pictogrammen

  • Can

    Hoi hoi

    Wie van jullie gebruiken thuis pictogrammen voor de kids? Ik heb het ook een tijdje gedaan maar heb het gevoel dat het hier niet meer werkt.

    Onze zonen zijn 12 en 10. Het is wel handig voor ze om de vaste activiteiten met picto's aan te geven maar de invulling van vrije tijd werkt hier niet.

    Ik doe mijn best om keuzes daarvoor aan te geven met picto''s dus en dan zijn ze het er niet mee eens en hebben we daar geharrewar over.

    iemand tips?

    De oudste is nog niet naar school geweest, die begint a.s. maandag op het OPDC voor het eerst, dus die zit bomvol spanning en het knettert hier weer regelmatig dus nu begin ik te twijfelen of stoppen met picto;s wel zo;n handige stap van me was, aan de andere kant heb ik ook niet het gevoel dat ze er iets mee doen want ze kijken heel weinig naar hun picto bord.

    iemand die zijn of haar ervaring met eigen kids met me wil delen?

    Nog iets anders waar ik ook wel jullie mening of advies over kan gebruiken: de oudste dus die a.s. maandag voor het eerst naar zijn nieuwe school gaat zit bomvol spanning en reageert zich erg op zijn broertje af. Nu heeft de jongste een verstandelijke handicap en hij fladdert heel erg ( altijid gedaan) en is sinds een tijdje weer helemaal met zijn hobbie bezig: vuurwerk filmpjes kijken op you tube; dat vindt de jongste geweldig; ( in het echt op oudejaarsdag loopt meneer de hele dag met een walkman op en durft dan nog niet alleen naar de wc vanwege het geknal) maar goed, hij maakt hierbij ook veel geluidjes en doet dan het geluid van vuurwerk na met als gevolg dat de oudste helemaal ontploft want die kan niet tegen onverwacht lawaai. Dit alles probeer ik te accepteren want ik begrijp dat het voor de oudste allemaal heel spannend is, wat ik niet kan accepteren is dat de oudste daarop persoonlijk wordt en zijn broertje aanvalt over diens fladder gedrag

    en geschreeuw. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Als de oudste overprikkeld is moet hij naar zijn kamer van ons maar hij kan de laatste tijd zo weinig hebben van zijn broertje, ik moet ergens de grens trekken en ik zie door de bos de bomen niet meer als jullie begrijpen wat ik bedoel.

    Of moet ik duidelijke afspraken met de jongste maken dat geluiden nadoen van vuurwerk in bijzijn van de oudste niet kunnen? ( als hij dat kan onthouden)

    Denken jullie dat picto's hierbij kunnen ondersteunen?

    gr Can

  • tassie

    Hoi hoi,

    Wat een heftige keuzes moet je dan soms maken he….wat voor t ene kind werkt, kan voor de ander juist weer de trigger zijn enz enz…..Herkenbaar.

    Wij hebben hier verschillende manieren om de pictos te gebruiken. Wie weet kan je dr wat mee…

    We hebben een weekbord, waarop elke dag met een andere kleur is aangegeven. Daarnaast hebben we van elk gezinslid een picto-foto waarop staat waar hij die dag is. Bijv op maandag ( dat is de gele dag) gaat zoon 1 naar school en daarna naar de PGB-er. Zo hebben we dat voor elk kind staan. Op dit bord staa per persoon max 3 pictos, anders is dat te vol of teveel.

    Daarnaast gebruiken we soms de picto-ketting. Die is persoonlijk, en enkel als verduidelijking voor diegene die de ketting draagt. Daar staat dan via picto-fotos ( en soms in die pictos vn sclera) in een paar plaatjes wat we waar gaan doen en met wie. Dat wat klaar is, gaat gelijk van de ketting af.

    Ook heb ik een grote picto plank die ik individueel inzet, waarop meer kan staan….een deel van de dag, bijv eerst ontbijten, dan opruimen, dan spelen met de autos, dan fruit eten…

    Bij mij zijn ze nog wel een stukje jonger, dat maakt het wel wat veschillend bij die van jou.

