hallo Zitta,
Ik ben ook getrouwd geweest met een asperger. Dit kwam ik maar te weten toen onze relatie eigenlijk al niet meer te redden was.
Jarenlang heb ik op de een of ander manier voor hem gezorgd, ik wil daarmee zeggen, als hij het moeilijk had door stress of vermoeidheid, altijd de begrijpende partner geweest, in die zin dat ik mezelf achteruit schoof en redenen zocht voor zijn gedrag; hij is moe, of heeft stress, of heeft het druk op het werk, of das nu eenmaal hij… Maar t feit is dat je moet opletten dat hij je niet mee sleurt in zijn depressie.
Probeer hem duidelijk te maken dat je hem bij je wil en dat je hem graag ziet en dat je hem mist als ie zich afzondert.
Want dit is altijd de gemakkelijkste manier voor een asperger,want die willen gerust gelaten worden. Je zal veel geduld moeten hebben. Maar vergeet jezelf niet in dit proces!
Bij mij zonderde hij zich af , ik was plots de kwaaie geworden tegen wie hij niks meer te vertellen had.Hij kon zelfs in mijn ogen niet meer kijken, en als ik iets vroeg dan kreeg ik hoogstens een ‘hmm’. Als ie thuis kwam van zijn werk ging hij eerst aan de computer zitten en dan was hij bezig met de kids zo een 10 minuten en dan was de aandacht voor hen weer weg. Maar het raarste vanal was dat hij niks opbouwends deed met hen zoals een gesprek of spel of gewoon iets doen. De aandacht die hij hen gaf was steeds knuffelen , veel zoenen, en zeggen hoe graag hij hen zag, ook het gebruik van kindertaal, hij praat tegen hen alsof ze nog 3 jaar zijn en ze zijn er 8 en 10. Tis net alsof hij blijft hangen in hun babytijd. Hij evolueert niet mee en ziet niet dat ze ook al een eigen persoontje zijn. Da vind ik raar!! Toen we nog samen waren was het zelfs zo erg dat wanneer ik wilde praten tegen hem dan begon ie te zoenen met mijn kids., ik kon het op een moment niet meer aanzien, en voelde me als een jaloerse vrouw. En als je er hem over aansprak, hewel dan zei hij ‘ mag ik mijn kinderen niet knuffelen misschien?’
Een depressie is 1 iets maar een asperger heeft wel zo zijn eigen gedacht over zijn gedrag, en alles is altijd logisch uit te leggen ee… Ik wil maar zeggen ; niet altijd mee gaan in hun logica. probeer je eigen logica in stand te houden anders ga je er zelf aan kapot… Zorg goed voor je ventje maar nog beter voor jezelf!!!!
groetjes nancy