Ik ben er van overtuigd dat je je juist niet moet blindstaren op kennis en diploma's.
Wat dat betreft ben ik het wel met Can eens, dat je vooral op je gevoel af moet gaan en niet puur op diploma's, omdat het dan wel goed zit.
Papieren zeggen iets over kennis, niet over hoe iemand in elkaar zit en met anderen omgaat.
Laat ik het dan anders zeggen, “hart voor de stoornis van je kind en hart voor de noodzakelijke opvoeding van je kind”. Je hoeft geen retedurescholen te doorlopen
op professionele diplomas te hebben wil je dit soort kids begeleiden. Ik als ouder van twee kids met een stoornis uit het ass heb ook geen universitaire opleiding maar wel de wil om onze kinderen zo goed mogelijk op te voeden en te begeleiden.
Mijn reactie was algemeen bedoeld en niet als aanval op ouders die vanuit pgb een logeerweekend moeten betalen.
Natuurlijk ben je als ouders zijnde afhankelijk.
Los daarvan heb ik het recht om de bedragen bespottelijk hoog te vinden voor logeerweekends en andere proffessionele opvang.
gr Can
Ikzelf werk op een logeerhuis, en idd, heel erg duur.
Maar dat betekend wel dat er overdags 2 personeelsleden zijn, op 7 clienten, een heel groot mooi pand, met grote slaapkamers, speelkamer, waar ze zich even terug kunnen trekken, en 24 uur per dag iexder geval 1 begeleidster is.
Bij ons proberen we de weekenden zo te plannen dat het leuke groepen zijn. bv 20+ weekenden en weekenden voor tiensers, of kleintjes (vanaf een jaar of 6 tot een jaar of 12.
In het weekend gaan we altijd wat ondernemen, met de kleintjes naar een overdekt speelgedoe, oid.
Over het algemeen hebben de kids het erg naar hun zin, en kijken echt naar het logeren uit!
Begeleiding doet er, bij ons dan, dan ook alles aan om een gezellige huiselijke sfeer te bieden, met duidelijkheid en structuur.
Ik werk er graag, maar de prijs die betaald moet worden, ten opzichte van mijn salaris, staat echt niet met elkaar in verhouding 
Ik voel me ook niet aangevallen hoor Can. Maar als je alles bij elkaar opteld dan denk ik dat die bedragen die ik betaal aan de zorgboerderij best meevallen. Er lopen een aantal begeleiders rond, de hut moet betaald (ook toekomstig onderhoud en afschrijving), eten en drinken en snoepies/chips, speelgoed gaat ook kapot en er wordt regelmatig gezellig geklust. Daarnaast moeten er boodschappen gedaan en die gaan per auto dus benzinekosten, gas, water en licht moeten betaald en het linnengoed wordt ook door de boerderij voorzien.
Ook is er een maximaal aantal kids in zo'n weekend en daar moeten ze het dan mee doen…
En ik ben het met je eens dat ook mensen die niet professioneel opgeleid zijn, maar wel een hart voor deze kids hebben, heel goede opvangers/ begeleiders zijn.
Ik denk dat je dit soort uitspraken pas kunt doen wanneer je de andere kant ook bekijkt.
Ikzelf werk op een logeerhuis. Buiten dat de voorziening helemaal is aangepast, tilliften, alle soorten van beveiliging, en alle eisen waaraan ze moeten voldoen.
Begeleiding is gediplomeerd, maar moet ook in alles geautoriseerd zijn (medicatie, stesolid, toedienen van zuurstof, clysma's, pep-maskers, vernevelen, saturatiemeters, infusen, sondevoedingen, tilcursussen, EHBO, BHV, etc)Dit zijn allemaal cursussen die in werktijd moeten worden gedaan, en een hoop geld kosten.
Want de ouders willen natuurlijk wel dat ze hun kind met een gerust hart achter kunnen laten.
Vervolgens moeten de begeleidsters van een logeerhuis ook eens flink geschoold worden en blijven over alle soorten handicaps en beperkingen (autisme, ADHD, RETT, down, borderline, etc)
Dan zijn er vanuit de overheid ook steeds weer nieuwe eisen, heel veel tijd gaat er zitten in het maken van ondersteuningsplannen, behandelplannen, zorgafspraken, etc.
ik weet het vanuit onze stichting, het logeerhuis houden ze erbij omdat het soms voor doorstroom zorgt naar andere voorzieningen, maar anders hadden ze de tent allang kunnen sluiten
Sorry hoor maar mag ik even wat zeggen?
De laatste dagen zijn de tenen van sommigen wel heel erg lang.
Iedereen reageert hier vanuit zijn/haar eigen situatie en kan niet bij de ander in de keuken kijken.
En het is internet, dus het is geschreven. Niemand kan precies zien wat wat de ander met zijn tekst bedoelt.
Mag het misschien een beetje positiever? Zo lijkt het of autisme alleen maar kommer en kwel is en weet je?
Dat is absoluut niet waar!!
Oh en Can, blijf gewoon reageren:)
Susan
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's