Hartelijk dank voor jullie reacties! Inderdaad, ik was in de veronderstelling dat autisten zich overal hetzelfde gedragen. Omdat ik hierover niets kon vinden heb ik dit onderwerp op dit prikbord geplaatst en ik ben heel blij met de reacties. Het heeft ons echt aan het denken gezet.
De relatie tussen mijn vriend en de moeder van J is gespannen. Dat maakt de hele situatie niet makkelijker. Voor ons, maar zeker ook voor J.
Wij weten weinig van autisme, dat blijkt wel uit mijn oorspronkelijke vraag. Maar hebben kinderen in het algemeen en autistische kinderen in het bijzonder niet heel erg behoefte aan rust, ruimte en regelmaat? Vast bedtijden, rituelen voor het eten/slapen etc en een duidelijke indeling van de week? Dit biedt zijn moeder hem niet. Zij trekt hem ieder maandag spijkerbroek A aan en trui B. Dinsdag broek C met trui D. Dit lijkt ons niet de structuur die de kinderen nodig hebben.
Een gesprek met de moeder van J is onmogelijk. Zij heeft bepaald dat hij autistisch is. Ze weigert hem te laten testen, ze wil dat wij van haar aannemen dat hij autistisch is en daar hebben we moeite mee. Als we dat proberen duidelijk te maken dan krijgt mijn vriend het verwijt dat hij weg is gegaan en daarmee J onherstelbare schade heeft aangedaan. Ook het feit dat ze nog een kind heeft dat ook aandacht van mama nodig heeft lijkt langs haar heen te gaan. Alles draait om J.
We willen graag weten wat er is met onze J. We vinden het vreselijk om hem gebukt te zien gaan onder waar hij ook mee worstelt. Eigenlijk zouden we heel blij zijn als het autisme is. Daar kunnen wij ook wat mee. Als het met iets anders te maken heeft dan kunnen we er niets mee. J's moeder laat hem binnenkort observeren door een “expert”. Vanuit die observatie komt dan het advies om hem verder te laten testen of niet en zo ja, waarop.
Kan iemand ons bepaalde boeken aanraden om te lezen over autisme en asperger bij kinderen?