Schoolproblemen

ianpieps

01-10-2010 21:19

Ik lees hier al een tijdje mee, en af en toe reageer ik ook, maar ik heb nu jullie expertise hulp nodig.
Ik zal mij eerst even netjes voorstellen.
Ik ben Sandra, ben al 15 jaar getrouwd met P, en moeder van I (bijna 15 jaar, ADHD, PDD-NOS en GTS) en Q ( komende donderdag 11 jaar, ADHD en PDD-NOS).
Ik zit met het volgende probleem:
Hij zit op regulier onderwijs en doet het verder prima in de klas. Is beleefd en behulpzaam.Alleen is de omgang met klasgenootjes niet altijd even makkelijk. Hij heeft wel een rugzakje waar goed gebruik van word gemaakt.
Alleen……..Q heeft af en toe last van een vreselijk boze bui. Dit is al aan de gang vanf groep 2, nu zit hij in 7.
Dit schooljaar heeft hij 1 keer zo'n bui gehad omdat zijn beste vriendin briefjes naar hem stuurde met de mededeling dat ze hem haatte.
Mijn zoon kom zijn emoties dus alleen kwijt in die ene boze bui.
Hierbij werden zijn tafel en stoel hardhandig door de kas geschoven.
Mijn zoon weet dat we daar niet van gediend zijn, maar het is een reactie van hem om hierdoor zo snel mogelijk de klas uit te kunnen komen.
Nu heeft hij nog nooit iemand pijn gedaan hiermee.
Dat wil hij ook niet.
Maar door een andere autist, die dus wel kinderen pijn doet, heeft mijn zoontje nu te horen gekregen dat als hij nog zo;n bui heeft ze hem schorsen van school. Heeft hij daarna nog zo'n bui moet hij van school af.
Dit nieuwe beleid van de directrice is dus zo ineens uit de lucht komen vallen.
Nu is mijn vraag: mogen ze dat doen?
Hebben jullie nog tips om te zorgen dat mijn zoontje die buien niet meer krijgt?
Zijn buien worden meestal veroorzaakt door 3 of 4 andere leerlingen uit de klas.
De oplossing die ik hem nu heb gegeven is dat hij alles wat hem irriteert of boos maakt opschrijft in een schrift,
Hiermee gaan we aan het einde van de les naar de leerkracht.
Maar hierdoor wordt de sfeer tegenover mijn zoon ook niet beter.
Hebben jullie ideeën?
Groetjes,
Sandra
Juut 03-02-08

01-10-2010 21:51

Hoi Sandra heb je al een gesprek gehad met de intern begeleider van school……..mijn oudste zoon had destijds alleen buien thuis en niet op school (ja een keer idd in groep 8 ) in zijn geval ging er dus erg veel mis in de klas en ook thuis veel veranderingen…………bij hem hadden we toen nog geen diagnose hoor maar dit heeft ons wel laten nadenken en bij zijn jongere broer die ook ass heeft hebben we dit soort dingen kunnen voorkomen door veel te praten met school. Als de school en ook leerkracht op de hoogte zijn van de problematiek moeten ze ook dusdanig kunnen ingrijpen…..met behulp van de IB-er. iedere reguliere school heeft ook een zorgplan of zoiets een heel schema voor kids bij wie het moeilijker gaat………zomaar wegsturen van school mag niet kijk de schoolgids er maar eens op na……… ik wens je veel sterkte en wijsheid en een lange adem heb je allemaal nodig…….helaas…
groetjes Juut
Ps oudste is nu bijna 20 en jongste is ruim 11
ianpieps

01-10-2010 22:12

Hoi Juut,
Bedankt voor je antwoord,
Ik heb al 4 jaar lang gesprekken met de IB-er, en heb nooit vernomen dat er ernstigere dingen waren dan het opzij schuiven tafels en stoelen.
Het probleem is dus alleen dat zowel de leraren als de IB-er volgens mij een beetje angstig zijn voor de directrice.
Ik heb continu gesprekken op school gehad, en na zo;n bui moest hij ook altijd met de leerkracht gaan praten.
Uitleggen waarom hij boos werd en excuses aan bieden.
Hier is verder ook nog nooit een probleem van gemaakt.
Ik heb vanavond nog een mailtje gestuurd naar de website www.50tien.nl
En daar heb ik dus de vraag neergelegd of het nu wel of niet mag.
Maar inderdaad staat in de regelementen dat het pas mag als er minimaal 8 weken is gezocht naar ander passen onderwijs.,
Ik heb niks tegen speciaal onderwijs, maar mijn zoon is daar te goed voor.
Het is altijd weer die muur waar je altijd weer tegenaan loopt.
De directrice wil het gewoon niet snappen.
Een heleboel problemen hebben we samen met de IB-er kunnen oplossen omdat we die vroeg genoeg zagen aakomen, ook door mijn oudste zoon.
Die had ook van die boze buien.
Maar weet je wat ik nu het ergste vind?
dat is dat de directrice vind dat mij zoon de “keuze maakt om boos te worden”, en hierdoor zou hij ook de keuze moeten kunnen maken om dat NIET te worden.
Och wat weten we veel van autisme!!!!!
Suus75

