Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Nicole_1
Hallo,
ik heb al een hele tijd niet meer gepost en gelezen hier (door drukte…), maar wil nu toch even mijn verhaal kwijt.
Bij ons is net een onderzoek door de RvdK afgerond, omdat de situatie bij mij de laatste tijd niet meer goed is: zoonlief (15, kernautisme) was zo ongeveer de baas bij mij in huis; ik ging conflicten uit de weg, kon hem niet die leiding/sturing bieden, die hij nodig heeft; en ik wilde hem laten plaatsen, vind dat nog steeds de beste oplossing!
De instelling wilde echter vader erbij betrekken, en die is fel tegen plaatsing: met zoonlief is niets aan de hand, en het etiket autisme is zwaar overtrokken; hij had géén problemen met hem in de weekenden dat de kids bij hem waren.
Intussen was BJZ betrokken bij de situatie, en vader gaf daar aan, dat hij liefst beide kinderen wilde opnemen; de problemen lagen aan mij; ik was degene die geplaatst moest worden, want niet goed bij mijn hoofd!
Bij vader hadden de kids geen regels, konden doen en laten wat ze wilden; hij deed leuke dingen met ze…logisch, dat hij geen problemen met ze had.
Ik heb dit niet zonder meer goedgevonden: ik wilde dat er goed gekeken werd naar wat goed was voor de kids. Er waren 2 mogelijkheden: of ik zei ‘vrijwillig’ dat de kids bij vader konden wonen (waar ik dus niet achter stond, ook gezien het hele verleden), of er kwam een onderzoek door de RvdK.
Het laatste is dus gebeurd.
Er waren allerlei hulpverleners bij het gezin betrokken (vanuit PGB, en al speciaal onderwijs), en elke hulpverlener was duidelijk: zoonlief heeft overduidelijk autisme met een (boven)gemiddelde intelligentie; en hij heeft een 24-uurs setting nodig.
Dochterlief wilde graag bij vader wonen.
Na verschillende gesprekken met zowel de kinderen als ons als ouder kregen we vorige week het advies van de Raad: zoonlief wordt bij vader geplaatst (met OTS) en dochter blijft bij mij (ook met OTS). Zowel vader als zoon zien niets in plaatsing, dus dat valt dan af; en omdat zoon en ik uit elkaar moeten, gaat hij bij vader wonen!
De Raad gaf nog mee, dat zoon zich toch nog goed kan ontwikkelen, als hij in een gezin woont waar een man in huis is, waaraan hij zich kan spiegelen, en waardoor hij misschien meer zelfvertrouwen krijgt, en zich dus beter/sterker gaat voelen.
In eerste instantie ging ik hierin mee: het klonk allemaal heel erg logisch; echter ik zie het momenteel helemaal niet zitten. Alle hulpverlening gaat wegvallen, want waarschijnlijk heeft hij (volgens de Raad) géén autisme, maar is hij hoogbegaafd met autistische trekjes!
Het kan nu, zoals ik het zie, 2 kanten op: ofwel hij ontwikkelt zich inderdaad goed bij zijn vader, en dan hoop ik, dat ik er vrede mee kan hebben (want dan heb ik toch gefaald???), of het escaleert bij zijn vader….en dan volgt er (hopelijk) alsnog plaatsing met goede begeleiding.
Een derde mogelijkheid is er ook nog, en daar ben ik het meest huiverig voor: dat het lijkt alsof het goed gaat, maar dat zoonlief toch vastloopt, terwijl vader het niet wil zien/erkennen….
Er komt wel een OTS, maar dat zijn, zoals ik het gehoord heb, slechts af en toe gesprekken, en ik ben bang, dat vader dan toch veel kan verbloemen…
Al met al….zoonlief gaat morgen verhuizen; de rechtszaak is over 2-3 weken….heb ik het er momenteel erg zwaar mee; het voelt heel definitief, alsof ik hem kwijtraak! (Dit komt omdat ik weet, dat zoonlief zich ‘thuisvoelt’ daar waar hij woont: als dit niet meer bij mij is, zal ik waarschijnlijk niet meer dan een vage bekende worden…)
Er komt wel een beperkte omgangsregeling, maar wanneer die ingaat, weet ik niet.
Vader is nl. nogal strijdlustig, heeft intussen heel rot tegen onze dochter gedaan, en die wil niet meer naar vader toe; ben ik benieuwd of hij zoonlief dan wel naar mij laat komen…
Sorry! Is misschien een warrig chaotisch verhaal, maar ben nu behoorlijk emotioneel…
Groetjes,
Nicole
