WA jong uitkering of niet

  • sandra1142

    Mijn zoon van 19 jaar heeft de diagnose PDD NOS en heeft depressieve klachten. Hij is hiervoor nu in behandeling en ze gaan kijken naar de juiste medicijnen.

    Hij heeft een fulltime baan. Op zich gaat het goed. Ik las in een andere discussie iets over het niet uit bed kunnen komen; dit was bij hem ook het geval. Nu hij werkt ziet hij wel in dat hij daar verantwoordelijkheden heeft en gaat altijd op tijd de deur uit. Het is een baantje (horeca) voornamelijk avonddienst en komt halverwege de nacht pas thuis. Ook niet echt handig voor iemand die al neigt naar depressiviteit, maar goed voorlopig wordt hij wel geprikkeld door zijn werk, iets wat school niet meer kon.

    Als hij echter geen reden heeft om op te staan is hij niet te motiveren om op te staan.

    Nu heb ik een tijdje geleden contact gehad met een hulpverlener van school en zij vroeg zich af of het toch niet handiger is om te zorgen dat hij toch (al is het maar voor een gedeelte) een WA jong uitkering kreeg. Omdat een fulltime baan hem waarschijnlijk toch te zwaar gaat worden door overprikkeling.

    Volgens mij is het juist niet handig omdat hij door zijn werk momenteel toch wat positiever lijkt (wat ik al eerder schreef, op de dagen dat hij niet werkt is er geen land met hem te bezeilen) en ik ben bang dat als hij minder gaat werken en een WA jong uitkering gaat aanvragen, hij verder wegzakt in de depressie. Of steek ik nu mijn kop in het zand?

    Aan de andere kant opent het misschien wel eerder deuren binnen de hulpverlening, als hij deze wel aanvraagt mocht het fout gaan met zijn werk. Ik weet ook niet hoelang een rapport met de diagnose, geldig is. Zijn rapport is nu een jaar of 5 geleden gemaakt.

    Heeft iemand hier ervaring mee. Ik ben absoluut geen voorstander van een uitkering, werk zelf fulltime maar in zijn situatie weet ik niet wat verstandig is.

  • Suus75

    Hallo Sandra,

    In je vorige topic heb ik gereageerd op de vraag die je daar stelde.

    Ook in deze vraag is het wellicht wijs om eens contact te zoeken met MEE. Zij kunnen ook een arbeidsonderzoek doen om te kijken wat er haalbaar is mbt werk en dagbesteding en van daaruit adviseren rondom WAJONG etc.

    Succes met alles en ik hoop dat er antwoord komt op je vragen!

  • sandra1142

    Een arbeidsonderzoek is misschien niet eens zo'n slecht idee, omdat hij een half jaar geleden gestopt is met zijn opleiding omdat de motivatie er niet meer was. Het hele project voor jongeren met ASS op deze opleiding was een goed initiatief maar er zijn meer jongeren afgehaakt dan doorgegaan.

    En wat hij nu heeft is slechts een tijdelijke baan dus voorzie ik over een tijdje wel problemen.

    Okee, wederom bedankt voor de tip, Hatseflatsie.

  • Susan

    Het hebben van een WAJONG-uitkering kan ook zorgen voor veel rust en vooral zekerheid. Het tevergeefs zoeken naar een baan, of niet aan het werk kunnen blijven door diverse omstandigheden, is niet goed voor iemands zelfvertrouwen.

    Ik heb sinds een paar jaar een WAJONG en nu ben ik er blij mee. Jaren geleden wilde ik er niet aan, nog liever een gemeentelijke bijstand dan een uitkering met meteen weer zo'n stempel erop.

    Nu jaren later, vol (ziekmakende) projecten om aan het werk te komen, ben ik blij met mijn WAJONG. Het geeft mij financiële zekerheid én passende begeleiding om toch te blijven zoeken naar werk.

    Dat ik een WAJONG heb, wil niet zeggen dat ik maar een beetje loop te lanterfanten. Ik doe veel vrijwilligerswerk en vermaak me prima.Mijn weken zijn goed gevuld.

    Susan

    34 met PDD-nos

  • sandra1142

    Hallo Susan, ik ben blij met een berichtje van jou als ervaringsdeskundige. Ik zit inderdaad zo in twijfel maar wat jij zegt; dat stukje rust en weten dat een eventuele werkgever weet wat hij kan en mag verwachten ipv door onwetendheid van de werkgever naar de werknemer toe en onterecht druk op iemand legt omdat de verwachtingen te hoog zijn, is heel belangrijk.

