Wij staan op het punt om onze dochter (7 jaar) te laten testen op het autistisch spectrum (waarschijnlijk asperger). Nu staan wij in dubio, met een diagnose krijgt ze hulp maar wat voor gevolgen heeft het “stempeltje” autist voor haar in de toekomst.
Waar doen we goed aan. Zijn er volwassenen die daar ervaring mee hebben?
Ik heb mijn diagnose pas op mijn 22e gehad. Of het beter was dat ik hem eerder had gekregen weet ik niet. Het loopt allemaal zoals het loopt. Met een diagnose is het wel veel makkelijker om begeleiding te krijgen en om officeel aan te kunnen tonen dat er ‘iets’ aan de hand is. Het nadeel kan alleen zijn dat je dochter moeilijker op reguliere scholen zal worden geaccepteerd. Met pesten kan het volgens mij alle kanten op gaan. Bij sommige kinderen is het taboe om kinderen te pesten waarmee offcieel iets aan de hand is en voor andere is het juist een reden om te gaan pesten.
Het heeft dus beiden voor en nadelen..
Ik kan niet zeggen of jullie er goed aan doen of niet. Maar ik zou het gevoel blijven volgen. Een diagnose kan belangrijk zijn ondanks de nadelen.
Groetjes Kay
(27 jaar met asperger)
Hallo San,
Allereerst welkom hier!
Lastige keuzes…
Je schrijft dat jullie op het punt staan om te testen of er iets aan de hand is…..dus vragen hebben jullie wel denk ik.
Soms kan een diagnose/stempel duidelijkheid geven en deuren open zetten voor bijv de juiste begeleiding en het stellen van indicaties….want die kunnen het beste/makkelijkste gesteld worden met een diagnose.
Loopt je kind nu bijv vast op school, dan kan een diagnose helpen voor bijv extra begeleiding in de vorm van bijv een rugzak….of voor een indicatie voor ander speciaal onderwijs….of voor begeleiding voor jullie als ouders…
Toch geeft een diagnose een ‘' gevoelsmatige stempel’…..en dat kan pijn doen, als ouder zijnde…..maar het kan ook je onderbuik gevoel van "iets klopt er niet' bevestigen.
Voor ons, als ouders zijnde, heeft het deuren geopend qua schoolkeuzes en indicaties aanvragen.
Veel wijsheid in die keuzes!
Het gevoel dat je hebt over dat stempeltje ,zegt ook veel over hoe je daar zelf tegenover staat.
Als je zelf open erover kan zijn, dingen bespreekbaar maakt, krijg je medewerking en hulp.
Hoe de maatschappij daar mee omgaat…., de maatschappij is lerende, weet vaak niet eens wat autisme is.
Als wij daarin mee gaan, zal er nooit bergrip komen.
Ik weet dat dit gemakkelijk gezegd is, en dat die maatschappij hard is, en jouw kind de pijn van het onbegrip voelt.
Maar juist omdat dit kind anders is, kan het iets bijdragen aan de maatschappij, iets heel belangrijks; meer begrip en respect voor elkaar!
Misschien is het op dit moment nog teveel gevraagd, maar als je het zelf geaccepteerd hebt komt er wellicht een tijd dat je het wel zo kan bekijken.
Veel sterkte, en een warme groet, Wiske
Hoi Wiske
Ik wil even voorop stellen dat wij er zelf geen enkel probleem mee hebben dat onze dochter
'anders"is dan andere kinderen. Ook onze directe omgeving reageert met veel begrip. Doordat wij veel hebben gelezen over het onderwerp asperger en haar nu ook beter begrijpen is alles al een stuk makkelijker geworden. We hebben samen een mooi planbord gemaakt voor thuis en daar heeft ze heel veel steun aan. Je hebt gelijk als je zegt dat de maatschappij er onbegrip voor blijft houden als wij er niks aan doen. Toch blijven we daar wel een beetje huiverig voor.
Bedankt voor je reactie, we hebben weer stof tot nadenken.
San.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's