Fladderen

  • Nina mv Dani en Mila

    Tot nu toe als mij gevraagd werd, fladderd jou zoon of heef hij dit gedaan was mijn antwoord nee!

    Hij heeft een ASS.

    Nu na deze drukke maand lijkt het erop dat hij dat nu ineens wel doet. Hij krijgt risperdal en het kauwen op alles en nog wat om van zijn spanningen af te komen is verwenen. Zou dit dan een nieuwe uiting kunnen zijn? Het is vrij kort, 20/30 sec ofzo en als ik hem bewust maak stopt hij er ook mee maar steeds vaker zie ik hem enkele keren per dag met zijn armen horizontaal zeg maar en dan van die schokkende snelle bewegingen. Tja wat is fladderen, met wie kan ik dat vergelijken….met niemand dus vandaar mijn vraag…..is dit fladderen? Of gewoon een soort uiting van spanning wat ik geen naam kan geven?! Kan he zijn dat het nu ineens komt opzetten?!

    Wie kan me er iets over vertellen!?

  • tassie

    Hey hey,

    Lastige vraag ;)

    Ik denk namelijk dat je kan fladderen op zoveel verschillende manieren, en sommige hebben voor alles een andere benaming……

    Als ik kijk naar mn oudste dan fladdert hij daadwerkelijk met zn armen en handen, die laat hij wapperen enzo. Maar, hij kan ook verbaal fladderen, praat dan wat meer wartaal…..niet te volgen zinnen. Ook kan hij fysiek fladderen, van de keuken naar de kamer gaan en weer terug terwijl hij ondertussen de lichtknopjes tig keer aan heeft geraakt, wat lawaai maakt en even springt….

    Mn middelste die fladdert ook fysiek met zn handen alleen……maar ook in zn vragen. Hij kan extreem doorslaan in het vragen om te vragen….negeren en hem stoppen is dan ook het enige wat echt werkt, want hij wil geen antwoord….fladderen dus ;)

    Of het bij jouw zoon fladderen is weet ik niet, maar ik kan me ook zo voorstellen dat het een reactie is op deze verwarrende en chaotische maand. Of misschien een reactie op de werking van zijn medicijnen?? Of dat hij een andere manier heeft gevonden om zijn spanning te uiten?

    Heb je fijne kerstdagen gehad trouwens?

    Liefs!!

  • Nina mv Dani en Mila

    Dank je wel voor je antwoord! Zo had ik fladderen nog helemaal niet gezien zo uitgebreid als dat jij het omschrijft en op diverse manieren.

    De kerst hebben we rustig gehouden. Zo zijn we op 1ste kerstdag een paar uurtjes gaan brunchen bij mijn vader en voor de rest lekker thuis. Met ons gezinnetje gegourmet! Dani was wel extreem druk en enthousiast. Hij genoot er van!

    Dani is nu door ziekzijn wel al een hele poos niet meer op het mkd geweest. Ongeveer vanaf begin nov. Na steeds ab kuren en kinderarts zijn we richting kno arts egaan en die kon gelijk zien dat het cronisch ontstoken keelamandelen waren. Zijn erge moeheid en bloedarmoede hangt ermee samen. 4 jan worden zijn neus en keelamandelen verwijderd! Spannend he!

    Ze hebben het wel perfect geregeld voor ons. Dani krijgt namelijk een eigen kamer…!

    En als ze uitleg geven over wat er die gaat gebeuren gebeurt dat ook 1 op 1 en niet met de groep kinderen die er die dag zijn voor opname! Lekker rustig zo en weinig prikkels op een kamer alleen! Heel fijn!

    En dan hopen dat zijn herstel snel zal gaan en hij weer lekker in het ritme gaat komen. De gedragingen die de goede kant opgingen komen weer meer naar boven en dat is zooo jammer!

    Bij jullie ook alles oke verlopen?

  • tassie

    Hey hey,

    Ik weet niet of het officieel allemaal onder fladderen valt he, maar zo omschrijf ik het vaak bij mn kids ;)

    Hier was kerst bijzonder!! We hebben een uitgebreid PGB team, en de meesten konden ook met kerst werken; dat scheelde een heel stuk! Zo had ik eerste kerstdag met de jongste 2 kids en hebben we lekker thuis gesmikkelt, samen hapjes gemaakt en veeeeeeeel gespeeld; bijtanken dus! Was erg ontspannen en gezellig!

    2e Kerstdag was de oudste thuis en met hem ben ik uit eten geweest bij papa zn werk ( die is chef kok) en dat was echt bijzonder!! Zo met mn kleine grote manneke uit eten en samen smikkelen. Kortom, ik heb echt genoten!

    De reactie komt wel daarna en die is heftig, vooral bij de 2 oudste………en dat is pittig, maar ook logisch.

    Onze 2 jongste kinderen zijn geregeld geopereerd aan keel/neus en of oren. Vaak valt het allemaal erg mee qua ingreep, en helemaal als je nu al iets kan doen aan voorbereiding! Wat fijn dat het zkh in speelt op je kind; super!! Wat ik de laatste keer heb gedaan is een kort pictoboekje gemaakt van de operatie en wat dat inhoudt en wat je verwacht van je kind. Was een boekje alleen met plaatjes, ook om het visueel te maken wat er is gebeurd en wat je kind moet doen, ondersteunt met plaatjes.

