Autisme

  • Nina mv Dani en Mila

    Ik vraag me wat af!

    Hebben jullie altijd al geweten dat je kindje anders was???? Of heb je de eerste tijd niks gemerkt, misschien ook omdat je het niet wist?!

    Mijn zoontje is nu 4 en pas rond de 2 jaar begonnen wij te merken dat het anders ging bij hem. Voor die tijd een baby die op een normale tijd begon met praten en lopen etc…..

    En fladderen heeft hij ook nooit gedaan….

    Hoe is dat bij jullie???

  • Juut 03-02-08

    Hoi Nina hier bij de jongste had ik het heel snel door, eigenlijk kwam het door het rituele autootjes parkeren………..ieder autootje ging op de zelfde manier langs de rand van de bank en werd keurig strak naast de andere auto's geplaatst…..hij was toen anderhalf………ik weet nog dat ik zei tjeemig we hebben er nog een……….meneer was ook heel verlegen naar het tweede kringetje toe….en oh wee als dingen op de dag niet gingen zoals ik zei……..(b.v. oma komt eerst en daarna die en die en dan kwamen die en die als eerste op de verjaardag………nou dat was dus gelijk een uur onder de tafel zitten en niet meer reageren…….ach en zoveel meer………..maar ja zoals ik al zei gaat het hier om de jongste en grote broer is 9 jaar ouder……..bij hem kwamen we er pas in groep 8 achter, heb lang gedacht dat hij hoogbegaafd is hij kon met 1 jaar oud al 20 woorden zeggen en sprak als een groot kind toen hij op de kleuterschool zat( alle auto logos uit zijn hoofd kennen op 2,5 jarige leeftijd, toen alle dino's benoemen toen kwamen ook de treinen (op 6 jarige leeftijd kon hij al vertellen dat we in Nederland waren en niet meer in Duitsland omdat de bovenleidingen hier anders zijn) toen starwars etc etc……Hij is toen er een periode heel veel veranderd is (verhuizing nwe meester broertje erbij en nog wat zaken) extreem agressief geworden ( alleen thuis hoor) en we zijn toen met de hulpvraag bij bureau jeugdzorg geweest die verwezen hem direct door naar de Gelderse roos en daar kwam ook heel snel de diagnose asperger…… oja heel apart was dat allebei mijn jongens nooit de fase “waarom” hebben gehad, zoals bijna alle andere kinderen (bv als je gaat eten vragen ze : Wat eten we ? antwoord spinazie er is zon periode dat veel kinderen dan vragen waarom en bij het volgende antwoord weer…………….hoe zit dat bij de rest van de kinderen hier …oh ja en fladderen nooit wel veel bijgeluiden maken met lego spelen en dat die geluiden van schepen ( starwars) exact nadoen en zo………..en het kluiven op touwtjes van de capuchon, op het laatst de touwtjes eruit gehaald maar dan begon ie aan de rand van het boord te sabbelen of de rand van de mouw………..jongste trouwens niet daar moeten weer alle etiketjes uit de hals geknipt worden en bv gebreide truien trekt hij niet aan……….rare structuur of zo. goed hoop dat je hier wat mee kan en wellicht dingen in herkent…….

    groetjes juut

  • Nina mv Dani en Mila

    Hoi!

    Dank je wel voor je verhaal. Wij begonnen pas dingen te zien dus ron dzij 2 de, 2,5!

    Dat kouwen heeft daan heel veel gedaan en nu met de medicatie is dat verdwenen. Het waarom doen kindjes vaak al vanaf 2, zoals mijn dochter, dani doet dat nu pas…is 4!

    Dani was ook vlot met zijn ontwikkeling……en geregeld dingen op rij, of gesorteerd in bakjes…..vind dat nu ook minder. Wel altijd al, vanaf 1 grote interesse in vuilniswagens en bijhoorende!

    Grote happen vind hij ook niks en spuugd dat uit of kokhalst er zelfs van!

    Terug kijkend, deed Dani nooit lachen als baby! En troost was ook niet zijn favo ding…..

    Het was de eerste dus veel dingen zie je en herken je ook gewoon niet!

  • marina

    Hallo Nina,

    Met onze zoon heb ik altijd vrijwel meteen (ongeveer toen hij een half jaar was) het gevoel gehad dat hij anders was. Zo wie zo praattte hij voor het 5de jaar niet, had grote driftbuien na de peuterpubertijd. Keek me toen hij een half jaar was al niet aan, leek als peuter in zijn eigen wereld net of hij doof was,hij luisterde slecht en er zal nog wel meer geweest zijn. Opvallend genoeg liep hij precies met een jaar en zitten enzo was hij ook op tijd mee.

    Groeten Marina

  • tassie

    Goeie vraag!

    Bij ons was het de eerste, ik wist niets van autisme af..had er nooit bij stil gestaan…nooit gedacht dat….

    Totdat hij ter wereld kwam, en niet ademde..grijs was enz enz……Toen pas viel er een kwartje, dat het ook anders kon lopen.

    Ik vond het soms wat ‘moeilijk’…….hij was erg lastig te troosten, hield niet van aanraken, werd er niet rustig van…..integedeel zelfs ;)

    Ik heb heel lang gedacht dat ik faalde als moeder zijnde, dat ik mn kind niet rustig kon krijgen enz enz……

    Ik noemde wel eens wat bij bijv familie en het consulatieburo maar ik kreeg toen nog het standaard antwoord.“Het is je eerste” “wen er maar aan dat jongens druk zijn”…"hou hem maar kort, want het is een wildebras' enz enz……….Kortom, als ik al eens iets noemde van mn zorgen en angst, werd ik niet echt gehoord……

    Totdat onze oudste naar de peuterspeelzaal ging, deze juf gaf na een maand al aan dat er iets niet klopte en toen zijn we ons eerste onderzoektraect ingegaan…….Toen een MKD enz enz.

    Leek als ik was, dacht ik echt dat het MKD mij wel eens ging leren hoe ik moest opvoeden, ging zeggen wat ik fout deed en dan zou alles beter worden ;)

    De middelste was en is de tegenpool van de oudste, erg rustig…..dus in vergelijking met de oudste dacht ik dat dat wel snor zat ;)

    Alleen was hij wel erg rustig, gehoorprobleem ;)………..en ook was hij anders in het contact……maar ik dacht dat dat ‘anders’ dan wel goed zou zijn; omdat de oudste mijn kader was hihi…….De middelste bleek ook klassiek autisme te hebben….

    De jongste was net als de oudste extreem in alles…….totaal geen contact mogelijk, krijsde alles bij elkaar als we hem moesten aanraken, voeden of verschonen…..Hij is al jong geobserveerd, omdat we toen meer ervaren waren en meer kennis in huis hadden..Ook hij bleek autisme te hebben, maar daar waren we ert veel vroeger bij, ik was niet meer zoekende……gooide gelijk alles in de structuur enz enz…….bij eten deed ik bijv elke keer de lepel voor mn ogen, zodat hij ( als hij het eten wilde zien) wel iets van oogcontact moest maken……Ik wist waarom ik de strijd aan ging, was veel doelbewuster enzo….

    Kortom, om een kort antwoord lang te maken hihi…neuh, ik had geen flauw benul wat en hoe…….wel een onderbuikgevoel, en dat is nu wel bevestigd ;)