herkenbaar?

  • Sam mv K&D

    hey meiden,

    Kylian heeft wle vaker driftbuien, maar van de week was wel heel erg..

    zal het ff uitleggen..

    Hij kwam al “verkeerd” uit school. onderweg moest ik al iedere keer stoppen met de fiets, na 2 keer vond ik het welletjes en heb ook duidelijk gezegd door te fietsen nu.

    toen begon het al…zeuren, gillen, huilen…niks was goed…

    Thuis ging het alleen maar van kwaad tot erger en heb zelfs (voor de eerste keer) schoonzus gebeld om de jongste maar ff te komen halen.

    hij ging kompleet door het lint. schoppen slaan gillen bijten, noem maar op.

    ondanks de woede/boosheid zag je de paniek in zijn ogen…zo zielig…na ene half uur kalmeerde hij eindelijk..

    nog ff een geknuffeld op mijn schoot en toen ging het wle weer…nog ene spelletje samen met hem gedaan en toen kon ik zijn zusje weer halen.

    maar waarom hij nou zo boos werd..??? het enige wat ik eruit kreeg was dat hij op school weer niet mee mocht spelen.

    dus ik de volgende ochtend naar d ejuf om te vragen of er iets gebeurt was…nou zget ze..dat wou ik dus net jou vragen…bleek dat hij de hele dag al sip was, in zijn eigen wereldje zat en met zijn ziel onder zijn arm liep..

    tegen de juf heeft hij ook gezegd dat hij neit mee mocht spelen, maar Kylian had het niet gevraagd zei ze, dus samen ernaartoe gegaan en toen hefet hij even meegedaan, maar na 5 minuten liep hij weer alleen.

    ook de juf kreeg er niks uit, en dus dacht z edat er thuis wat was gebeurt…

    id dit herkenbaar bij autistische kindjes, normaal kunnen we eng wel iets van een trigger vinden (als iets niet naar zijn manier of zin gaat bv) maar nu…ik heb geen idee en ik krijg e rniks uit. je komt gewoon niet binnen bij hem…:(

    is er dan toch iets gebeurt of is dit gewoon toch van prikkels van buitenaf? hoeft er niet altijd iets specifieks gebeurt te zijn bedoel ik daar meer mee?

  • tassie

    Soms is het voor ons niet te herkennen, maar zijn de signalen er wel geweest………is er wel iets gebeurd of gezegd wat de desbetreffende trigger was; alleen herkennen wij hem niet altijd.

    Zo liep ik bijv vanmorgen met mn zoon in de stad, en hij zei in ene “het regent”…..maar het regende niet, raar dus. Toen ik hem vroeg wat hij nu bedoelde, zei hij dat de hakken van alle dames net zo een tikkend geluid maken als de regen die tegen de ramen aangaat, zo begreep ik het tenminste van hem. Als alles zo heftig binnen komt, zelfs de hakken van schoenen………dan hoeven er niet veel extra dingen te gebeuren om de emmer te laten overlopen..Mij was het tikkende geluid niet opgevallen…

    Het zou ook zomaar kunnen dat je kind best gevraagd heeft om mee te spelen, maar dat zo zachtjes heeft gedaan dat niemand hem hoorde…….of dat hij het dacht, maar niet wist hoe te vragen…………..of dat hij niet wist wanneer ( op welk moment) hij het kon vragen………

    Of hij had ‘gewoon’ een slechte dag, net als dat jij en ik die wel eens hebben…..en dan hoeft 1 opmerking maar verkeerd te vallen bij ons en dan is ons humeur ook minder zonnig….

  • Juut 03-02-08

    helemaal mee eens de trigger herken je niet altijd……..dat blijft een moeilijk ding……….hier voor het eerst sinds lange tijd fladdergedrag van de jongste ( doet ie anders nooit >:D< ) druk rondom de cito toets (en ik wil het echt niet overdrijven hoor maar sommige dingen moet hij toch effe oefenen en deed het vandaag zowaar ook goed ) hij begon dat zijn vingers raar aanvoelde en begon met zijn handen te vegen en slaan (hij wil dan ook wel aan zijn neus zitten) ……..gelukkig is hij groot genoeg dat ik kon uitleggen wat dat was te veel spanning op dat moment…………pfff zal blij zijn als het 4 februari is……… :( succes ermee……….groetjes Juut

  • poppenjans

    Das erg vervelend he, en vooral zielig. Hier ook weleens van die buien zonder dat ik echt de trigger kan vinden. Maar hij is ook nog wel jonger geloof ik, Hier is ie 5.

