Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
carla van dewaal
hallo judith.
je doet dingen mischien wel eens fout.
maar ik denk dat je dan niet te schuld moet geven.
aan je ongesteldheid.
ja je bent dan mischien wat prikkelbaarde.
maar dan kan je zoon dan niks aan doen.
groetjes carla
Hoi Nicole
Onze oudste van 9 met pdd nos en adhd kenmerken zit de laatste tijd ook overal discussies van te maken. Ik heb nu met hem afgesproken als hij weer wat te mokken heeft er bepaalde zaken ingeleverd moeten worden.
Vanochtend mocht hij de rest van de tijd op zijn kamertje doorbrengen want meneer was nog niet beneden of er werden alweer tien dingen vermeld die volgens hem heel erg belachelijk waren.
Nu weet ik wel waarom mijn oudste zo doet, hij is overprikkeld op school en daardoor kan hij thuis wat minder hebben. Voor mij een signaal om hem nog korter te houden en nog strenger te zijn en nog duidelijker. Ik waarschuw hem van te voren (alsof ik met een klein kind te maken heb) maar het werkt wel.
Leuk is anders, helaas.
groetjes
Can
hallo, wat een herkenning vaak hier! Helaas net een heel berichtje getypt, maar door internetproblemen verdwenen…zal het maar opnieuw proberen.
Als ik mijn zoon nog korter houd dan ik al doe, gaat hij nog meer steigeren en protesteren; immers zijn vader zegt dat ik de kinderen nu al te streng aanpak (heb ik papa zelf al horen zeggen, is dus niet iets van de kinderen…). Dit levert dan ook nog meer stress en spanning op. Straffen kan ik hem bijna niet, weet ook echt niet wat een redelijke straf kan zijn. Soms mag hij niet op de ps of pc, maar die straf zou weer te zwaar zijn, terwijl er eigenlijk niets is, waar ik hem dan mee kan straffen. Ik vraag me ook af, of straf wel helpt???
Mijn vriend heeft helaas erg weinig begrip voor de situatie; die vindt dat ik mijn zoon harder aan moet pakken, meer het conflict aan gaan, en me sterk maken tegenover mijn zoon. Maar volgens mij gaat het dan echt hard tegen hard, en ga ik dat niet redden (hij wordt steeds sterker, en ik weet niet waartoe hij in staat is?).
Apart op zijn kamer zitten helpt niet: daar zit hij al de hele middag/avond, want daar staat zijn tv/pc, etc….
Mijn energie is ook ver op, ben oververmoeid, waardoor ik het conflict niet aankan, en zoonlief zal dat feilloos aanvoelen, hoop dat er snel duidelijkheid komt over hoe het verder zal moeten gaan…
Ben vanavond weer de mist in gegaan: ik kwam om 22.30 uur thuis; had de kinderen al ingelicht, dat het dan bedtijd zou zijn; zit zoonlief nog aan de pc en de playstation (ja, beiden!). Ik zei meteen, zonder eerst te vragen hoe het ging, zonder rustig te blijven, dat die dingen uitmoesten. Uiteraard steigert hij meteen: waar ik me mee bemoeide; het waren zijn spullen, het was nog vroeg, en hij dacht er niet aan, om te stoppen! En speelde inderdaad door. Ik heb hem nogmaals gewaarschuwd, dat het genoeg was (van 16.30 uur vanmiddag tot 22.30 uur vanavond…lijkt mij lang genoeg op een dag!), maar hij luisterde niet. Heb ik beneden internet uitgetrokken, bleef hij toch op de pc spelen. Heb ik hem nogmaals gewaarschuwd; luisterde weer niet; heb ik de electriciteit uitgezet. Hij vindt dat hij behandeld wordt als een klein kind, vindt mijn regels veel te streng, wil liever helemaal geen regels, want wordt nu beperkt in zijn handelen. Ik vraag me af, waar dit naar toe moet, want ik heb totaal geen vat op hem, hij zoekt steeds wel iets, waarmee hij toch kan bewijzen, dat hijzelf kan bepalen wat hij wel of niet doet.
