijd een optie!! Sorry hoor, begrijp me niet verkeerd. Ik laat mijn oudste echt niet lang met de jongste alleen…..hooguit 2 minuten, als ik naar de wc moet.

  • Ingeborg

    Hallo Lelo.

    Ik ken je verdriet in je verhaal want wij zitten in dezelfde situatie thuis.

    Onze dochter vertoont hetzelfde gedrag. Ik herken zoveel in wat je schrijft, of het over ons gaat.(ook wat de hulpverlening betreft). Ik neem ons dochter mee naar de wc en houd haar daar bezig, bv.folders lezen of lamp in de wc aan doen.

    Ze is heel onvoorspelbaar. Ook nu onze zoontje bijna 2 is ,is ze onvoorspelbaar, trap afduwen, hard in ogen prikken e.d. Dat blijft zo. Onthoud dat maar. Ook in de speeltuin ben ik op mijn hoede. Bang dat ze anderen pijn doet wat al geregeld gebeurd is. Ook dan kun je niet alles voor zijn.

    Eigenlijk, als ik het zo mag beschrijven heeft je kind 1 op 1 begeleiding nodig.

    Heb je al gedacht aan thuishulp. Geen PGB ofzo maar van Humanitas. Vrijwilligers die bevoegd zijn. Wij moeten nog bellen want wij zitten thuis ook om hulp te wachten. Wij kregen dit als advies van MEE.

    Laat het je weten hoe of wat, oke……

    Sterkte. Groeten van Ingeborg