Ik heb zelf nooit met een vast eetpatroon te maken gehad, en nu nog niet aangezien ik op mezelf woon en meestal ad hoc bepaal wat ik eet. Ik denk dat je niet teveel vast moet willen leggen voor je kinderen. Ze zullen later nog met genoeg veranderingen geconfronteerd worden, en als je ze daan niet aan laat wennen in de thuissituatie heb je kans dat ze op hun neus gaan in de maatschappij.
Het zal misschien nu wel enige rust geven, maar wat doe je bijvoorbeeld als iets is uitverkocht? Het beste kun je geoon met elkaar om de tafel gaan zitten en een paar keuzen voorleggen wat er gegeten gaat worden. Bijvoorbeeld de keuze tussen brocholi (hoop dat ik het goed schrijf) of bloemkool.
Opgebakken of gekookte aardappel, rundervink of slavink etc. Kinderen hebben dan het idee dat ze inspraak hebben en bij mij werkte dat vroeger heel goed. Later (vanaf de puberteit) mocht ik samen met mijn moeder heel vaak beslissen wat we aten en meehelpen met koken. Of mijn moeder zei ik heb bloemkool in huis, wat zou daarbij passen? (werkt alleen als je kind gevoel heeft voor smaken en structuur van het eten) Mijn HSP kwam daarbij goed van pas.
het scheelt wel dat ik alles lustte en er wel veel gevoel voor had.
Mijn ouders hadden vroeger nooit echt een vast eetpatroon. Maar het zou goed kunnen helpen met structuur.
Het probleem is dat de winkels niet altijd meewerken. Er kan altijd iets uitverkocht zijn. En als dan die structuur wegvalt kan dat vervelend zijn. En bovendien kan niet het hele leven een vaste structuur hebben.
Mij lijkt het het beste om het een beetje half half te doen. Bijvoorbeel Maandag, Dinsdag en Woensdag vaste eetpatronen. En de rest van de week geen vast eetpatroon. En misschien ook een dag dat de kinderen mogen bepalen wat er gegeten wordt.
Groetjes Kay
Je bent je roeping misgelopen Kay;)
Ben het wel een beetje met je eens dat niet alles zo gestructureerd kan, maar ook met gezinnen zonder kinderen met autisme kiezen veel moeders voor een vast eetpatroon. Scheelt een boel gedoe en je kan natuurlijk van te voren inkopen.
Ik denk dat je met een vaste tijd om te eten al een heel eind bent.
Ik probeer wel een vast patroon aan te houden. Mijn man (asperge) en mijn zoon (pdd-nos) vinden dit prettig.
Wij doen ook bijna altijd met ze drieen, op meestal de zelfde tijd boodschappen. En het voordeel van als iets er niet is dat er dan gelijk gezamenlijk wordt beslist wat we dan nemen, zodat ieder weet wat we dan eten. Nu zijn het hele gemakkelijke eters en lusten ze beina alles. Het probleem zit hem ook niet in wat ze eten, maar meer in dat ze van te voren willen weten wat er gegeten word.
Ik begrijp dat dit voor iedereen verschillend is, maar bij ons werkt het zo prima.
wat wel makkelijk is om een pastadag,brooddag en/of patatdag elke week op een vaste dag in te plannen en dan heb je de rest van de week voor de aardappel maaltijden ofzoiets
wat wel een nadeel is van vaste maaltijden op vaste dagen is dat wanneer je een dagje weggaat of er komt iets tussen dan is dat patroon ook doorbroken enk un je daar weer problemen mee krijgen
het elke dag iets verschillends eten lijkt geen duidelijk patroon maar dat is het toch wel want het onduidelijke is het duidelijke….snap je het nog
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's