na een ziektebed van 4 weken stierf mijn moeder
en ik raakte in een Depressie . en na verschrikkelijke maanden en na veel onderzoek is gebleken dat ik een vorm van autisme heb .
ik ben 42 jaar oud en het was een schok dit te horen.
wie heeft hier ook ervaring mee en heeft het ook op latere leeftijd pas te horen gekregen
Hoi Marco, zelf ben ik 44 en eigenlijk door de diagnose van mijn jongens is bij mezelf en ook bij mijn zus het kwartje gevallen dat we “het” ook hebben, welliswaar hebben we geen officiele diagnose maar goed rekenen kunnen we wel en 1 en 1 is nog altijd 2………hier was het meer dat de puzzelstukjes nu eindelijk op zijn plaats gevallen zijn………..heel soms als het op mijn werk allemaal niet goed loopt overweeg ik een diagnose maar voor mezelf denk ik dat er weinig verandert…….goed sterkte ermee..
groet Judith
je bent er niets minder om dat is vastgesteld dat je autisme hebt, Het probleem ligt bij de omgeving en niet bij jouw en ook niet bij mijn en onze kinderen die autisme hebben.
Hier op het prikbord is overduidelijk dat autisme meer het probleem van de ouders is hier dan van de kinderen zelf.
groetjes
oh kun jij mij dan ook uitleggen hoe het zit met ouders met autisme met kinderen met autisme….bij wie ligt dan het probleem en het zou nou wel eens fijn zijn als je een dialoog aangaat dan eenzijdig berichtjes prikken want dat kennen we nou onderhand wel …..een mening oke maar dialoog ben je niet happig op mag ik vragen waarom??????
gr Judith
Ik wordt een beetje kriegelig van die paula.
Misschien bedoeld ze het ‘goed’?! Maar ze heeft een vreemde manier van zeggen.
Mijn zoon heeft pdd. Hij heeft het zelf nog niet zo goed in de gaten. Maar ik merk dat dat al begint te komen. Ja als ouders ben je bezorgd. Maar ik heb er geen problemen mee.
Oeps, sorry Marco aan deze reactie van me daarnet heb je niets aan.
Het lijkt me idd heftig om te horen dat je autisme hebt. Maar vindt je het aan de andere kant ook niet dat het verhelderd? Het lijkt me fijn dat je op een gegeven moment hoort dat het niet aan jou ligt. Mijn zoon heeft dus pdd en adhd, wij dachten dat het toch wel aan ons lag. En nu weten we dus dat we op de goede manier met onze zoon omgaan (proberen zoveel mogelijk). Er is ‘gewoon’ iets wat bij hem in zijn hersenen niet zo loopt zoals het hoort. Dat doet pijn te horen. Maar hiermee kunnen we ook verder.
Ik hoop voor je dat je iemand naast je hebt waarmee je dit alles kan bepraten. Want er gaat wel een tijd overheen voordat je het een plekje hebt gegeven. Wij weten het nu een dik jaar van onze zoon, en ik merk nu sinds een paar maanden dat het een plekje begint te krijgen.
Ik wens je heel veel sterkte! Ik hoop dat je weet dat je hier altijd kan prikken. Er is altijd wel een luisterend ‘oor’ aanwezig!
Hoi Marco,
Ten eerste welkom.
na de diagnose van onze zoon ( asperger) is er bij een aantal mensen in onze familie , waaronder ook mijn vrouw en ikzelf, het muntje gevallen.
Toch zien we er niet het nut van in om ons ook te laten testen, aangezien er
toch weinig veranderd met of zonder diagnose.
Groeten
Marco ,vader van Matthijs 9.5 ( Asperger)
Hallo Marco,
Vreselijk dat je moeder zo snel stierf en dat je daarna in een flinke depressie kwam. Heel veel sterkte hiermee !!!
Bij mijn vriend, nu inmiddels 45 werd ook door ons zelf opgemerkt na de geboorte van ons zoontje (6 jaar) klassiek autistisch, dat mijn vriend dezelfde kenmerken heeft als ons zoontje en hij herkent heel veel van ons zoontje in zichzelf, maar dit is voor ons voldoende, we weten het, verder gaan we geen onderzoeken doen of zo. Dus zoals je ziet ………….. Ik denk dat er wel meerdere zijn hoor !!! Nu het wat meer bespreekbaar/bekender is geworden zullen er bij vele puzzelstukjes zijn of gaan vallen.
Nogmaals wens ik je met alles heel veel sterkte en ik hoop dat het wat beter met je gaat nu !!! Grtjs van Ilse
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's