hoi wij hebben een zoon van 21 jaar en hij zit de hele zaterdagavond thuis omdat hij geen vrienden heeft waar hij mee uit kan gaan dus zoek ik via deze weg een vriend of misschien beter nog een vriendin die ook van uitgaan houdt
hij is een hele leuke jongen om te zien en heeft ook al auto werkt full time in een spuiterij en is gek van ajax.
wij wonen in nijverdal dus zoeken wij iets in de omgeving.
groetjes hans
wat is er mis met thuiszitten???
waarom moet je uitgaan..
nu heb ik astma en ben ik allergiesch voor alcohol.
ik ga niet uit puur omdat ik geen zin heb om me pufs en me medicijnen mee tesleuren…
ik zit net zo lief op de bank een film te kijken… of lekker vroeg naar bed gaan…
wandelingen maken buiten.
heb je aan je zoon gevraagd of hij behoefte heeft aan die gelegenheid?
er zijn van wat ik weer autisten soos(soozen) weet even nie hoe je het schrijft. maar die zijn er. dara komen ene groep mensen met autisme om dingen te doen..
wat weet ik niet presies kwam er soms op karaoke avonden enzo… was altijd wel gezellig…
er zijn zoveel alternatieven voor het uitgaan..
groetjes gaby(20 jaar met pdd-nos)
wat er mis is met thuis zitten? helemaal niets maar in het weekend gaan zijn 2 jongere broertjes van hem 19 en 17 uit en hebben heel veel vrienden en erg veel plezier terwijl hij thuis zit en dat doet zo veel pijn temeer omdat ik vroeger zelf heel veel vrienden had en ik hem plezier gun.
wat de soos betref voelde hij zich echt niet thuis we hebben al zo veel geprobeerd.
nog bedankt voor je reaktie
groetjes hans
Hans, wat Gaby eigenlijk vroeg van heeft je zoon er zelf ook zin in……uitgaan is voor veel autis niet echt bevordelijk hoor…te druk te veel prikkels….etc etc…mijn zoon is zelf niet naar het eindfeest van school geweest….had ie geen zin in….denk dat je moet gaan kijken wat de behoefte van je zoon is en niet gaan vergelijken met zijn NT broers of je eigen gevoelens….het gaat om het geluk van je zoon en dat kun je niet afmeten aan veel vrienden of veel uitgaan…geluk zit van binnen…..
groetjes Judith
ja dat bedoelde ik…
hihi bedankt judith…
omdat je het zelf heel erg fijn hebt gevonden wilt niet zeggen dat je zoon dat ook fijn vind…
mijn zus nam me welleens mee naar de bowlingbaan.
gingen we met zijn 3en(me zus, haar vriend en ik)
ik vind druktes opzich niet erg. maar uitgaan vind ik enorm benauwend..
misschien wel door me astma en allergieen.. krijg heel snel brandende jeukende ogen en krijg het snel benauwd dan. maakt het een heleboel minder leuk…
groetjes gaby
Ik woon in Amsterdam en ga daar wel eens uit. Niet echt in de buurt van Nijverdal dus.
Vaak zit je met uitgaan wel in de drukte en is er harde muziek en veel fel licht. Ik weet niet hoe dit bij je zoon zit maar veel mensen met autisme hebben hier problemen mee
Lukt het je zoon niet zelf om online “vrienden” te vinden om mee uit te gaan? Uiteindelijk moet het wel uit hemzelf komen.
Groetjes Kay
(25 jaar met asperger)
het is natuurlijkheel persoonlijk maar ik ken mijn zoon en ik denk dat ik hiermee niet veel bereik maar het is altijd het proberen waard al zou het alleen al om ervaringen uit te kunnen wisselen en eens te kijken hoe andere mensen hier mee om gaan in ieder geval bedankt voor je reaktie
groetjes hans
Hoi hans, bij jou verhaal moet ik denken aan mijn jongste….op de kleuterschool heb je Pietenbal en dan mogen de kindjes verkleed dansen en springen……mijn zoon had/heeft een broertje dood aan verkleden en met schmink moet je al helemaal niet aankomen…….als ik dan kijk naar die grote groep kleuters allemaal mooi verkleed en geschminkt en daar is mijn zoon zonder iets……..zeggen anderen ach wat zielig voor hem hij hoort er niet bij………..nee het zou pas zielig geweest zijn als ik mijn zoontje verplicht verkleed en geschminkt had…..dan was hij dood ongelukkig geweest….want echt hem maakt het niks uit hij had net zo veel plezier als alle andere kinderen en zag niet eens dat ie “anders” was…….dat doen anderen namelijk alleen maar……als moeder/ouder is dit echt geen makkelijk iets hoor dan moet je drie keer slikken en je kind dus door en door kennen om te weten wat goed voor ze is en wat anderen denken vinden etc etc…..
en het moeilijkste is om al die meningen naast je neer te leggen……..en je eigen hoop en verwachtingen aan te passen aan de handicap ( sorry voor diegene die aan dit woord een hekel hebben) van je kind…….ofwel ACCEPTATIE………en dat gaat niet over een nacht ijs hoor…..
Ps de jongste heeft pddnos
groet Judith
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's