    Ik heb ook al eens gehoord over mensen die de koelkast gebruikten als pictoplank, omdat dat iets is waar ook de kids geregeld kijken en langslopen. Magneetplakband is goedkoop bij bijv de hema ;)

    Daarnaast, hier hebben we een knul die ‘ontlaad’ door verbaal te ticcen ( dus extreem geluid te maken) en dat mag hij zeker doen, alleen wij bepalen waar….zijn broertjes zijn dr namelijk niet zo van gecharmeerd….Hij mag dus in de gang lawaaien, of op zn kamer…niet als strafplek oid…maar dat is gewoon het plekje waar het kan.

    Soms zien we dat iets hem triggerd en dat hij daarvanuit ‘moet’ lawaaien…misschien kun jij die signalen ook herkennen bij je zoontje, zodat je samen een plkje kan bedenken waar hij prima het geluid mee kan doen/ na kan doen van het vuurwerk…want verbieden is ook niet helemaal eerlijk, denk ik….

    En…..herhalen, herhalen en nog eens herhalen….ooit valt t kwartje…ook bij verst. beperkte kids…de weg is alleen langer…

    Als laatste, k ben wel veel aan t typen he :P….wij zeggen vaak wat wel mag ipv wat niet mag…Dus stel dat je zoon met de geluiden van t vuurwerk bezig is, zeg dan waar dat WEL kan en mag…ipv dat dat daar niet kan, snappie?

    Meid…ik hoop dat ik of anderen wat tips voor je hebben, want dat dit lastig is…is duidelijk!!

    Veel wijsheid en sterkte!!

  • Can

    Hoi Tassie!

    Hartelijk dank voor je typwerk!! :) Ik snap het allemaal wat je beschrijft en wat fijn dat je vertelt hoe het allemaal bij jullie gaat. Een pictoketting ken ik niet maar wat handig voor als je kleine kinderen hebt.

    De tip die je gaf om te vertellen wat wel mag gebruiken we hier ook

    dat komt wat positiever over he? Dan om iets te verbieden.

    We hebben gisteren met de kinderen om de tafel gezeten en opnieuw weer de grensen uitgestippeld. Konstant herhalen, ik weet het, net zolang ze het begrijpen

    en het kwartje valt, en het consistent uitvoeren.

    En wat waren ze daarna rustig! Hopelijk blijft het zo. Misschien is het me een beetje door de vingers geglipt maar ik voel me ook weleens schuldig om ze apart te zetten van elkaar maar soms hebben ze dat ook nodig om de rust in het hoofd te vinden.

    Heel hartelijk dank voor het meedenken!!!

    De kinderen worden steeds ouder en gaan later naar bed. Voordat je het weet nemen ze je hele avond over en dat moeten we voorkomen, willen we zelf ook aan onze rust toekomen :)

    gr Can

  • tassie

    Graag gedaan Can!

    Het lastige is, dat ze hier nog een stukje jonger zijn….maar sommge dingen zijn best herkenbaar.

    Hier gaan ze natuurlijk nog op andere tijden bijv naar bed, en spelen ze met ander speelgoed….maar het stukje ‘elkaar niet begrijpen’…of overprikkeld raken is hetzelfde…alleen kan het zich anders uiten..

    Hier werken we soms met kamerschermen…ene kind dr voor, andere dr achter…en weer een ander speelt in de keuken….soms met gehoorbeschermers op; zodat ze ook de auditieve prikkels niet zo extreem hebben…of een koptelefoon met muziek….

    Laatst sprak ik iemand en die gaf aan dat de avonden voor haar en dr partne zijn…en dat hoe oud/jong haar kids ook zijn, na 20.30 zijn ze boven…of met hun boek, muziek oid….maar dan zijn ze al wat meer in rust…en is het ook jullie tijd….Misschien heb je iets aan die tip?

    Als samen niet werkt…niet geeft waarvoor het bedoeld is…( namelijk een goed gevoel en gezelligheid)….dan appart, en samen daar waar het wel kan….bijv wat langer aan tafel, samen voor de bui, samen een chippie eten enz enz…

    Suc6 Can!!!

  • ieder anders

    Hallo Can,

    Allereerst wil ik even reageren op de berichten van Tassie en haar complimenteren met hoe zij thuis bezig is!

