Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Brigitte
Zal me eerst even voorstellen en de situatie uit de doeken doen.
Ben Brigitte, ben gescheiden en woon nu samen met mn vriend en alle kids (om het weekend dan, haha)
Ik heb zelf een zoon van 11.
Hij is meervoudig gehandicapt en sinds vorig jaar is de diagnose klassiek autistisch gesteld.
Hij gebruikt voor zijn epilepsie medicijnen, waardoor hij al jaren aanval vrij is, gelukkig!!!
Zijn gedrag wordt steeds moeilijker, om maar wat te noemen; hij is erg dwangmatig, je kan bijvoorbeeld bijna niet voor elkaar krijgen dat we op maandag worteltjes eten in plaats van bloemkool, hij kan agressief zijn wat zich uit in knijpen/slaan/schoppen/bijten, daarbij gaat hij ook gillen en bepaalde dingen roepen als; geel of geel.
Dit heb ik jaren aardig (vind ik) aangekund, maar ik ga me nu toch zorgen maken over de toekomst.
Wat als hij in de pubertijd komt en nog agressiever wordt?
Kan ik hem dan nog aan en kunnen mensen in zijn omgeving dat ook.
En het belangrijkste; hoe gaat dit voor hem voelen.
Daarom en op aanraden van de psycholoog, ben ik gaan kijken naar de mogelijkheid van medicatie voor zijn gedrag.
Vanmiddag heb ik daar een gesprek over gehad met een psychiater die hem heeft gezien en naar aanleiding van mijn verhaal, alle vragenlijsten en haar bevindingen heeft zij als advies uitgebracht om hem medicatie te gaan geven.
Nou ja, dat is dan 1 ding, wat anders is dat dit alleen intern kan gebeuren, dit omdat hij al epilepsie medicatie gebruikt.(zijn neuroloog heeft dit advies gegeven)
Punt is dat hij vanaf volgende week, na een jaar logeren in het logeerhuis van de instelling waar hij op school zit, 2 nachten op de woongroep gaat slapen.
Hij is daar al op voorbereid, maar als ik voor die medicatie kies, gaat dat de eerste weken niet door.
Daarbij mag hij niet naar zijn eigen school(zmlk) en moet hij op een gesloten afdeling verblijven met 24 uurs toezicht, mag hij alleen in het weekend bezoek
en gaat dit alles zeker 6 weken duren, als het niet langer is.
Mijn vraag is; heeft iemand van jullie ervaring met zo'n soort opname en hoe is die ervaring geweest?
De artsen geven aan dat de medicatie voor hem het beste is……..
Weet niet wat ik moet doen, in ieder geval even met zijn vader overleggen, die er voor de verandering weer eens niet was, pffff
Bah, heb de hele weg naar huis zitten snotteren……
