Is dit een vorm van autisme?

  • N@nny

    Eigelijk is het niet op te schrijven of te vertellen maar moet je het een week meemaken, maar ik ga mijn best doen.

    Mijn vriend waar ik nu 8 jaar bij ben heeft een wat afwijkend karakter.

    Hier even kort de punten die ik daarna even wat uitgebreider uitleg.

    - Niet tegen veranderingen kunnen

    - Erg dominant egoistisch

    - Erg precies (ziekelijk precies)

    - Geen vrienden kunnen onderhouden

    - werkt niet, is een te grote stap

    - laat naar bed pas rond de middag eruit

    Mijn vriend heeft iemant geholpen met het opzetten van een bedrijf.

    In de theorie is hij daar fantastisch in. Voor hem doet hij ook de administratie wat misschien een uurtje per dag werk is maar hij is hele dagen bezig en op zijn manier erg druk.

    Hij is enorm slim en is een uitmuntende denker. Het doen is een groot probleem.

    Steeds weer zegt hij dat hij binnenkort gaat werken maar hij blijft het voor zich uit duwen. Ik merk dat hij het echt niet kan en dat het geen luiheid is.

    Hij leeft verder zijn eigen leven en ik pas mij volledig aan.

    Ik werk in een ziekenhuis en het is heel belangrijk dat hij mijn rooster weet omdat hij anders het gevoel van controle kwijt is.

    Hij kan het niet accepteren als ik onverwacht moet werken want dan is hij de controle dus kwijt en is het ineens een verandering.

    Veranderingen zijn een drama. We hebben een jaar geleden de sleutel van ons nieuwe huis gekregen. Na een maand zouden we erin trekken maar tot op heden is hij nog niet helemaal over en stelt hij steeds allerlei klussen uit.

    Alles moet tot in de puntjes perfect zijn. Zelfs de zolder moest helemaal gespachteld worden en in de kast waar de ketel staat liggen nieuwe plintjes en is alles geschilderd.

    Ik zeg vaak dat ik meeleef in zijn leven.

    Hij is ‘s avonds en ’s nachts op zijn best. Gaat vaak laat slapen (02:00) en komt vaak rond de middag uit bed.

    Iedereen in de omgeving moet zich aan hem aanpassen en hij heeft het zelf allemaal niet in de gaten.

    In huis moet alles tot in de keukenkastjes perfect een plaatsje hebben. Als hij in het donker ergens zijn hand neerlegt wil hij weten wat er ligt.

    Maar zelf schoonmaken, afwassen, opruimen doet hij niet.

    Als hij het doet is hij er gelijk weer uren mee bezig omdat dan alles weer helemaal van zijn plaats moet en opnieuw ingepast moet worden.

    Eigelijk is dit geen doen. Je zou eigelijk een week camera's in huis moeten hangen om te begrijpen wat ik bedoel.

    Het is een echte lieve schat maar ik merk dat hij steeds meer vast komt te zitten en hij wil zich nog niet laten onderzoeken.

    Ik wil juist graag weten wat hij heeft en of er medicatie is waar hij zich beter door zou kunnen voelen.

    Nu krijgt hij anti depressiva en ik denk niet dat dat het beste is wat er is voor hem.

    Ik hoop dat ik op internet wat meer antwoorden kan vinden of tips van bepaalde pagina's of linken.

    Bedankt voor het lezen van mijn verhaal en als er vragen zijn hoor ik het graag!

  • Susan

    Ik snap je verhaal helemaal.

    En eigenlijk heb ik geen vragen, of misschien toch eentje:

    Waarom denk je dat je vriend medicatie nodig heeft om zich beter te voelen. Hij moet zelf inzien dat wat hij doet niet kan en hij zal het (eventueel met proffessionele hulp) zelf moeten doen.

    Medicatie is een hulpmiddel en zeker geen tovermiddel

    Susan

  • N@nny

    Wat ik nog wel even door wilde geven:

    Hij kan niet tegen iemant die hem verteld wat hij moet doen want dan weet je zeker dat ie het niet doet.

    Op zijn manier en niet anders.

    Op vakantie gaan is ook een DRAMA.

    Hij zou op het laatst de reis nog canselen terwijl hij volledig ontspannen is op het moment dat hij in het vliegtuig zit.

    Er zullen vast nog veel meer dingen zijn die ik vergeet maar dat komt dan nog wel…

    Alvast bedankt!

  • N@nny

    Hey Susan,

    Ik heb ook al aangegeven dat wat hij heeft een naam heeft en ik graag wil weten welke naam het is.

    Dan kun je idd met de goede therapie en medicatie zorgen dat je het onderste uit de kan haalt.

    Nu krijgt hij anti depressieva terwijl ik denk dat dat niet het probleem is.

    Hij is wel depressief maar dat komt omdat hij zelf compleet vastloopt door zijn eigen perfectie.Zijn ego is erg belangrijk en ik denk dat hij zich gekrenkt voeld als hij naar een arts of psycholoog moet.

    Ik ben hem ertoe aan het aansporen en hij wordt steeds gewilliger maar we zijn er nog niet.

    Zoals met alles gaat het maanden duren voordat er een verandering door is, zo niet jaren…

  • Ingeborg

    Hallo Nanny.

