verdrietig

sassie

05-05-2008 10:21

Wat erg voor jullie. Mijn zoon, klassiek autistisch, speelt weleens met het buurjongetje. Meestal is het dan alleen maar rennen en wild doen. Verder wonen wij in een heel kinderrijke buurt en wordt hij ook gemeden. Zelf heeft ie dat niet altijd in de gaten soms wel. Weet nog die ene keer dat hij in devoortuin stond te roepen naar kinderen dat “ie lief zou zijn en dat die zijn mooiste speelgoed zou lenen als ze met hem zouden spelen” dat deed zo'n pijn……weet dus wel hoe je je voelt, schale troost misschien.
Misschien dat die sova training hem en jullie helpt .
Is er op school niet een leuke knul met aardige ouders die je kunt vragen om af en toe een afspraakje te maken om samen te spelen?
Ook zie ik in het Engagement, het blad van de NVA , vaak advertenties staan om vriendjes/speelmakkertjes te zoeken. Ideetje misschien?
Succes he, hoop dat je zoontje binnenkort een speelvriendje heeft zodat ie zich niet zo buitengesloten voelt.
Sassie
Ingeborg

05-05-2008 12:54

Hoi.
Ik ben stil van je verhaal en heb ook de andere gelezen. Wat zijn kinderen toch hard….Heel veel sterkte. Ik zie wel herkenning in de verhalen maar mijn ervaringen zijn nu niet zo heftig.
Ingeborg.
Carla uit Amsterdam

06-05-2008 09:15

Hoi Roos,
Helaas helaas, komt jouw verhaal mij heel bekend voor. Spelen met andere kinderen is vaak een groot probleem. Onze zoon (7 Jaar PDD NOD) zit niet meer in een autistenklas omdat hij daar te goed voor was en zit nu in een gemengde groep.Samen spelen doen ze wel maar het is niet zo dat het spelen met andere autisten beter gaat, Zijn beste vriendje op school is een jongentje met ADHD en vermoedelijk een vorm van autisme.Hier komt soms een jongetje hem halen om te spelen en ben daar blij om maar ik ben altijd gespannen als hij naar buiten gaat. Ik weet namelijk nooit of het goed zal gaan of het in een drama zal eindigen…..
Carla uit Amsterdam
Mo

07-05-2008 21:03

Hallo Roos,
Ons zoontje van 5 heeft ook geen vriendjes bij ons in de buurt. Toen de kinderen in de gaten kregen dat hij anders is. Kwamen ze niet meer vragen of hij buiten kwam spelen. Gelukkig heeft hij op het kdc wel vriendjes waar hij leuk mee kan spelen en met de kinderen van onze vrienden. Ook tijdens de vakanties is hij overdags daar en dan wil het wel eens gebeuren dat een jongetje bij ons uit de buurt die dan op dat moment niemand heeft om mee te spelen bij ons voor de deur staat en vraagt of ons zoontje buiten komt spelen. Dat is dan pech voor hem.
Ben wel benieuwd naar jullie ervaringen van de sociale vaardigheidscursus. Waar wordt dat gehouden?
Groetjes,
Mo
Roos72

07-05-2008 21:28

Toch wel voor velen herkenbaar.
Niet dat het helpt, maar ook wel prettig te lezen dat het vaak zo is.
Vandaag kwam hij weer teleurgesteld terug van een bezoekje aan een groepje jongens; hij moest weg wezen hadden ze gezegd. Probeer hem nu maar aan te leren dat hij dan moet vragen waarom dat dan is. Maar vaak kunnen ze dat op die leeftijd nog niet aangeven.
Zijn sociale vaardigheidscursus krijgt hij bij de Bascule in Amsterdam'.
Je kan normaal gesproken pas starten met groepstherapie vanaf 8 jaar, dat heeft te maken met hun begrip. Blijkbaar vonden ze het toch belangrijk voor hem om te starten en individuele therapie schijnt volgens hen weinig nut te hebben dus hebben ze nog 2 kinderen uitgenodigd van ongeveer dezelfde leeftijd en gaan ze het in het klein en op leeftijd nabootsen.
Ben heel benieuwd en hoop echt dat er iets uitkomt'.
Vandaag met hem, zijn zusje en een vriendje naar een grote zandbak gegaan en dan merk ik weer hoe hij ‘anders’ kan reageren.
Zijn zus op de rekstok, hij wil op dezelfde en begint te jammeren, dat jongetje schepte op de verkeerde plek, binnen 10 minuten alweer weg willen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Als het niet gaat zoals hij denkt dat het moet gaan heeft hij het zwaar en dat reageert hij dan door te jammeren bij ons in de buurt en afstotend naar leeftijdsgenootjes.
Ik vind het heeeeel moeilijk daar positief op te reageren.
judith

