autisme.startpagina.nl

leven met broer die autisme heeft

  • Anonymous avatar

    marina

    Hallo allemaal,

    Als ik het zo lees hebben jullie meestal meerdere kinderen in het gezin met autisme. In ons geval is dat niet zo. Onze dochter is ook op speciaal onderwijs (LOM) geweest, maar dan om een hele andere reden. Ze is 7 jaar jonger dan haar broer. Toen zij een puber was, was hij al volwassen en toch zou je gedacht hebben dat zij ouder was. Ze had veel sneller door wat er speelde, was veel rapper met de tong en was vele malen sociaal vaardiger dan onze zoon. Jaren is ze in de verdediging gegaan als men zich weer negatief over haar broer uitliet, jaren heeft ze hem ook steeds vaker in bescherming genomen. Maar ook was ze vaak heel bang dat hij weer een driftbui zou krijgen, waarbij hij totaal door het lint ging, als zijn vader hem niet begreep. Kortom het heeft heel veel inpact op onze dochter gehad. (wat denk ik ook komt omdat we geen diagnose hadden en dus niet uit konden leggen wat er met haar broer aan de hand was) Bovendien vertelde ze er ons weinig over waar zij het moeilijk mee had. Ik vraag me af of zij een uitzondering is en hoop dus dat er anderen zijn die hierover ook wat kunnen zeggen.

    Groeten Marina

  • Anonymous avatar

    Juut 03-02-08

    tjee had vandaag al wat gepost maar dat is weg (td) hier zeg ik wel eens heb ik gelukkig twee kids binnen het spectrum…….dit maakt het begrip onderling makkelijker en heb niet een kind die zich compleet moet aanpassen aan een broer of zus met autisme……………ieder nadeel heeft zijn voordeel zou Johan Cruijff zeggen………..er zijn wel hulpprogramma's cursussen van o.a. Mee voor Brusjes ofwel broertjes en zusjes die zelf geen autisme hebben maar een zus of broer wel………….hier zit er ruim bijna 9 jaar tussen de boys en ik ben blij dat we voor de oudste de diagnose hadden waardoor ik bij de jongste al heel snel zelf de diagnose kon stellen……………die 5 jaar later ook terecht was…………..mede daardoor is de “problematiek” bij de jongste ook makkelijker hanteerbaar en dus minder complicaties………..alhoewel ieder kind met ass weer anders is maar de kern zaken zijn zeer herkenbaar……….goed zou als ik jou was aan je dochter vragen of ze er behoefte aan heeft om er met “lotgenoten” over te praten…………

    groetjes Juut

  • Anonymous avatar

    MvH&N

    Nee hoor het is echt niet altijd dat alle kinderen in een gezin een autistische stoornis hebben, ik ben in zo'n gezin opgegroeid als zusje van en tja nu heb ik er dus 1 die wel autistisch is en 1 die dat toch voor zowat 100% zeker niet is. Een leeftijdsverschil van goed 2 jaar en de jongste zit nu momenteel op hetzelfde emotionele niveau als mijn oudste.. Tja hoe het gaat aflopen dat zien we wel weer, ik hoop dat door mijn eigen ervaring van vroeger ik ervoor kan zorgen dat ze allbij zo gelukkig mogelijk zijn in ons gezin en elkaar zullen kunnen blijven accepteren.

  • Anonymous avatar

    marina

    MvH&N,

    Heb jij die druk nooit gevoeld dat anderen eigenlijk altijd bij jou kwamen klagen over het gedrag van je broer/zus? Onze dochter ging b.v. eens samen naar haar broer naar een evenement verzorgd vanuit de scoutinggroep waar ze samen lid van waren. Als haar broer dan even weg was, gingen men bij onze dochter (toen een puber) op zijn vriendelijkst beklag doen over haar broer en op zijn onvriendelijkst liet men haar alleen en ging men onder elkaar negatief staan smoezen over haar broer. Ook op een jongerenreis gebeurde dat, plus openlijke pesterijen die totaal langs haar broer heen gingen, maar des te harder aankwamen bij onze dochter. De genen die het meeste moeite hadden met haar broer op de reis (de deelnemers waren tussen de 18 en 35 jaar) waren de jonkies in het gezelschap. De rest had in ieder geval nog een zeker respect voor haar broer. Ook haar leidster van de scoutinggroep (ze was toen een jaar of 11) liet vaak merken dat ze maar een rare broer had. Toen ik dat hoorde, hoefde ze van mij niet meer naar te gaan.

    Groeten Marina

  • Anonymous avatar

    Can

    Hier hadden we wel de ervaring dat de oudste (pdd nos) zich ergerde aan het gedrag van de jongste ( klassiek autisme en verst. beperking) Ook kwamen de buurtkinderen bij de oudste vragen waarom de jongste zich “raar”gedroeg. De oudste zat hier echt mee en schaamde zich voor zijn broer, hij kan vanuit zijn beperking niet “zien”dat de jongste dat niet allemaal express deed om hem te pesten.

    Dus ja, vervelend voor je dochter. Zit ze er heel erg mee? Het is denk ik wel iets wat er bij hoort op een gegeven moment, maar leuk is anders.

    gr Can

  • Anonymous avatar

    marina

    De laatste weken heb ik er wel vaak over nagedacht of onze dochter (inmiddels 28) er (nog steeds) mee zit dat men zich meestal negatief over haar broer uitliet. Daarom reageer ik nu pas. Ik weet het antwoord gewoon niet. Ze heeft ons de laatste jaren wel vaak verhalen verteld hoe het ging als ze samen ergens waren toen zij een puber was, maar niet zo zeer hoe zij dat ervaren heeft. Ik weet alleen dat ze het, toen ze nog jonger was, absoluut niet fijn vond als ze weer iets van haar broer zeiden. Ze heeft wel een jaar of zes geleden uitgesproken hoe haar jeugd als zusje van… verder voor haar gevoeld heeft. Helaas niet alleen voor haar heb ik pas van iemand gehoord die autistische kinderen begeleidt. Ze heeft zich heel onveilig gevoeld toen ze in groep 4,5,? van de basisschool zat. Het was van wege de driftbuien maar ook dat haar broer, inmiddels een puber,nog al eens aan haar zat en waarschijnlijk nog verder gegaan is. Toen het uitkwam,hield het niet op voor haar. Ze bleef haar broer wantrouwen en bleef angstig voor hem. Daarna heeft ze het verstopt om te overleven. Om haar leven weer op orde te krijgen moest er veel hulp aan te pas komen. Je kan dus zeggen dat ze haar hele leven in negatieve zin mee zal dagen dat ze het zusje van… is. Dat wil niet zeggen dat ze er niet het beste van maakt tegenwoordig.

  • Anonymous avatar

    marina

    Een aanvulling nog: 6 jaar geleden werd ons pas duidelijk dat het aan haar zitten niet eenmalig was geweest zoals wij bij ontdekking dachten. Daar schrokken we heel erg van. Het is een tijd lang erg goed verborgen gebleven, mede omdat ik niet verwachtte dat dit tussen onze kinderen zou kunnen gebeuren! En volgens onze dochter mocht ze er niet over praten.

    Het onderwerp heb ik al eens lang geleden aangeroerd met een vraag over grensoverschrijdend gedrag.

  • Anonymous avatar

    Can

    Bedoel je dat je dochter seksueel misbruikt is door haar broer? Als dat zo is is therapie misschien iets voor haar? En ook voor je zoon natuurlijk, want dat moet hij wel afleren

    gr Can