Dit gedicht, welliswaar gepikt van een auti-hyves, staat op mijn hyves. Op verzoek zet ik hem hier ook even neer. Hij is op en top Brandon en ik denk dat sommigen van jullie dit gedicht ook goed herkennen…………Ik vind hem zo lief en ontroerend maar vooral heel treffend!
Van buiten zo hetzelfde
Van binnen zo speciaal
Kon ik stiekem maar eens binnen gluren
Want wat gebeurt daar allemaal
Intense emoties
Door hem niet herkent maar wel gevoeld
Soms een grote golf frustraties
Druk, boos, maar onbedoeld
In een grote wereld vol verwachting
Is hij zo kwetsbaar als kristal
Op zoek naar voorspelbaarheid
En bescherming bovenal
Toch altijd weer vrolijk
Stralende ogen, spetterende lach
Dat is mijn mannetje
Waarvoor ik zorgen mag
Auteur: onbekend