Hoi Gerrie,
Je vraag is dus eigenlijk voor mensen met autisme, ik kan je alleen de ervaring van mijn man en van mijn kind vertellen.
Ik denk dat volwassenen hun basisschooltijd heel anders hebben ervaren als de kinderen van nu.
De tijd was gewoon heel anders, er was op de eerste plaats veel meer structuur, er werd nauwelijks in groepjes gewerkt, en de druk was niet zo groot.
Mijn man heeft hierdoor zonder al te veel problemen de schoolperiode doorlopen.
Mijn zoon is veel sneller overprikkeld, al in groep 1 verweerde hij zich tegen alle “moetens”, hij sloeg van zich af, en aan groepsaktiviteiten deed hij nauwelijks mee.
In groep 2 liep hij vast, toen is ook zijn diagnose Asperger gesteld. (omdat ik me gemeld heb bij bjz)
In groep 3 zijn er wel enkele aanpassingen en rugzak begeleiding gekomen, maar dit was zeker niet voldoende en de aanpassingen werden ook niet consequent doorgevoerd.
Inmiddels zat hij helemaal in de knoop met zichzelf, maar i.v.m zijn cognitieve vermogen ging hij toch naar groep 4.
Na enkele weken werd voor mij duidelijk dat hij onmogelijk op die school kon blijven, hij was er doodongelukkig, ik heb geeist dat ze nog diezelfde week stappen ondernamen om hem op een aangepaste school te plaatsen.
Gelukkig is hij nog dat zelfde schooljaar naar een cluster 4 school gegaan, zienderogen zag je hem opknappen.
Ik ben tot nu zeer tevreden over die school
Als ik het allemaal nog eens kon doen, had ik veel eerder alarm geslagen, ik dacht dat reguliere onderwijskrachten wel wisten waar ze over spraken.
Ze wisten echter weinig, ook niet welke wegen ze moesten bewandelen om helderheid over het probleem te verschaffen, en ik heb vaak het gevoel gehad dat ze het niet wilden weten.
In feite hebben ze mijn zoon aan zijn lot over gelaten, veel praten en weinig doen!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
