Meneer kruipt op de bank, gromt dat hij een saaie dag heeft gehad en nu leuke tv wil zien.
Ik laat hem altijd even met rust en neem in de tussentijd het communicatieschriftje door. Op het moment dat hij weer tot rust is gekomen spring ik eerst in op iets wat hij heeft gedaan waarvan ik weet dat ie het leuk heeft gevonden en pas daarna heb ik het heel even over 'de moeilijke werkjes“. Het is altijd een richting verkeer hoor. Uit zichzelf verteld hij zelden iets…..ja gezellig theedrinken samen zit er niet in. ”K. vindt dat niet leuk". Zo zegt hij dat zelf ook. Zal er ook niet het nut van inzien en daarom doet ie het niet.
Nou ja, ik probeer er maar een sport van te maken om toch dingen te weten te komen. Ga vaak dan even bij hem zitten, voor mijn eigen gevoel want van hem hoeft het niet hoor, en soms komt ie dan na een tijdje even aan me voelen/aaien.
Gisteren waren mijn vader en K. even gaan wandelen en had hij uit zichzelf een bosje bloemen voor me geplukt. Na de vraag waarom hij die had geplukt antwoorde hij heel snel:“omdat K. die zo mooi vindt”.
En waarom hij die had geplukt: “Dat hoort zo als een man van een vrouw geliefd is”.
Haal mijn momenten van intimiteit uit andere dingen dus.
Sassie