    Zo had ik een plaatje met een gezicht van een kindje wat sliep, daarna een kindje wat wakker was en pijn in de keel ( rood gemaakt rondom de keel) , daarna een plaatje met dat kindje en rode keel en drinken, en daarna het drinken en geen rode keel meer. Zo konden wij laten zien dat drinken helpte om de keelpijn af te laten zakken. Misschien dat zoiets kan helpen!

    Lang uit het ritme zijn en niet lekker in je vel zitten door ziek zijn, geeft een weerslag op je stemming….hoe vervelend ook! Ik hoop dat de aankomende operatie Dani helpt om weer lekker in zn velletje te zitten!!!

    Liefs!!!

  • piano

    Succes en sterkte alvast met de operatie. Ook hier goede ervaringen ermee. Middelste nu ruim vierenhalf toen bijna 4, ook gediagn met ass. Is toenertijd ook geopereerd aan amandelen incl buisjes. Ik merk dat hij er van is opgeknapt.

    Duidelijk voorbereid met een dvd(vanuit het ziekenhuis) en dit wel 10 keer in de herhaling op verschillende tijdstippen. Er zelf bij gaan zitten en een en ander verduidelijkt. Het een en ander was dus duidelijk voor hem en dat was fijn.

  • Can

    Ik denk dat dit een nieuwe uiting is, als hij het voorheen nooit heeft gedaan. Onze jongste doet het al vanaf dat hij kon zitten. We hebben het hem nooit verboden.

    Nu hij ouder is (10) springt hij er soms ook bij. Hij doet dit om zijn spanning kwijt te raken.

    gr Can

  • Nina mv Dani en Mila

    Met bewust maken verbied ik hem niet om het niet te doen. Dan maak ik meer een grappige opmerking en dat is voldoende voor hem om er mee te stoppen! Al loopt hij de hele dag zo…..beetje overdreven, …..dan nog zou ik het niet verbieden. Die spanning moet er toch uit, hoe dan ook!

    Dank je wel voor de antwoorden

  • tassie

    Die spanning moet er toch uit, hoe dan ook!

    Psies en mooi verwoord!!!

  • angelique

    Hoi allemaal,

    ik lees toch een hoop herkenning hier…

    mijn zoontje van 7 heeft klassiek autisme en ik ben al jaren bezig om te kijken of hij ook ADHD heeft (zelf denk ik dat al heel lang)… gisteren heb ik te horen gekregen dat hij overduidelijk ADHD heeft en we gaan maandag beginnen met Dipiperon. Hij is zo onrustig… hij rent, gilt , fladdert, praat heel de dag door. Het werd de laatste tijd steeds erger en we zaten echt met onze handen in het haar. Het fladderen bij mijn zoontje uit zicht meer in het zicht laten vallen op de grond en dan een soort zwembeweging maken. Gisteren hebben we maar even bij de buren aangebeld om te zeggen dat het niet zo lekker met hem gaat de laatste tijd… want hij gilde zo hard dat ze dat zeker zullen horen. Ze hadden er gelukkig alle begrip voor. Ook heeft hij de laatste tijd verschillende soorten fladdermomenten door bijvoorbeeld overal tegenaan te tikken of voor de muur te gaan staan en ook een soort zwembeweging te maken tegen de muur aan. Fladderen heb je inderdaad in vele soorten en maten.

    Groetjes

    Angelique

  • Marjolein

    Hallo allemaal,

    Fladderen is inderdaad een manier om op spanning te reageren. Vaak zie je dat er meer gefladderd wordt als de spanning toeneemt. Dit hoeft echter niet altijd negatieve spanning te zijn, je ziet het ook veel als kinderen heel blij zijn. Fladderen heeft te maken met het opwekken van spierspanning. Dat geeft een prettige sensatie bij kinderen met een ASS. Je kunt het vergelijken met het gevoel wat we allemaal kennen: de kriebels in je buik of de tintelingen in je lijf als je blij, zenuwachtig, boos of bang bent. Kinderen met een ASS laten in het fladderen dus eigenlijk zien wat wij allemaal van binnen voelen. Daarmee zeg ik niet dat fladderen daar voor is, ik zeg het bij wijze van vergelijking. Overigens is die vergelijkiing best handig als je verder na gaat denken over hoe je om moet gaan met fladderen; de kriebels in je buik, het zenuwachtig heen en weer lopen wat we allemaal wel eens doen, je kunt het niet stoppen. Een kind met ASS vragen om te stoppen met fladderen is dus eigenlijk niet de bedoeling want het fladderen is iets waar ze niets aan kunnen doen en wat hen bovendien op een bepaalde manier rust geeft.

    Als het fladderen gedurende langere tijd ernstig toeneemt kun je eens kijken wat je in het dagelijks leven kunt doen om de spanning te verminderen. Je kunt bijvoorbeeld gaan werken met picto's (of het weer even wat strakker invoeren), de voorspelbaarheid op andere manieren vergroten (rituelen, meer voorstructureren) en het is soms ook goed om in deze drukke periodes wat meer taken over te nemen of samen uit te voeren.

    Fladderen is niet erg en het gaat vrijwel altijd vanzelf weer over. Kinderen ‘groeien er overheen’. Probeer je kind er zo min mogelijk op aan te spreken (soms kan je niet anders, dat snap ik ook).

    Ik werk als PGB-er bij veel gezinnen thuis dus de vragen rondom fladderen kom ik veel tegen. Ik hoop dat jullie iets hebben aan mijn verhaal en als het niet helemaal klopt in jullie situatie of niet helemaal duidelijk is, lees ik dat graag.

    Groetjes,

    Marjolein