partners van een Asperger

Elisabeth

15-03-2010 16:47

Hallo Nancy,
Ik heb een vriend die volgens mij Asperger heeft. We hebben enkele jaren geleden even verkering gehad, maar hij heeft deze verbroken doordat hij mij te lastig in de omgang vond… ;-). Hij is een relatie begonnen met een andere vrouw, maar die is geëindigd en nu is hij als vriend weer terug in mijn leven. Hij moet er zelf nog achter komen dat hij Asperger heeft en ik ben benieuwd wat dat voor verschil voor hem zal maken.
Ik vind hem interessant. Hij leert me dingen over mezelf. In de afgelopen jaren heb ik geleerd mijn zelfvertrouwen niet te laten verminderen door kritische opmerkingen over mijn karakter en gedrag en dat was wel nodig om stand te houden tegenover mijn Aspergervriend. Ik voel me volledig zelfstandig, baas over mijn leven, gedachten en gevoelens. Ik denk dat ik daardoor nu pas iets voor hem kan betekenen. Ik vind het wel belangrijk om in het oog te houden dat ik mijn eigen persoonlijkheidsstoornis heb gehad (naast inderdaad ook hooggevoeligheid), een stoornis die ik nog voortdurend in het oog moet houden: codependency. Misschien passen deze types partners wel perfect bij elkaar, maar is zelfkennis de sleutel tot een harmonieuze wisselwerking.
Ik zie het contact met mijn Aspergervriend als een oefening in assertiviteit, voor ons allebei. Ik zal wel zien of er alsnog een relatie uit voortvloeit, maar ik wil niet vooruitdenken. Stapje voor stapje, en steeds moet het goed voelen…
Het is trouwens de eerste keer dat ik het internet doorsurf over dit onderwerp, de eerste brief die ik erover schrijf, de eerste site waarvan ik de structuur wil proberen te begrijpen… ik ben niet zo internetterig en ben hier ook een beetje lui in. Dus misschien kom ik er wel niet uit en zul je nooit meer iets van me horen.
Sterkte ermee, groetjes,
Elisabeth
Heleen Leidekker

01-04-2010 15:15

Wel een late reactie, maar toch een reactie.
Beste Nancy,
Mijn partner is niet getest op asperger, maar ik ben er achter, dat hij het wel MOET hebben, als ik reacties lees
van andere partners van asperger.
Op dit moment heeft mijn partner al 3 dagen zijn mond niet open gedaan, wel beeld, maar geen geluid zegmaar!
Hij zegt ook kwetsende dingen en gooit met deuren, een gesprek is niet mogelijk.
Hij wijst altijd met zijn vingertje naar mij, en maakt dingen groter dan het is.
Hij zuigt mij helemaal leeg en dat kost ontzettend veel energie bij mij.
Dit is niet de eerste keer. Ik ben nu in een fase van dat ik denk, eigenlijk best rustig zo, nu hij niet praat.
Rust is voor mij ook heel belangrijk geworden, dus laat ik het zo, niet in orde natuurlijk
Ook kan hij zich niet inleven. Als ik een keer moe thuis kom van het werk en ik ben wat stil door de moeheid, zegt hij;
ben je sjaggereinig? Het uitleggen heeft geen zin want hij begrijpt het niet,
Vanavond gaan we praten over de ruzie die is voorafgegaan aan het stilzwijgen van hem, maar eigenlijk wil ik dat niet en het gesprek gewoon overslaan, want ik weet dat het weer een gevecht gaat worden zonder onbegrip van zijn kant en niet zijn eigen fouten kunnen zien.
Erik

01-04-2010 15:17

Eerlijk gezegd lijkt me dit een zware opgave, ik wens je veel kracht toe,het is vaak moeilijk om iemand in te laten zien hoe het mogelijk kan zitten.
Susan

