verhuizing

  • marijke

    Dikke knuffel!!!!

  • Susan

    Ergens op wachten heeft ook niet heel veel zin. Het gebeurd toch onverwacht, of niet natuurlijk..

  • Nicole_1

    Hallo,

    even een update: zoonlief is nu een paar dagen weg, en het gemis is afschuwelijk! Ik heb hem een paar keer aan de foon gehad, en hij is al thuis geweest. Als ik hem vraag hoe het met hem gaat, dan weet hij dat niet. Hij beseft niet, dat zijn nieuwe ‘thuis’ bij zijn vader zal worden; hij voelt zich thuis bij mij, en (gemeen…) dat wil ik zo houden! Ik wil de deur voor hem openhouden, zodat hij terug zou kunnen komen….Pfff, wat is dit lastig!

    Moest het even kwijt,

    Nicole

  • Nicole_1

    Hallo allemaal,

    wil weer iets over zoonlief kwijt. Behalve verhuizing naar zijn vader is er ook op school iets heel ingrijpends veranderd: hij zat op een beschermde omgeving (school van 45 kinderen, klassen van ongeveer 10-12 kinderen). Omdat de klas van zoonlief examen moet doen, zou de hele klas overgeplaatst worden naar een reguliere school, m.i.v. de meivakantie. Ze dachten dat de klas dit wel aan zou kunnen.

    Intussen hoor ik van zoonlief, dat slechts 5-6 kinderen van zijn klas zijn overgeplaatst (is dus andere info, dan van school), en ik hoorde vandaag van mijn dochter, die op dezelfde school zit, als zoonlief nu ook, dat zoon helemaal alleen en verloren door de gangen liep in de pauze. Hij werd door een groep jongeren nageroepen met woorden als ‘vriendenloos’. Mijn dochter helemaal van streek, dat haar broer zo gepest wordt.

    Zij heeft dit wel besproken met haar vertrouwenspersoon op school, en die zou dit ook verder oppakken.

    Echter: zoonlief kan agressief reageren, als het hem teveel wordt. Ik vind dit niet goed, maar van vader mag dit wél….ben zeer benieuwd hoe dit verder gaat, en ja, het doet mij ook pijn, als ik dit soort dingen hoor.

    Ik weet dat hij zich dan helemaal afzondert, en ik weet niet wat er dan door zijn hoofdje gaat, dat hoor ik nooit….

    Groetjes,

    Nicole