Draai erin vinden

Trotse mama van I & B

03-02-2011 15:16

3 weken terug kregen we de diagnose ass en wat moest ik wennen aan die ‘stempel’ zeg!
Ik wist al heel lang dat er wat aan de hand was natuurlijk maar vaak dachten we ook richting adhd, en iets met angsten en prikkelverwerking maar nooit echt verdiept in autisme.
Dus gevoelsmatig moest ik een hele ommezwaai maken toen we de diagnose kregen.
Maar nu 3 weken verder moet ik zeggen dat ik er best mijn draai in begin te vinden.
Ik zie nu beter waar dingen vandaan komen.
Waar ik eerst vaak dacht van wat is er nu weer aan de hand, wat ben je nu weer druk etc. zie ik nu veel eerder waar het vandaan komt.
Gewoon omdat het teveel voor haar is, ze het niet kan overzien, ze teveel prikkels heeft gehad, het niet duidelijk genoeg voor haar is etc.
Ik merk nu dat ik bv met vaste rijmpjes/liedjes over haar emoties haar eerder kan bereiken dan wanneer ik het gewoon (en vaak weer op een andere manier) zeg.
Dat we dingen gewoon heel duidelijk en visueel moeten uitleggen etc.
Best een uitdaging het opvoeden van zo'n ‘speciaal kindje’ maar ik kan nu wel zeggen dat ik deze uitdaging met 2 handen heb aangegrepen en we kei hard gaan werken naar een fijnere toekomst!
Juut 03-02-08

03-02-2011 15:48

Nou dat is een hele grote stap de goede kant op en er zullen altijd nog wel dingen zijn waar je tegenaan gaat lopen maar de diagnose maakt het gewoon beter hanteerbaar………..met name het accepteren dat het zo is is al zo belangrijk………succes ermee……….
groetjes Juut
tassie

03-02-2011 16:04

Trotse mama van I & B Schreef:
> Best een uitdaging het opvoeden van zo'n 'speciaal
> kindje' maar ik kan nu wel zeggen dat ik deze
> uitdaging met 2 handen heb aangegrepen en we kei
> hard gaan werken naar een fijnere toekomst!
Wat heb je dit mooi gezegd!!!
Als je in de spiegel zou kijken, zou je een daadkrachtige moeder zien!!
Trotse mama van I & B

03-02-2011 16:32

Ik ben gewoon apetrots op mijn prachtmeiske, dat ik daar de mama van mag zijn!!!
poppenjans

03-02-2011 20:34

Wat goed dat je je draai al aardig hebt gevonden zeg. Is het mcdd verhaal helemaal van de baan bij jullie?
Ik weet nog goed dat ik naar het sophia ging en dat ze zeiden dat ie iig duidelijk een gedragsstoornis had. Ik wist het en toch was het echt een shock. Ik ben echt een paar weken door een rouwproces gegaan. Nu ben ik daar ook doorheen en denk er absoluut hetzelfde over als jij. maar ik kan me wel op sommige dagen echt zorgen maken over de toekomst en wat dat gaat brengen. Al weet ik dat het geen zin heeft.
En ik heb nog steeds veel verdriet als ik zie dat andere kinderen hebben express buiten sluiten enz. Wat vind ik dat een klote gevoel.
marina

03-02-2011 22:16

Trotse Mama, ik heb zelf altijd heel graag willen weten wat er met onze zoon was, maar helaas is dat veel te laat pas duidelijk geworden.(hij was toen al lang volwassen) Het wordt, nu er eindelijk toch een uitslag is, met stukjes en beetjes veel verklaarbaarder waarom hij als kind was zoals hij was.
Poppenjans: Ik heb het zelfde verdriet ervaren als jij. Het voelt verschrikkelijk als je kind er nooit echt bijhoort. Piekeren over de toekomst heb ik in die tijd ook heel wat gedaan, maar het liep heel anders dan waar ik me altijd zorgen over maakte. Tegen dat onze zoon volwassen was, werd hij rustiger en ook op andere vlakken ging het beter met hem. Kortom, zijn toekomst zag er plotseling veel rooskleuriger uit!
Juut 03-02-08

03-02-2011 22:59

Hoi Poppenjans ik snap dat jij je zorgen maakt dat je kind buitengesloten wordt maar soms wil het kind ook niet anders ………… de sociale omgangs regels zoals de “normale mensen” hebben gaan niet op voor onze kids……..mijn oudste had vroeger 1 vriendje en werd ook bijna nooit uitgenodigd voor feestjes……er rare is dat ik het daar moeilijk mee had maar hij totaal niet…….nu hij naar de 21 gaat is dat allemaal anders hoor……..ik zeg niet dat hij “genezen” is maar hij weet het beter te hanteren en vrienden ( wel 200 ) op hyves zijn natuurlijk ideaal geen direct contact en wanneer hij het wil ………daarnaast heeft hij nu wel een stuk of wat goede vrienden hoor…….waar hij ook heen gaat etc……..dat sociale is er nu zeker wel……maar het heeft even geduurd………..en dat eerste vriendje is nog steeds zijn beste vriend……zo zie je maar trouw zijn aan je vriend(en) staat hier ook hoog in het vaandel en dat is ook belangrijk.
groetjes Juut
Trotse mama van I & B

04-02-2011 08:03

Nee maar dat is een diagnose waar ze op deze leeftijd toch nog niet naar kijken dus dat zien we over een paar jaar wel.
Ik ben mezelf aan het aanleren om niet te ver vooruit te kijken, je weet toch niet wat de toekomst je brengen gaat dus we leven gewoon op de korte termijn.
Mijn meiske heeft gelukkig ook als sterke kant dat ze heel graag vriendjes en vriendinnetjes maakt.
Alleen het contact goed onderhouden kan moeilijk zijn en ze is van slag als het niet op haar manier gaat.
Als ze een kind treft waarbij het wel goed klikt en die ook goed met haar mee kan gaan dan gaat het best goed!

Draai erin vinden

Trotse mama van I & B

Juut 03-02-08

tassie

Trotse mama van I & B

poppenjans

marina

Juut 03-02-08

Trotse mama van I & B