    Laats had ie op school een spelletje gedaan en verloren, hij kwam als een na laatste binnen. Toen ie thuis kwam was ie echt zo boos enz. Ik de volgende dag school gebeld en die vertelde wel dat ze dat spelletje hadden gedaan maar hij reageerde er heel goed op, maar thuis dus niet. Hij wil namelijk altijd overal de eerste zijn

  • Juut 03-02-08

    Hoi Poppenjans vergeet niet dat hij op school wellicht “op zijn tenen” moet lopen ofwel meegaan met de rest en thuis kan hij zijn woede verdriet en frustratie kwijt………Mamma zet hem niet in de hoek en zal toch altijd van hem houden……..want thuis is vertrouwd………het eerste kringetje………onvoorwaardelijke liefde en dat moet altijd zo blijven……….focus je daar maar op………groet Juut ps misschien thuis een weddenschap/spelletje doen en hem laten winnen………kan soms positief werken.

  • Can

    Heel herkenbaar dit. De ontlading die thuis komt na een drukke, vol prikkels ervarende dag op school. Tja wat is de oorzaak? Wat is de druppel die de emmer doet overlopen?

    Mijn kind kwam meestal elke dag zo thuis toen hij nog op de basisschool zat. De oplossing was er wel, hij is toen naar een klein dorpschooltje gegaan waar minder kinderen in de klas zaten. Wat een verschil.

    Als mijn zoon te veel op zijn tenen liep liet ik hem wel eens thuis van school..ff de boel tot rust laten komen, ff back to the basic..

    Sterkte voor jouw kind

    gr Can

  • Sam mv K&D

    Juut, daar zeg je een waar woord..dat kunnen we bij Kylian ook erg geod merken, op school doet hij zo zijn best, weet hij precies de regeltjes waar hij zich aan moet houden en volgt die ook redelijk goed…maar smiddags als hij thuis is moet alles er asnog uit en is het net een losgeslagen dier..zo stuitert hij dan en is hij bijna onmogelijk om te corrigeren…

    Poppenjans, Kylian is ook 5..

    Tassie, denk dat je daar gelijk de spijker op zijn kop slaat, Kylian weet en durft het niet te vragen. NU is het oko zo dat hij door 2jongetjes uit de groep niet echt geaccepteert word en dus al ene paar keer echt niet mee mocht spelen, en als Kylian afgewezen word blokkeert ie en durft hij niks meer, denk dat dat ook meespeelt..

  • Trotse mama van I & B

    Heel erg herkenbaar!

    Wij kunnen ook lang niet altijd de trigger vinden.

    We zie nu dingen wel eerder aankomen, zoals de spanningen van een nieuwe school etc. en dan zie je haar gedrag toenemen (drukker worden/alles moet op haar manier gebeuren/kort lontje etc.)

    En dan is het afwachten tot ze ontploft want we kunnen het helaas niet voorkomen.

    Vaak bouwt ze ergens anders spanning op en dat komt er thuis dan uit.

    Hier duurt zo'n enorme driftbui in een goede fase 5 minuten maar in een slechte fase of als ze echt ontploft zo een uur of nog wel langer.

    Hier is het dan ook kei hard krijse, bijten, slaan, schoppen, slaan etc.

    Gelukkig zijn de ergste buien vaak rond bedtijd en het enige wat dan helpt is uitrazen op haar slaapkamer totdat ze in slaap valt.

    Het lastige is dat ik de avonden vaak alleen met de kids ben en tijdens zo'n bui kom ik dan echt handen te kort omdat de jongste er natuurlijk ook nog is.

    Het is en blijft moeilijk he meid :(

  • poppenjans

    bedankt voor de reactie, ik zal het idd eens proberen.

  • poppenjans

    ok, hijnis ook 5. Ja dan is het moeilijk om he soms uit te zoeken. Ze kunnen het zelf ook zo moeilijk verwoorden.Mijn jongste bijv, die kan al zo oed vertellen als ze iets niet leuk vond en wat ze voelt enz, maar de oudste kan dat gewoon niet