07-05-2008 22:58

Roos, heb er al langer over zitten broeden hoor, heb dan nu de mazzel dat de jongste redelijk sociaal is ( omdat ik het voor mezelf al zo snel ontdekte dat hij ook auti is) weet nog dat ik zwaar teleurgesteld was met de oudste dat hij weer niet werd uitgenodigd voor verjaardagsfeestjes etc etc en weer alleen buiten speelde en je wilt als ouder dat hij er bij hoort en dan opeens valt dat kwartje bij mij dan dat dat gene wat jij graag ziet voor je zoon niet altijd dat is wat jou zoon wil ( ofwel niet zeggen gut wat sneu voor jou er wil niemand met je spelen….zeg niet dat jij dit doet hoor) of vaak vind hij het in zijn eentje toch fijner….als de jongste hier met een groepje of 5 vertrekt en ik bekijk ze van een afstandje dan zie ik toch dat hij wel moeite doet om mee te doen maar dat het niet altijd lukt……….voor mezelf heb ik geleerd om dat naast me neer te leggen want ik weet hoe het zit….hoe het is………heb hem wel “aangeleerd” dat hij soms ook naar buiten moet als iemand hem op komt halen want als je altijd zegt nee ik heb geen zin dan komt er een dag dat er niemand je op komt halen………… nou lang genoeg lijkt me………hopelijk heb je er iets aan
gr Judith
Tukkergirl

08-05-2008 16:10

Ik herken deze verhalen ook wel.
Onze zoon is overdag graag op school en na schooltijd en voor etenstijd , heeft hij echt wel de tijd nodig om weer even op “adem ”te komen.
dan lekker luieren voor de TV of achter de PC.
Wanneer hij buiten is , speelt hij naast/ langs de andere buurtkinderen.
Dit weten ze en dus laten ze hem nu met rust.
Wanneer hij maar een stoepkrijtje heeft is het hem goed, of zijn fietsje.
Hij speelt zijn eigen spel.
Toch is het vervelend voor je als moeder of vader te zien, dat hij altijd alleen speelt.
met vakantie's hebben we ook vakantieweken waar hij kan spelen met kinderen die dezelfde moeilijkheiden hebben. En dan zie je dat hij zich uitstekend vermaakt en het prachtig vind.
Ook gaan we vaak een dag of middag naar een grote speeltuin, waar hij zich helemaal , (samen met zijn zusje (ook ASS)) uit kan leven !
ammie

08-05-2008 17:49

Precies Thea.
Alleen moesten we B. gisteravond ophalen van de logeerboerderij omdat hij het niet meer trok.
Hij deed ontzettend zijn best vertelde de leiding maar het ging gewoon niet meer. Dan kan je als ouder wel eigenwijs blijven zeggen dat hij daar zeker ook is voor de sociale contacten maar je kind naar de kl*ten laten gaan is toch ook weer niet de bedoeling.
Hier speelt B. af en toe ook buiten. Alleen in de straat achter ons. Het lijkt tot nog toe redelijk te gaan……..ik zal eens stiekem om het hoekje kijken hoe het echt gaat…………………
ammie

08-05-2008 17:52

Ooooooooooooooh hoe herkenbaar!
Ik vind het ook zo moeilijk om èn naar B. èn naar de andere kinderen toe op een juiste manier te reageren. Hoe leg je je kind uit dat het spelen met andere kids niet echt gaat en naar de andere kids toe dat je kind anders is…………..?
ammie

08-05-2008 17:55

Hier pasgeleden een keer geprobeert om met een schoolgenootje te spelen…….Ging 3 kwartier goed en toen………………nada…..helaas………….
Zullen we een provincie afhuren en daar met elkaar gaan wonen:D (ik lach wel maar niet heus………..)

verdrietig

sassie

Ingeborg

Carla uit Amsterdam

Mo

Roos72

judith

Tukkergirl

ammie

ammie

ammie