    Als ik je verhaal lees denk ik aan depressie en dwanghandelingen. Dat is wat er in mij opkomt als ik je verhaal lees. Hij kan blijkbaar de verhuizing niet overzien en inschatten waar hij mee bezig moet gaan. Alles tegelijk willen doen en niets afmaken. Hij gaat zeker met volle moed ergens aan beginnen maar kan het niet afmaken.Klopt dat?Vandaar de chaos. En als je hem helpt?Op zijn manier?

    Weet ook niet hoe ik je beter tips kan geven hoor maar hopelijk kom je eruit.

    Misschien moet je hem zo zijn dingen laten doen als dat bij hem hoort.

    Mijn man heeft altijd gehad dat alle kopjes met de oren naar links moeten staan en ook de waterkraan naar links. Ik plaag hem weleens en zet de kraan naar rechts. Hij kan erom lachen. Hij wordt minder dwangmatig erin omdat wij kinderen hebben die ook de kraan gebruiken.En de chaos in huis heken ik ook. Hij is met wat bezig en komt onderweg in huis wat tegen en vergeet wat hij aan het doen is.

    Onthou dat mannen maar 1 ding tegelijk kunnen doen.(De meeste mannen).

    Succes. Ingeborg

  • Cashew

    Hoi N@nny,

    Lijkt me moeilijk om zo te leven, niet alleen voor jou maar zeker ook voor hem.

    Het lijkt me niet eens zo een gek idee om te kijken of je overal in huis camera's op kunt hangen, zodat jehem kunt laten zien welk gedrag hij vertoont. Het is namelijk heel belangrijk dat hij zelf in de gaten krijgt dat er iets aan de hand is. Ik zluit me aan de de vorige schrijvers dat hier inderdaad iets aan de hand is, zou zeker kunnen wijzen op een ASS of iets aanverwants.

    Je schrijft ook dat jij degene bent die werkt. Ik ken je van een ander prikbord, hebben jullie er al over nagedacht wat er gaat gebeuren als de MMM wel positief uitpakt voor jullie? Wie neemt de zorg op zich? En dit bedoel ik niet als aanval, want ik gun het jullie van harte!! Houdt er echter ook wel rekening mee dat het erfelijk kan zijn.

    Marguerite

  • Girlkickboxer23

    het zou wel een vorm van autisme kunnen zijn hoor, maar goed wij zijn hier geen psyghiaters met z'n allen. Ik herken wel een deel van jouw verhaal in mijzelf. Ik ben ook zo iemand die alles tegelijk wil doen terwijl het daardoor juist helemaal in de soep loopt. Ik kan bijvoorbeeld absoluut niet tegen rotzooi. Als voor mij al iets verkeerd ligt of verplaatst is kan ik al helemaal uit mijn dak gaan. Voor mijn familie was dat ook niet altijd even makkelijk hoor toen ik nog thuis woonde.

    Groet,

    Milou (adhd en pdd-nos)

  • N@nny

    Bedankt voor alle reacties…

    Het is maar een moeilijk verhaal.

    Gelukkig merk ik dat hij eindelijk begint te wennen in ons nieuwe huis.

    De afgelopen nachten heeft hij er goed geslapen wat ie nooit kon. Hij zweette al peentjes als ie naar bed moest. En dan ging ie meestal halverwege de nacht toch maar naar ons oude huis om daar te slapen.

    Dat is nu gelukkig over.

    Ik hoop dat hij als het huis helemaal naar zijn zin is toch de ruimte vind om te gaan werken.

    Hij wil het zelf graag alleen de stap zelf is erg moeilijk voor hem.

    Nouja, nogmaals bedankt voor jullie meedenken!!

  • Can

    Hoi Nanny

    Na het lezen van jouw verhaal zou het alleen maar fair van hem zijn dat hij tegenover al jouw opofferingen en de opofferingen die je in de toekomst voor hem gaat maken, een diagnose laat stellen.

    Anders doet hij jou erg tekort en jij jezelf ook.

    Ik bedoel het niet lullig, maar dit lijkt me niet een goede partnerschap.

    Jij mag alles inleveren en hoelang hou je je dit vol en wordt je uiteindelijk wel gelukkig zo?

    Sorry voor de bemoeienis maar ik maak me nu even druk om jou

    groetjes

    Can

  • ammie

    Ben het wel met Can eens….Ik heb zelf in jou situatie gezeten….nou ja, een vergelijkbare………Wens je ook heel veel sterkte. Maar bedenk wel hoe jij je toekomst wilt gaan invullen……….met kindjes evt.? Stel dat je dan helemaal alleen voor de opvoeding komt te staan….en kinderen brengen onverwachte dingen met zich mee…..Kan jij dat aan, kan hij dat aan en nog belangrijker…kan het kind dat aan……….

    Sorry dat ik me even laat meeslepen maar denk er wel goed over na! Helaas is het bij mij verkeerd gegaan. Ook kan het heel goed zijn dat je een autistisch kindje krijgt…..zoals ik…..ben er onwijs gek mee maar als ik het voor het kiezen had gehad……….dan zou ik voor zijn bestwil niet voor hem hebben gekozen…klinkt hard? Nee, realistisch…………

    Jullie zijn ws. nog niet zover maar het is niet verkeerd om daar toch eens even bij stil te staan…..

    Verder wens ik jullie het allerbeste en als je daar voor kiest een gelukkige toekomst met elkaar!

    Liefs, Ammie