Jesper

  • autisme.startpagina.nl

    'Ze zagen Jesper als een rotjong'

    Door BRAM VERBRUGGE

    PAPENDRECHT - Met een wijds gebaar wijst Jespers moeder Gitte Larsen op de vele rouwkaarten en rozen in de huiskamer. ,,Een jongen die zo veel aandacht krijgt, was echt wel geliefd. Jesper was een goede jongen, maar zo onzeker dat hij soms meeliep met foute vrienden.’’

    De verongelukte Jesper Faas.

    Jarenlang knokte Gitte Larsen voor het welzijn van haar zoon Jesper. ,,Hij had moeite op school en voelde zich lange tijd zo onzeker dat hij amper het huis uit durfde,’’ vertelt Larsin (43). ,,Ik heb zó hard met Jesper gestreden. Net nu het weer goed ging met hem, is hij verongelukt.’’

    De 17-jarige Jesper Faas uit Papendrecht kwam vorige week donderdagavond om het leven na een scooterongeluk op de Plantageweg in Alblasserdam. Al snel gingen er geruchten dat Jesper in het verleden geregeld met de politie in aanraking was geweest en meenden buurtbewoners dat zijn vriend en hij onverantwoordelijk hadden gereden.

    Jesper zat zonder helm bij een vriend achterop de scooter, die zonder licht, met te hoge snelheid aan de verkeerde kant van de Plantageweg reed. Daarbij haalden zij een Dordtse automobilist in die aan de goede kant van de vluchtheuvel reed, maar die daarna linksaf sloeg de Brunel in. Een botsing volgde.

    Zijn moeder benadrukt dat een helm geen redding had kunnen betekenen: ,,Een helm had niets uitgemaakt. Hij is gelanceerd en de klap daarna was zo hard. Ook zijn rug was zwaar beschadigd.’’

    Jespers vader, Cees Faas (57) vindt dat Jesper zelf ook verantwoordelijk was voor het rijgedrag van zijn vriend, maar zijn moeder kan daar niet bij: ,,Degene die achterop zit, kan niet sturen. De bestuurder is verantwoordelijk.’’ Boos op de bestuurder van de auto zijn de ouders niet. ,,Ik heb geen gevoelens over die man,’’ zegt Larsen. De vriend die de scooter bestuurde wil ze nooit meer zien. ,,Ik heb hem de kans gegeven afscheid te nemen van Jesper, maar nu wil ik niets meer met hem te maken hebben. Had ik maar geweten dat hij zo hard reed, dan had ik Jesper kunnen waarschuwen.’’

    Geruchten over een ontspoord verleden van Jesper steken zijn ouders nog meer. Zijn moeder wil de naam van haar overleden zoon zuiveren en vertelt: ,,Jesper heeft het lange tijd heel zwaar gehad. Toen hij naar het Willem De Zwijger College ging, verdronk hij in de massa. Al die mensen, dat kon hij helemaal niet aan. Hij zocht een bepaald ploegje vrienden die niets van hem verwachtten. Etterbakjes, want dat was makkelijk. Jesper was een meeloper en hij werd makkelijk meegesleept in slecht gedrag.’’

    Al snel had zijn moeder door dat het niet goed ging met haar zoon. ,,Door de vele puistjes durfde hij amper meer naar school. Als hij naar school ging, kon hij niet stil zitten en had hij vaak een grote mond. Hij had snel een slechte naam op school en ze zagen Jesper als een rotjong.’’

    Volgens zijn moeder was er meer aan de hand. ,,Ik heb altijd om hulp geroepen, maar de hulp luisterde niet. Er moest eerst wat fout gaan, voordat Jesper werd geholpen.

    En omdat Jesper meeliep, is hij in de fout gegaan. Hij hielp mee met de diefstal van een scooter en was er daarna dagen ziek van. Van binnen was het zo’n goede jongen, maar hij kon niet voor zichzelf opkomen. Hij durfde niet bij die foute vrienden weg te lopen. Een paar jaar later was hij betrokken bij een vechtpartij. Toen kreeg ik eindelijk gehoor bij de hulpinstanties. Hij werd onderzocht en bleek PDD-NOS te hebben.’’

    Door de autistische stoornis kon Jesper zich moeilijk inleven in anderen en had hij een achterstand op sociaal- emotioneel gebied. Tijdens een behandeling in een instelling in Eindhoven zag zijn moeder hem opknappen. ,,Jesper was een hele enthousiaste jongen. In een veilige omgeving kwam hij pas echt tot leven. Zijn autisme verdween niet in die instelling, maar hij kon er eindelijk mee omgaan. Hij had geleerd zich uit te spreken en keuzes te maken. Hij wilde de detailhandel in en zou 28 mei officieel ontslagen worden uit de instelling. Hij was veranderd en zat vol plannen voor de toekomst.’’

    LINK: http://www.ad.nl/rotterdam/drechtsteden/2281074/Ze_zagen_Jesper_als_een_rotjong.html

    *****************************************************************

    Lees vooral de reacties die onder dit bericht in de online AD geplaatst zijn.

    Ik wens de familie alle kracht en sterkte,………………………………..rust zacht kerel….

  • Girlkickboxer23

    jezus hee, het zal je maar overkomen als ouders zijnde. Bij ons in het dorp is ook een keer zoiets gebeurd en toen gingen er ook allemaal wilde verhalen rond over die jongen. Nooit gehoord van over de doden niets dan goeds?

  • marijke

    Ik heb de reacties idd ook even gelezen. Ik las echt met verbazing. Zoveel mensen tikken maar een bericht in zonder echte informatie. Pdd er wordt zo luchtig soms over gedaan. En wat mij ook opviel in de reacties; zoveel onbegrip. Echt door ontwetendheid of ze nemen pdd niet serieus. Iemand van 17 jaar, ja ‘normaliter’ zou diegene ‘weten’ wat ze aan het doen zijn. Iemand met pdd weet het soms wel en soms niet wat de consequenties zijn. In ieder geval kan iemand met pdd zich moeilijk wapenen tegen invloeden van buitenaf. Negatief en positief.

    Heel treurig dat dit is gebeurd. Maar nog treuriger vindt ik de reacties.

    Het blijkt wel weer dat de meeste mensen geen weet hebben van autistische stoornissen.

  • judith

    Hoi beheerder ofwel Ron , je moet dit berichtgeving effe unblocken of hoe dat ook heet omdat deze boven aan blijft staan zie je niet dat er nw berichten binnen komen en dat lijkt me niet de bedoeling………

    gr Judith

  • Girlkickboxer23

    Nou ja dat heeft niks met autisme te maken hoor. Het gaat in dit geval om een autistische jongen. Bij ons in het dorp waren het 5 jongeren zonder spectrumstoornis. Ze hielden alleen allemaal wel van een feestje. Er gingen toen verhalen rond dat het allemaal pillenslikkers waren enzo, terwijl ik weet dat dat niet zo was. Ik heb vroeger bij ze op school gezeten en een van die jongens trainde fanatiek op mijn boksclub. Toen hun overleden waren, deed heel het dorp of ze hun goed kenden, en heel close met ze waren enzo.