02-10-2010 12:42

Hallo,
Allereerst, wat naar voor je zoon!
Ik denk echter dat je een stap te ver gaat met je bezig houden en uitzoeken of ze dit wel of niet mogen doen (schorsen etc.), maar dat een gesprek met de directrice (bij voorkeur in combi met juf en Iber) op z'n plaats is.
Je hoort nu via via over de handelswijze en houding van de directrice en ik denk dat ik dat graag zelf zou willen zien, beoordelen en erover in gesprek gaan. Met als hoofddoel het welzijn en de afspraken rondom het gedrag en de begeleiding daarvan door de juf van jouw zoon.
Op die manier sla je in mijn beleving 2 vliegen in 1 klap: en je bent in gesprek over de inhoudelijke zaken rondom het welbevinden van jouw zoon op school, en je creeert een korte lijn met allen die op die school bij jouw zoon betrokken zijn. (m.a.w. je bent letterlijk en figuurlijk in zicht en behoudt op die manier invloed op de dingen die spelen))
Sterkte en succes!
ianpieps

02-10-2010 17:06

Hoihoi,
Bedankt voor je reactie.
Ik heb dus van de directrice zelf gehoord wat ze wensen te doen op school met de leerlingen die problemen geven.
Mijn zoon heeft mij zelf niks durven te vertellen.
Ik breng en haal iedere dag mijn zoon van school, en zodra er wat is dan praten we er meteen over met de leerkracht.
Dit hele gedoe is ook zo ineens begonnen.
Als mijn zoon een boze bui heeft gehad, dan moet hij van mij excuses aanbieden aan de leerkracht en uitleggen waarom hij boos werd.
Dit weet de directrice dus ook.
Dat ze mijn zoon wil schorsen en daarna van school wil sturen is omdat zij vind dat hij de keuze maakt om boos te worden.
Ik heb gelukkig wel 1 van de 2 leerkrachten van mijn zoon achter me staan, en die is bereid om de klas nog beter in de gaten te gaan houden.
En vervolgens te kijken wat er gedaan kan worden ter verbetering.
Zij is ook van mening dat mijn zoon niet op speciaal onderwijs thuis hoort.
De gesprekken met IB-er zijn er al 4 jaar. Ook gesprekken met de AB-er zijn er al 4 jaar.
Iedereen doet al 6 jaar zijn/haar best om te zorgen dat mijn zoon zijn boze buien onder controle krijgt.
Maar zoiets als dit lijkt mij alleen maar averechts te werken.
Juut 03-02-08

02-10-2010 20:10

Hoi wat blijft het moeilijk he……..als ouder/moeder is het al moeilijk om het gedrag van je kind(eren) te accepteren ……..maar van school verwacht je wat meer begrip………en het onbegrip van de directrice is echt ongehoord…..goed geef je een beetje kracht en hoop wellicht dat het werkt……….(tu) groet Juut en laat weten hoe het gaat, we leren hier van elkaar gelukkig……….
Can

03-10-2010 12:49

Allereerst wil ik zeggen dat ik hier geen woorden heb over de mentaliteit van de directrice. Volgens mij kun je daar urenlang tegen praten en komt er vervolgens noppes uit. Ik denk niet zij zich open wil stellen voor autisme of er uberhaupt over iets wil leren.
Vervolgens zeg je mijn zoon is te goed voor speciaal onderwijs.
Ergens is dat niet nodig dat je dat zegt want onze beide kinderen zitten momenteel op speciaal onderwijs. L de oudste (12, pdd nos met adhd kenmerken)is erg pienter maar zit daar omdat te grote klassen en wisseling van lessen en klassen en leerkrachten teveel prikkels opleveren.
een week geleden zei hij tegen mij: “Mam eindelijk zit ik op een school waar er rekening met mij wordt gehouden”
Hij volgt nu havo onderwijs
Nou dat zegt toch genoeg!!
En hoezo is jouw kind tegoed voor speciaal onderwijs? Ze geven daar lessen op aangepaste nivo van het kind onder duidelijke omstandigheden voor het kind zelf!
dit moest ik even kwijt
sterkte en succes met huidige school,
ik zou mijn kind daar geen seconde langer laten opzitten met zo'n instelling
ianpieps

