kinderen wel of niet vertellen dat ze asperger hebben?

  • madelief

    Misschien wel, vandaag hebben we van de arts het advies gehad om het in iedergeval niet direct te vertellen.

  • akker plant

    Reactie verwijderd!

  • ammie

    Mag ik vragen wat de reden was dat jullie hem lieten onderzoeken? En wat hebben jullie aangevoerd om te verklaren dat hij dat onderzoek moest gaan doen?

    Mijn zoon zat al met 3,5 op een MKD, is toen naar een cluster-4 school gegaan, heeft nog naschoolse begeleiding gehad en gaat naar een zorgboerderij. Dus het was duidelijk dat het anders ging dan bij de kindjes in de buurt. Heel in het begin hebben we het hem natuurlijk ook niet verteld……wat zou zo'n jonkie ermee moeten? Hij is nu 9 en een poosje terug hebben we hem verteld, ook omdat hij aangaf druk in zijn hoofd te zijn, dat hij ADHD heeft. Nu zijn we bezig, heel voorzichtig en met kleine stapjes, om hem uit te leggen dat hij ook een ASS heeft. We proberen het wel zo te doen dat hij het niet als excuus gaat gebruiken……………dat doet hij met z'n ADHD nog wel eens…………“Kan ik niets aan doen mam, ik heb ADHD” …… JA ÈN???!!!???

    Vanochtend zei hij nog dat zijn hoofd de baas was………nou, dan ga je je hoofd maar leren dat JIJ de baas bent. Je kunt nu eenmaal niet alles verexcuseren onder het mom van autisme.

    Ik zou het heel voorzichtig, met ondersteuning van goed info-materiaal en evt. een gesprek met de onderzoekend arts, toch wel gaan vertellen. Maar goed, jou situatie is wel heel anders dan die van ons.

    Succes!

  • madelief

    we gingen ervanuit dat onze zoon een lichte hersenbeschading had opgelopen kort na z'n geboorte. Hierdoor heeft hij ook altijd op speciaalonderwijs gezeten. Hij zat met z'n ontwikkeling altijd net op het randje van wat de medici aanvaardbaar vinden. Toen ik een paar jaar geleden zelf helemaal opgebrand raakte. Een klein jaar geleden kwam toen een opmerking van mijn arts dat die het vermoedde had dat mijn man en zoon asperger hadden. Onze zoon is hier op onderzocht en heeft de diagnose, hij heeft niet alle symptonen maar wel genoeg voor de diagnose. Ik ben er veel over gaan lezen en ineens is het net of een puzzel in elkaar valt, zo herkenbaar.

  • madelief

    vorige week heb ik het onze zoon verteld, nog niet veel maar een begin. Het ging niet goed meer met hem en dat was voor mij een keerpunt. Hij leek wel opgelucht nu hebben de dingen die hij moeilijk vindt een naam.