Heb ik hem nu gezegd, dat hij moet luisteren naar mij, anders zou hij vanaf maandag (hij is het weekend weg…) 3 dagen geen pc of playstation zou hebben. Ik vraag me echter af, of hij het allemaal wel snapt.
Hulp heb ik momenteel niet meer: BJZ vond dat ik teveel hulp in huis had, en net degene die moest helpen met het autisme van zoonlief, moest stoppen met de hulpverlening; ik mag officieel ook geen hulp meer vragen aan een ander….
Vraag me af, hoelang ik dit nog vol moet houden, en of zoonlief evt. vanzelf alsnog bij zijn vader probeert in te trekken….en zo een evt. plaatsing kan ontlopen….
Groetjes,
Nicole
tja de meeste regels zijn overbodig en eisen van het kind het onvermogen en dan niet gek op kijken als het kind last heeft van agressie.
Een autist ( kind of volwassen) is van nature niet iemand met gedragsproblemen, maar die worden alleen maar gemaakt door andere mensen.
Autisten zijn van oorsprong vrede lievend en blije op zich zelf staande mensen die door de klojo's uit de
omgeving kunnen ontsporen.
( ouders, school, werk, vrijetijd etc.)
Ik heb een schat van een zoon.
groetjes paula
Jij woont vast alleen met je kind, weinig prikkels. Maar misschien zit ik er helemaal naast
en de regels hier zijn echt niet overbodig, zijn gewoon de regels van normen waarden en fatsoen, is misschien oudbollig maar auties houden nl van structuur…….oh ja en zolang de structuur en de regels duidelijk zijn heb ik ook twee lieve jongens die ik voor geen meter wil inruilen voor gewone kids………
groetjes Judith
Dat heeft niet zo veel met normen en waarden te maken en wat voor normen en waarden als ik vragen mag.
Zeker dat het kind moet doen wat de volwassenen van het kind vereist.
Dat is vragen om woede aanvallen, opstandige kinderen of volwassenen en gedragsproblemen.
Terwijl dat van nature bij autisme helemaal niet voorkomt, maar door omgevingsfactoren.
Laat het kind zijn gang gaan en zich ontplooien en op gaan in wat ie graag wil dan krijg je de beste kinderen op de wereld.
Het is niet autisme wat een probleem is en het is ook de gedachte van een autist niet van oorsprong die, dat als een probleem ziet, maar de mensen uit de omgeving die dat bepalen. Helaas ook de eigen ouders, deels onbewust deels bewust.
Aan je laatste zin dat je een goede zoon hebt en niet wil ruilen voor een gewone kind daar twijfel ik ook geen minuut aan want autistische kinderen en volwassenen blijven hele goede mensen. Maak dat ook niet stuk als ouder.
Laat het kind doen waar die in opgaat i.p.v paal en perk overal aan te stellen want dan is het helaas wel de schuld van de ouders en evt. andere mensen dat er gedragsproblemen komen.
Groetjes paula
.
sorry blijf het niet met je eens want iedere auti heeft te maken met de normale buitenwereld en je moet ze hun gang maar laten gaan kan echt niet……..in mijn ogen dan,,,
als ik hier geen algemene regels zou hebben zou het de de spuigaten uitlopen………..maar goed ieder mens zijn eigen regels……ik pas de mijne toe en dat gaat al jaren goed na diagnose van de oudste……..asperger…………….en met de jongste gaat het ook goed…….
groet judith
Het verhaal van paula sluit wel aan op het verhaal van Nicole_1 zoals: Ben vanavond weer de mist in gegaan,Ik zei meteen, zonder eerst te vragen hoe het ging, zonder rustig te blijven, dat die dingen uitmoesten.
Ik begrijp dat Paula bedoeld als het op die manier gaat dat je dan bepaalde gedragsproblemen zou kunnen verwachten zoals het in dit geval ook aan de orde is bij de zoon van Nicole_1.
