Hallo,
wil even hier een update doen: zoonlief woont nu sinds zo'n 3 weken bij zijn vader, en zijn gedrag is enorm veranderd. Hij vloekt, grove woorden; echt niet prettig. Verder is hij al een aantal keren bij mij geweest, hij gaat steeds huilend weg. Bij mij is hij nog steeds (of misschien nog wel erger!) heel erg bepalend en bazig. Hij wil nog echt een voet binnenhouden…. Hij wil bepalen, wat er met ‘zijn’ kamer gebeurt, en wat ik wel of niet in huis doe. Als ik iets nagelaten heb, leest hij mij de les, en ik loop op mijn tenen.
Intussen is de OTS uitgesproken en de gezinsvoogd bekend. Vader heeft bij haar aangegeven, dat hij absoluut geen problemen heeft met zoonlief, en ook zijn beperkingen niet ziet….het zal dus wel allemaal aan moeder liggen, en zoon is hier de dupe van, krijgt de schuld!
Waarschijnlijk zal hij dit proberen vol te houden bij de gezinsvoogd, want die heeft al gezegd, dat de OTS weliswaar is uitgesproken voor een jaar, maar als het goed gaat, kan ook over een half jaar al beslist worden, dat het stopt. En dat is het doel van vader: geen pottenkijkers over de vloer, hij wil het zelf oplossen!
Als het werkelijk goed gaat met zoonlief, is dat natuurlijk toe te juichen, doch ik, en met mij enkele hulpverleners, zeggen, dat die kans wel erg klein is…. Ik hoop dan ook, dat het duidelijk escaleert, als het niet goed gaat, en niet dat vader dit kan verbergen voor de buitenwereld!
Zoonlief kreeg totnogtoe ook huiswerkbegeleiding, vader vindt dit niet nodig, en wil dat zoonlief zelf zijn huiswerk maakt. Dit doet hij momenteel blijkbaar voorbeeldig (staat een grote beloning tegenover!). Op zich fijn, maar dat doet mij dus wel pijn…waarom bij vader wel, en bij mij niet?
Zelf heb ik aangegeven, dat ik zoonlief momenteel niet een heel weekend bij mij kan hebben, omdat hij zich bij mij erg slecht gedraagt. De gezinsvoogd staat hierachter, zei, dat het inderdaad niet goed is, als hij lang bij mij is: één dag is voldoende, zodat we het weer fijn kunnen krijgen samen, en ik eerst tot rust kan komen. Vader zou dit met zoon communiceren op een neutrale manier; echter zoonlief zei, dat vader en vriendin het grote onzin vinden, dat hij niet naar mij mocht komen, en dat ik hem dus niet meer wilde!
Zoon van streek, want die hangt aan mij. Ik hem aangegeven, dat ik heel veel van hem hou, en dat ik wil dat we het weer leuk krijgen samen….
Jee, ben benieuwd waar dit allemaal naartoe leidt!
Groetjes,
Nicole