01-04-2010 16:40

Moeilijke gesprekken overslaan en je gevoel over een ruzie maar opkroppen help je jezelf zeker niet mee en dat kost je nog meer energie dan je partner je nu kost.
Je weet van te voren dat je partner er niets mee kan en je kan hier rekening mee houden. Wel kan dit gesprek er voor zorgen dat jij je hart lucht en ik denk dat dit het belangrijkste doel is.
Toch vraag ik me iets af: Weet je uit ervaring dat je partner niets kan met je uitleg over het hoe en waarom, of ga je er maar vanuit omdat hij mogelijk Asperger heeft en mensen met Asperger zich niet kunnen inleven?
Dit geldt overigens niet voor alle mensen met Asperger, of welke andere vorm van autisme dan ook.
Sterkte met het luchten van je hart én probeer ook open te staan voor je partner!
Susan
Ineke

13-04-2010 10:59

Hallo Nancy, de dingen die jij noemt komen wel erg bekend voor! Eindeloze scheldpartijen, urenlang zwijgen, altijd het beschuldigden vingertje…. Inmiddels is er bij mijn man Asperger gediagnostiseerd. Ik kan je wel vertellen, het leven met iemand met dit syndroom kan een hel worden. Helaas duurt die hel voor mij al meer dan 30 jaar!
Susan

13-04-2010 23:06

Je hebt er destijds zelf voor gekozen en je kan nu weer kiezen. Blijf je doorgaan op deze voet of kies je voor jezelf en zet je een punt achter deze relatie.
Met jezelf als slachtoffer neerzetten kom je niet zover. Met duidelijke keuzes maken wel.
Ik wil even onderscheid maken tussen de mensen met Asperger die het weten en er iets mee willen doen en de mensen die het nog niet weten, nog niet willen weten en er niets mee doen.
Niet iedereen is hetzelfde en ook niet iedereen met Asperger is hetzelfde.
Ineke

14-04-2010 20:23

Jij stelt het wel heel eenvoudig Suzan. Niet iedereen weet van te voren dat zijn/haar partner Asperger heeft. Zeker 30 jaar terug niet! In de loop van de jaren wordt dan soms pas pijnlijk duidelijk. Besef jij in wat voor hel deze mensen leefden?
En ik hoef niet meer te kiezen: mijn partner is helaas onlangs overleden.!!
Met jouw zeer kortzichtige opmerking kwets je vooral oudere partners van mensen met Asperger!
Susan

14-04-2010 20:39

Het -is- zo eenvoudig! Net zo eenvoudig als mijn naam overigens.
Ik weet heel goed hoe het is. Ik kom uit een gezin waarvan de partner, mijn vader in dit geval, zeer waarschijnlijk Asperger heeft en zijn kop in het zand steekt.
Hierom heeft mijn moeder een aantal jaren geleden de handdoek in de ring gegooid. Ze kon het niet meer. Ik begrijp haar heel goed, maar begrijp ook dat dit voor mijn vader als donderslag bij heldere hemel kwam
Het gaat me hier te ver om alle details op te schrijven en ik vind het niet nodig om mezelf te verdedigen.
Het is ook zeker niet mijn doel om iemand aan te vallen.
Ik heb een andere vraag: Beseffen al die mensen die hier prikken over hoe zo'n hel het is om met iemand met autisme te leven wel wat ze hun medeprikkers aandoen met een vorm van autisme? Zij zijn ook maar mensen en kunnen net zo goed houden van een ander.
Susan
Kay

14-04-2010 20:40

Ik snap wel wat Susan bedoelt. Voor diegene met asperger is het ook geen pretje. Ik hoor ook vanalles over dat iemand met asperger niet met een beschuldigend vingertje mag wijzen en aan zichzelf moet werken. Maar wie is hier nu met een beschuldigend vingertje aan het wijzen???

Dit topic is gesloten, er kunnen geen reacties meer worden geplaatst.

partners van een Asperger

Elisabeth

Heleen Leidekker

Erik

Susan

Ineke

Susan

Ineke

Susan

Kay