    Voor jou Can;

    Zoals Tassie al schrijft denk ik dat een plekje om te kunnen ontladen erg prettig is. In dit geval voor beide kinderen.

    Misschien is het ook mogelijk om een tijd af te spreken waarop de jongste zoon zijn vuurwerkfilmpjes mag kijken. Bijvoorbeeld na schooltijd een uurtje. Dit kan ook met een koptelefoon. Een draadloze is erg handig voor een kind dat fladdert, want dan kan hij daar gewoon mee verder gaan zonder last te hebben van een snoer.

    Je zou een kookwekkertje kunnen gebruiken (digitale zijn daar vaak het handigst voor, vooral wanneer een kind (nog) geen klok kan kijken) zodat je kind kan kijken wanneer hij mag en een piepje hoort wanneer hij de computer aan mag zetten en weer uit moet doen. Het piepje van het wekkertje is hoorbaar aanwezig, dus hier hoeft hij niet zelf op te letten, zoals op een pictobord. Natuurlijk kan je wel een pictobord maken met een picto van een computer aan, wekkertje en tijd, en computer uit, wekkertje en tijd. wanneer je hier een duidelijke structuur in aanhoud, en daar niet van af wijkt (ook niet wanneer oudste niet thuis is) zal dit waarschijnlijk na een tijdje flink volhouden ‘geconditioneerd’ zijn. Evt belonen wanneer hij computer uitzet. Of meteen afleiden met een taakje, bijvoorbeeld helpen met tafeldekken, de kat eten geven oid. Zodat er al een nieuwe bezigheid klaar ligt en hij niet gaan jammeren omdat hij niet meer filmpjes mag kijken.

    Misschien is het mogelijk om de computer in een andere kamer neer te zetten, bijvoorbeeld in de ouderslaapkamer. zodat je jongste zoon ongestoord geluid kan maken zonder dat je oudste zoon daar last van heeft. Nu is eigenlijk degene die last heeft degene die weggestuurd wordt en ‘de overlast bezorger’ degene die zijn gang kan gaan. Natuurlijk hoeft de rest van het gezin niet continu op eieren lopen wanneer een kind niet goed tegen prikkels kan, maar met twee ASS/VG kids in huis wordt dat wat lastiger.

    Wat ik me trouwens meteen na lezen van je oproep afvroeg; vuurwerkfilmpjes kijken op youtube, staan daar niet allemaal enge ongelukken op?? Kijken jullie samen??

    En ten tweede; wat is het wat hem hierin fassineerd, gezien het feit dat hij met oud en nieuw angstig is? Gaat het om het visuele effect van de lichtbollen, om de geluiden of om een combinatie hiervan? Is het ook het idee van spannend vuurwerk?

    Reden dat ik me dit afvraag is namelijk dat wanneer het om het visuele effect gaat iets als een discobol in zijn kamer ook een rustgevend effect kan hebben.

    Ik wens je veel sterkte, hou vol en blijf consequent!

    Vriendelijke groeten,

    Marsha van der Straeten

    (ortho)pedagogisch kindercentrum

    Ieder anders

    www.iederanders.nl

  • tassie

    Hoi Marsha,

    Dank je voor je compliment!

    Als ik naar mijn oudste kijk, is hij panisch voor lawaai…maar zelf naar muziek luisteren met zijn eigen radio vind hij geweldig. Daar heeft hij de controle, bepaald wat er geluisterd wordt en ook hoe hard……….misschien dat dat ook geldt voor de zoon van Can…controle is dan t sleutelwoord denk ik?

    Wat je schrijft van een draadloze koptelefoon vind ik erg goed!!! Hier gebruiken wij nu alleen nog de gehoorbeschermers ( lang leve een klusmarkt om de hoek ;) ) bij angst voor lawaai, maar die ga ik zeker onthouden! Dat kan tzt erg bruikbaar bij ons zijn :)

    Groetjes

  • ieder anders

    Hi Tassie,

    Gehoorbeschermers idd fijn. Werkt trouwens ook goed in de bioscoop! Of koptelefoon zonder muziek om te dempen.

    Ik lees je berichten vaker op dit forum en heb bewondering voor de manier waarop jij bezig bent.

