Autistisch, ja en...? en nu verder!

ruurd45

27-06-2010 01:59

Autistisch, ja en…?
… en nu verder!
Mijn naam is ruud, 49 jaar…
Al moet het onderzoek binnenkort opgestart worden, het fijt is wel dat ik anders denkt an andere mensen, anders communiseerd en er vervolgens ook nog wordt betieteld als met Autistisch, als ik een visitekaartje zou hebben dan zal er niet alleen op staan “de vaardige man” maar ook zoiets; ‘gelukkig, ik ben autistisch.’
Dat maakt mijn geen ander mens, ik heb het immers al 49 jaar en heb er voor gevochten dat ik nog steeds Ruud ben, met vallen en opstaan.
Ja, ik kom mijn zelf ook tegen, iedere keer weer opnieuw en wist niet wat het was… Gelukkig heb ik een vriendin die mijn daar wegwijs in maakt en begrijpt wat ik voel, wat is autistisch en hoe kun je daarmee omgaan.
tevens probeer ik hier tips te krijgen als het gaat om communiseren, welke handvaten hebben jullie, kunnen jullie mijn hier mee helpen….
… dan hoef ik niet alleen het wiel uit te vinden! En dus ook niet zolang te wachten op hulp.
Voormijn zelf heb ik de volgende aspekten waar ik tegen aan loopt:
- dat als ik naar de TV zit te kijken, meestel het verhaal kwijt ben, niet meer communiseer met andere en afsluit voor de rest.
- Weinig emotie toont
- soms vergeetachtig ben, als mensen mijn iets vertellen, waar de dag erop vergeten ben en met namen de context kwijt ben
- Links niet goed kan plaatsen
Wie kan mijn hierop tips geven?
met vriendelijk groet Ruud
tassie

27-06-2010 11:10

Beste Ruud,
Allereerst welkom hier.
Ik zou, als ik jou was, eerst het onderzoekstraject afwachten, en daarna ook vragen of ze jou verder kunnen helpen.
Mocht er autisme uit komen, dan kunnen hun je ook verder helpen qua begeleiding en eventueel cursussen om handvaten te krijgen voor jezelf.
Ik weet niet of je van lezen houdt, maar er zijn verschillende boeken die ook duidelijk vertellen welke knelpunten er zijn bij mensen met autisme.
Let wel; ook al heb je eventueel autisme…..je bent niets minder als een ander!!
tassie

27-06-2010 13:36

Als aanvulling zouden misschien de mensen die hier ook een diagnose hebben je verdere adviezen kunnen geven in hoe die dingen ervaren en doen. Wie weet zitten er handige tips tussen voor je!
Susan

28-06-2010 11:04

Hallo Ruurd,
Ik lees in je verhaal weinig dat echt alleen maar bij autisme hoort. Ieder mens is anders én sommige mensen vergeten nu eenmaal dingen snel. Misschien omdat het niet belangrijk voor hen is?
En de één uit zijn emoties nu eenmaal sneller en anders dan de ander. Het niet kunnen uiten van emoties is volgens mij niet iets wat echt alleen maar bij autisme hoort.
Wacht eerst het onderzoek af en wat daar de uitslag van is. Ga jezelf niet bij voorbaat al het stempel autisme opgeven. Dat hoeft namelijk niet zo te zijn.
en zo wel? Je bent en blijft gewoon jezelf en daar verandert een diagnose niets aan.
Susan
ruurd45

29-06-2010 08:52

bedankt voor je reactie,
Ik heb gemerkt als ze mijn met rust laten dat het wel beter gaat. Anders sluit ik voor iedereen die in de buurt is af en ga mijn eigen weg.
Ik heb enkele boeken gelezen en de verhalen die hier staan
ik ben bijna 50, al die tijd heb ik het niet geweten, als er spraken is van autisme, dat ik het had.
en misschien ook wel beter ook, zonder hulp ben ik er ook gekomen tot nu toe…
en als ze destijd mijn wel een diagnose hadden vast gestelt, wat hadden ze mijn verteld wat ik allemaal niet kan doen door mijn gehandicapt. en de depressie, die heb ik tot nu toe ook altijd overleeft, toch?
Ik blijf positief in het leven staan, en wacht af wat de diagnose gaat worden
immers ik ben en blijf wie ik ben.
ruurd45

29-06-2010 08:53

bedankt voor je reactie,
Ik heb gemerkt als ze mijn met rust laten dat het wel beter gaat. Anders sluit ik voor iedereen die in de buurt is af en ga mijn eigen weg.
Ik heb enkele boeken gelezen en de verhalen die hier staan
ik ben nu 49, al die tijd heb ik het niet geweten, als er spraken is van autisme, dat ik het had.
en misschien ook wel beter ook, zonder hulp ben ik er ook gekomen tot nu toe…
en als ze destijd mijn wel een diagnose hadden vast gestelt, wat hadden ze mijn verteld wat ik allemaal niet kan doen door mijn gehandicapt. en de depressie, die heb ik tot nu toe ook altijd overleeft, toch?
Ik blijf positief in het leven staan, en wacht af wat de diagnose gaat worden
immers ik ben en blijf wie ik ben.
basra

06-12-2010 18:05

Hallo Ruud,
Beetje laat maar heb pas dit Forum ondekt.
Ik ben 47 jaar en weet sinds 3 jaar dat ik PDD NOS heb door veel problemen binnen het gezin en in mijn relatie krijg ik binnenkort hulp.
Ook veel boeken gelezen vooral van Peter Vermeulen alle aanraders maar helaas deze geven alleen herkenning geen oplossingen voor je problemen.
Ik herken alle dingen die jij benoemde ik neem aan dat je met emotie Empathie bedoelde omdat ASS``ers wel emotie kunnen beleven maar vaak niet weten waarom een ander op een bepaald moment zijn emotie uit.
Mijn partner heeft wel veel moeite met mijn gedrag zij is zelf zeer Chaotisch wat weer voor mij een probleem is, we hoopen door de nieuwe hulp meer en beter met elkaar om te kunnen gaan.

Autistisch, ja en...? en nu verder!

ruurd45

tassie

tassie

Susan

ruurd45

ruurd45

basra