Beste Ria,
Dat lijkt me heel erg voor je hele gezin
Heb je de psychiater die de verkeerde diagnose heeft afgegeven geconfronteerd met zijn/haar foute diagnose?
Weet je zeker dat de laatste diagmos de juiste is? Ik ga er van uit van wel.
Ik zou die mensen met elkaar in verbinding stellen: de psychiater die de verkeerde diagnose destijds stelde en de persoon van de second opinion. Dit om helderheid te krijgen waar het fout is geaan en dit in de toekomst te voorkomen.
Groet,
Pauline
Beste Ria,
Uit eigen ervaring vind ik dat een kind te snel het etiket autisme krijgt heeft of iets verwants daaraan.
Ik spreek uit eigen ervaring.Bij mijn zoontje werd nml ook gezegd dat hij toen hij 2,5 was autistisch was.Hij reageerde nml vaak niet als er wat gezegd werd en ging door waarmee hij bezig was.Vele onderzoeken later bleek dat hij maar 30% hoorde.Na logopedie gevolgd te hebben ,de logop.zei ook dat hij vaak afwezig was en geen zin had om de opdrachten te doen maar ook naar aanl.van het onderzoek in het ziekenhuis dat hij wellicht dan pddnos zou kunnen hebben.
Op school (hij was net 4) werd gezegd dat hij onderzocht moest worden aangezien hij slechte concentratie had en zijn werkjes niet afmaakte verder niet veel aansluiting vond met leeftijds genootjes..We hebben hem toen laten onderzoekenn door een bureau dat de school ons voorstelde.Een onderdeel van dit onderzoek was ook een intelligentieonderzoek .Wat bleek hij had een iq van 125.Een psychiater had hem onderzocht en zag helemaal niet dat hij autistisch was!
Wat moet je dan.De school zegt dat de uitslag volgens hun niet rijmt met wat ze zien in de klas en zo n onderzoek maar als een een momentopname gezien wordt.Waarom word je dan verwezen naar een onderzoeksbureau? Is een uitslag die ze wel willen horen dan geen momentopname ?.Er werd uiteraard weer gezegd dat hij wellicht toch autistisch was gezien zijn verleden.Natuurlijk zouden we een andere school kunnen zoeken maar we zijn erg bang dat er voor kinderen die net onder de grens hoogbegaafd zijn er niet echt passend onderwijs is.
Met dit schrijven wil ik zeggen kijk uit voordat je het medische circuit ingaat en je kind een stempel geeft.Want er hoeft maar iets te gebeuren en ze grijpen meteen weer terug naar het verleden ,ook al is dit achterhaald inmiddels.
Ik zou zeer graag reageren op hetgeen de mama schreef die een verkeerde diagnose kreeg van haar zoon. Ik kan me best inbeelden dat dit een schok is. Je hebt er goed aan gedaan om voor een second opnion te gaan en gelukkig hebben ze heel de zaak bekeken. Ik kreeg een verkeerde diagnose ass met onderliggend nld-profiel op 28 jarige leeftijd zelfs het Iq klopte niet. Zogezegd ben ik zwakbegaafd wat uiteraard helemaal niet klopt want ik heb hogere studies gedaan. Gelukkig werd dit achteraf ontkracht, maar ja het staat wel op papier. Vermits de diagnose niet klopte ging ik me zo een negen jaar later weer onderzoeken. Weer kwam er ass uit met onderliggend nld-profiel. Nld wordt in België niet erkend, en men beweert dat mensen met Nld naast hun nld steeds een autismespectrumstoornis hebben. Wat ik persoonlijk evenals de nld-vereniging niet geloof. In België is het jammer genoeg zo dat wat ass betreft de diagnostische teams zo trouw zijn aan elkaar dat ze geen andere diagnose stellen. Eens ass heb je altijd ass in België. Bovendien heeft men ook lage verwachtingen van mensen met ass en stopt men hen vaak in laagbetaalde en vuile jobs of in een beschutte werkplaats puur uit gemakzucht. Door die foute diagnose werden me veel kansen ontnomen. Ik zou niet met mensen kunnen samenwerken. Ik zou geen inlevingsvermogen hebben en zeer gebrekkige sociale vaardigheden wat allemaal niet klopt. Men dringt mij behandelingen op die niet helpen zeer directief en heel visueel compleet verkeerd aangaande nld. Nld'ers haten en visuele en directieve aanpak. Het is zeer moeilijk om andere mensen uit te leggen dat deze diagnose niet klopt. Het staat immers op papier en werd door specialisten gesteld. Dat die specialisten zich vergist hebben en dat het volgende team gewoon de redenering van de andere volgt dat speelt blijkbaar geen rol. Mijn leven is er sinds die diagnose niet op vooruitgegaan integendeel, mensen gebruiken me gewoon om het vuile en soms moeilijke werk op te knappen. Kinderen mag ik niet krijgen want ass is erfelijk en mensen met ass kunnen niet voor kinderen zorgen. Zo redenering ze in België die hebben de rest van hun leven hulp en begeleiding nodig. U hebt er dus zeer goed aan gedaan om, om een second opinion te gaan. U hebt ook geluk dat een andere diagnose werd gesteld. Want een diagnose vroeg kinderlijk autisme is erg. Ik weet niet hoe de situatie in Nederland gesteld is, maar in België krijgen heel veel mensen onterecht de diagnose ass met alle gevolgen van dien. Mijn inhalige mama wou persé dat ik een diagnose kreeg omdat ik niet goed spoor. Ze hoopte dat ik hiermee een tegemoetkoming ging krijgen maar ik ving bot. Ik had slechts 3 punten verminderde zelfredzaamheid en voor een tegemoetkoming moet men er 7 hebben. Goed dat je bent opgekomen voor je zoon en zijn welzijn.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's