    Sommige kleine aanpassingen maken de kwaliteit van leven gewoon beter. Even over een grens heen zetten dat dit blijkbaar nodig is voor jouw kind is dan vaak het moeilijkste stukje. Vaak speelt het idee dat ‘al die aanpassingen’ alles juist moeilijker gaan maken. Jij bent hier duidelijk overheen gestapt, waardoor je alles (voor zover mogelijk uiteraard) behoorlijk onder controle lijkt te hebben.

    Vriendelijke groeten,

    Marsha

    Ieder anders

  • Can

    Hallo Marsha

    bedankt voor het meedenken. We gebruiken een time timer om de tijd mee aan te geven, dat werkt beter voor hem dan een digitaal kookwekker waar zo'n piepje aan het einde komt. Wat hij zo leuk vindt zijn de knallen! Hoe harder hoe beter! Als kind was hij ooit eens getuige van een brommer die tegen een auto aanbotste en hij vond het geluid erg mooi. Hij kijkt gelukkig niet naar ongelukken die gebeuren maar vuurwerk die wordt afgestoken. Ik kijk weleens mee. Het zijn bij hem fases, deze week bijv. is hij nog niet 1 achter de pc geweest omdat hij nu weer “helemaal in de wii zit”'

    Hij mag nu sinds kort, samen met zijn broer, op schooldagen maar 1 uur erachter en dan mogen ze kiezen wat ze willen, of 1 uur achter de wii of 1 uur achter de pc. Ik laat ze nu ook gescheiden van elkaar spelen dus niet samen achter de pc of achter de wii want dat wordt steevast ruzie omdat ze zich alle twee ontladen lijkt het wel.

    Ik ga binnenkort eens kijken naar een draadloze koptelefoon, heb jij nog suggesties waar ze voordelig te verkrijgen zijn? Ik vind het een hele goede tip!

    Wat ook mooi meegenomen is ondertussen nu de oudste naar het voortgezet onderwijs gaat heeft hij een mobiel en hij is op dit moment helemaal bezig met muziek op zijn telefoon, hij heeft oortelefoontjes, dus gelukkig laten ze elkaar nu even met rust door andere interresses en kunnen wij weer bijkomen.

    Ondertussen moet ik er wel voor waken niet in de oude situaties terug te vallen maar mijn hoofd er helder bij te houden want dingen gebeuren vaak onverwacht en net als je bijv. op de wc zit, of eten staat te koken!

    nogmaals bedankt voor het uitvoerig meedenken!!

    gr Can

  • Can

    bedankt Tassie!! Waar koop je zo'n gehoorbeschermer? Vind het wel handig bedacht!

    “”Laatst sprak ik iemand en die gaf aan dat de avonden voor haar en dr partne zijn…en dat hoe oud/jong haar kids ook zijn, na 20.30 zijn ze boven…of met hun boek, muziek oid….maar dan zijn ze al wat meer in rust…en is het ook jullie tijd….Misschien heb je iets aan die tip? “”

    daar heb ik zeker wat aan!! Ik ga dat hier ook invoeren, had ik zelf nooit bedacht.

    We hebben nu ook beloningssysteem opgezet en activiteiten afgesproken tussen 20.00 uur savonds en 20.30 want dan zijn ze beiden beneden ( ff wat drinken voor het slapen gaan, plakje cake erbij) en tot nu toe gaat het goed.

    Heerlijk dit prikbord hier als je door de bomen het bos niet meer ziet!

    gr Can

  • tassie

    Wij hebben die gehoorbeschermer gewoon bij de bouwmarkt, karwei, gekocht…was maar een paar euro…soms hoeft t niet duur te zijn he ;)

    Weet je wat ik t mooi vond van die laatste tip, zo heb je toch het samen gevoel…het stukje gezelligehid samen…ook al is het net ff anders…maar bewaak je ook je eigen grenzen.

    Een mama ( of papa) die het niet meer volhoudt is nog erger..en zo kun je misschien voorkomen!

    Fijn he…zo samen tot nieuwe ideeen komen,die misschien haalbaar zijn in je eigen situatie, die past bij jou en je gezin; dat is de kracht van een prikbord zoals deze :)