Ik maak me echt zorgen om die kleine meid van ons. Ze heeft zoveel te verduren met haar broer, en ik had eigenlijk verwacht dat het beter met haar zou gaan nu hij iig op het mkd zit.
Maar het tegendeel is waar en ik weet natuurlijk niet zeker of het daar mee te maken heeft, maar ze zit zo slecht in haar vel. Huilt veel, is echt verdrietig en soms zo boos en gefrustreerd. Ze eet niet en ze slaapt niet. Echt zo sneu.
Ze is nu een paar maanden zo, ze is pas 3 en de dingen die ze zegt is ook zo sneu. Laatst deed ze iets wat hem niet zinde en hij zei heel agressief ik ga je echt slaan he. En ze liep weg en ondertussen zei ze kijk eens wat mooi (en raapte een mooie steen op) om hem maar af te leiden van wat ie zou gaan doen. En natuurlijk heel slim, maar ook ontzettend sneu, dan breekt je hart.
Ik weet niet zo goed waar het mee te maken heeft, ze gaat ook erg moeilijk naar de wc bijvoorbeeld, maar dat kan ook weer komen omdat ze gewoon slecht eet en ze is gemiddeld 5 x per nacht overstuur wakker.
Ik doe sinds de oudste op het mkd zit ( sinds 3 jan) overdag heel veel met haar. We hebben natuurlijk van half 9 tot half 4 samen 3 dagen in de week. Dus ik ga echt met haar zwemmen, kinderboerderij en leuke dingen samen. Ik heb zelf ook veel meer rust en geduld dus dat leek me ook al te schelen.
Heb haar vandaag bij oma gebracht om daar te slapen want haar broer was echt losgeslagen (zo noem ik het maar ff) vandaag, dan vind ze het zielig voor hem en probeert hem te kalmeren en te troosten maar ze vangt dan ook de klappen. Dus ik dacht ff 1 op 1 bij oma, want dat vind ze erg leuk.
misschien een troost ooit gaat het beter…….hier had grote broer hele erge driftbuien toen hij een jaar of tien elf was maar er zit negen jaar tussen dus weet die kleine man er gelukkig nog heel erg weinig van misschien zelfs wel niks meer en die grote broer deed ook nooit agressief naar zijn broertje ( godzijdank)……….hier zoekt het elkaar nu steeds vaker op als ze thuis zijn de heren zijn nu ook boven in de kamer van the big one aan het tv kijken gamen etc,.,,,,,,,,en als de jongeman hier weer :“raar” gedrag vertoont ( bv continu dingen herhalen rare geluiden maken etc etc ) kan ik zeggen tja jongen dat deed jij ook toen je zo oud was……….maar ik kan me heel goed voorstellen hoe dit aan je vreet als moeder en dat je het liefst bij de alberthein 2 kilo geduld extra kon inkopen……………en zoals tassie al ergens schreef probeer quality tijd voor de kids apart te nemen………..en maar blijven uitleggen hoe klein ze ook zijn……….succes er allebei ( ook trotse mamma van I en B )mee en hopelijk morgen een wat rustigere dag…………lieve groet Juut
Ik ken dat.
Onze zoon (10 jaar asperger en adhd) is ook niet altijd even leuk voor zijn zusje.
Zij is nu 8, en heeft ook heel wat jaren veel te verduren gehad van haar broer.
Zij mepte op een gegeven moment ook gewoon terug en dan wist ik ook niet meer wat ik moest doen.
De ene is gefrustreerd omdat hij door haar niet begrepen wordt, de andere is gefrustreerd omdat ze het zo goed bedoeld, maar als dank klappen krijgt.
Zij uitte dat naar ons toe in negatieve aandacht.
Boos naar ons toe, niet redelijk reageren als wij haar wat uit wilde leggen, huilen, zeggen dat ze liever geen broer heeft, vragen waarom ze geboren is, zeggen dat ze liever dood wil ect.
Dat doet je erg veel pijn.
Wij hebben nu PGB toegewezen gekregen voor haar.
Er komt nu sinds een half jaar elke week een deskundige in huis die haar uitlegt wat autisme is (werkt met het boek weet jij wat autisme is?) en probeert haar met rollenspellen aan te leren hoe ze anders moet reageren.
Nu is zij natuurlijk al 8 en kunnen we haar ook meer uitleggen dan een kind van 3, maar we hebben hiet echt erg veel baat bij.
Nu kan ze het ook veel beter loslaten en tegen ons zeggen dat hij er ook niets aan kan doen dat hij zo is en ze weet nu ook dat hij het allemaal niet doet om haar te plagen.
Het is ook niet makkelijk voor een broertje of zusje van op te groeien, want hoe je het ook went of keert, de meeste aandacht gaat gewoon naar degene met de beperking toe, ook al wil je dat niet altijd.
Bedankt voor jullie reacties, ja het is echt zo sneu.
Babbe: Hier is het inmiddels ook zo dat ze terug gaat meppen en ook soms gewoon als ze langs loopt een klap uitdeelt. Hij doet dat zo vaak bij haar. Na het lezen van jou reactie dacht ik aan onze videohometrainster, mischien kan zij hier iets mee als ik het aan geef. We hebben de 22 ste een gesprek op het mkd met alle begeleiders dus ga het daar zeker vragen.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