03-10-2010 14:43

Ik heb niets tegen speciaal onderwijs hoor, begrijp me niet verkeerd.
Mijn oudste zit ook op speciaal onderwijs en doet daar VWO.
Maar waar zij het dus over heeft, is dus het speciaal onderwijs hier in de stad, maar daar is zijn IQ te hoog voor.
Dat is dus ook iets waar zij niet aan wil.
De prikkels in de klas vallen ook wel mee.
Het is een kleine klas van 16 leerlingen.
Maarrrrrr…….. er zitten dus 4 etterbakken in de klas, die precies weten hoe ze mijn zoon boos moeten krijgen.
En daar wordt dus niets aan gedaan , want daar hoort ze niets over.
En die kinderen pesten meest van de tijd als de leerkracht niet in de klas is.
Als mijn zoon echt naar speciaal onderwijs zou moeten omdat het echt niet gaat in de klas, dan is het wat anders.
Maar nu is het dus omdat hij af en toe door het lint gaat, ongeveer 3 a 4 keer per schooljaar.
tassie

03-10-2010 20:38

Hoi hoi,
Wat een lastige situatie!!!!!!!!!
Wat ik begrijp uit je schrijven is dat de directrice niet echt bereidwillig is, maar ook geen zicht heeft op autisme!!
MAAR, dat er wel veel openheid is vanuit de juffen en IB-er.
Wat ik zou doen, is zorgen dat de lijntjes kort blijven met de mensen met wie je direct wat te maken hebt, als dat met de directice niet wil. Dus praat, overleg, deel met diegene die direct betrokken zijn bij je kind. Hou daarin alles open, je vragen, zorgen en successen!!
Hou bij, schrijf, en observeer. Kennis is macht
Je kind van school sturen is niet zomaar aan de orde, daar komt heel wat bij kijken; ook dat is aan regels gebonden.
Daarnaast, probeer ( daar waar dat mogelijk is) ook een open gesprek met de directice te houden. Creeer begrip, nodig haar uit, stel haar open vragen en laat zien dat je met haar wilt samenwerken. Prijs haar om dr school, om dat wat je kind daar leert en leg uit waarom je zo graag wil dat dit slaagt; juist op deze school. Leg haar je motivering uit.
Een wijs iemand zei al eens tegen mij: “Vliegen vang je niet met stront, wel met honing”….Dat is zo waar, want je kan in strijd gaan met haar ( met stront gooien) maar vaak bereik je niets…als je laat zien dat je haar enerzijds begrijpt, maar ook ziet hoeveel toegevoegde waarde deze school voor je ind heeft, dan prijs je haar voor haar school, haar werk en het personeel daar ( honing inzetten). Soms helpt dat.
Veel wijsheid en kracht!!
ianpieps

04-10-2010 21:07

Het prijzen van de school bij de directrice is ook lastig, want ze is er maar 1 ochtend in de week.
De rest van de tijd is er een onderdirecteur die er ook vaker niet is dan wel.
Ik heb tijdens mijn gesprek met haar wel door gekregen dat het op haar manier gaat of anders niet.
Ik hoop dus maar dat de juffen er anders over denken.
Ik heb binnenkort een gesprek met de juf en de IB-er over het schrift dat Q. nu meeneemt om alle problemen in op te schrijven.
Daar is juf het niet mee eens, omdat het te negatief is.
We moeten alles oplossen met positiviteit.
Ik heb haar dus gezegt dat het schrift er niet toe dient om andere kinderen in een kwaad daglicht te stellen.
Dat ik alleen maar wil weten wat voor mijn zoon over de gehele dag de trigger is om zo te flippen.
En dat mijn zoon ook leuke dingen in het schrift schrijft.
Zoals een vogel die tegen het raam was gevlogen, en die ze hebben verzorgt tot hij weer bijgekomen was.
Maar ik wacht het allemaal gelaten af, kan toch niet heel veel meer doen ben ik bang.

Schoolproblemen

ianpieps

Juut 03-02-08

ianpieps

Suus75

ianpieps

Juut 03-02-08

Can

ianpieps

tassie

ianpieps