    Ik merk nu aan mijn zoon dat hij vaak wat onzeker is en het lijkt wel iets erger te worden. Hij heeft het heel erg naar zijn zin maar twijfelt toch best vaak aan zichzelf. Ik wil niet dat hij daar dalijk aan onder door gaat. En inderdaad, met een wa jong krijg je ook een stukje begeleiding mee.

    En het is natuurlijk niet zo dat iemand met een wa jong alleen maar loopt te lanterfanten. Dat beeld heb ik helemaal niet hoor, integendeel.

    Wat je voorgangster ook al schreef, misschien toch verstandig om eens met MEE een afspraak te maken. Ook ivm een eventuele opleiding (hoop ik)

    Ik zou nog graag van jou willen weten welke instantie met een wa jong uitkering kwam. Was dat het UWV (misschien langdurig werkeloos geweest of ziektewet) of heb jij ook hulp gekregen bij MEE. Volgens mij zijn er meerdere ingangen die naar een wa jong kunnen leiden.

    Alvast hartelijk bedankt voor je berichtje.

  • Susan

    De gemeente waar ik woon kwam in eerste instantie met het advies om een WAJONG aan te vragen. Aangevraagd en destijds afgewezen.

    Jaren later heb ik nog een keer een poging gedaan om een WAJONG aan te vragen. Ook dit keer werd het afgewezen. Met hulp van een jurist van MEE, ben ik in beroep gegaan met resultaat dit keer!!

    Dit keer stond ik sterker, want nu was dankzij een WSW-indicatie (wet sociale werkvoorziening) duidelijker waar mijn beperkingen lagen.

    Ik héb binnen de SW gewerkt, productiewerk, dit had tot resultaat dat ik “ziek” werd. Het ging echt niet goed met me. Op advies van mijn consulente toen, kon ik dankzij mijn WAJONG ontslag nemen en eindelijk gaan doen wat echt goed is voor mij en niet omdat één of andere instantie zegt dat het moet.

    Kleine aanvulling: ik heb MBO directiesecretariaat gedaan.

  • sandra1142

    Jij moet dus wel heel erg tevreden zijn over MEE. Ik was dat een aantal jaar geleden nl niet zo maar dat komt omdat ik toen in zoveel ellende zat; diagnose was net gesteld en dan kom je met zoveel hulpverlening in aanraking dat je eigenlijk door de bomen het bos niet meer ziet.

    Fijn voor je dat het nu een stukje rust geeft en je een stuk zelfvertrouwen hebt teruggekregen.

    Ik heb zelf ook een en ander, misschien ook wel een autisme stoornis, want bij mij komt informatie ook vaak niet duidelijk binnen. Wat is belangrijk en wat niet. Bij een gesprek met een leidinggevende weet ik nooit de kern eruit te halen en bij vergaderingen mis ik wel eens puntjes. Ik weet dat goed te verbergen door mijn humor maar ik zit er mooi mee. Ik kan er ook niet tegen als er druk op me gelegd wordt en als er dingen van mij verwacht worden dan raak ik echt in de war. In mijn hoofd wordt het een complete chaos, lijkt wel een soort paniek. Iedereen ziet het ook op dat moment, terwijl als mensen mij zien altijd denken dat ik zo zelfverzekerd ben en intelligent en bijdehand.. het is maar een houding.

    Ik heb ook altijd gezegd dat ik nooit bij een groot bedrijf wil werken waar het om winst gaat (profit sector) want dat betekent vaak ; presteren.

    Ik werk in een non profit sector (overheidinstelling), werk hard maar het is eigenlijk een niveau te laag maar het boeit me niet. Ik heb geen last van druk, ik kan dit werk heel goed aan en dat zorgt er dus ook voor dat ik wat beter in mijn vel zit.

  • j hoekstra

    Mijn Dochter heeft ook Pddnos is op het vmbo gestrand en op het ROC nivo 1 begonnen met een rugzakje Haar probleem gedrag verscheen als sneeuw voor de zon Nu doet ze na beroepentesten enz de opleiding Pedagoisch werk en wil uiteindeleijk kleutejuf worden en het gaat erg goed Ze kan goed presenteren en heeft nu een bijbaantje als kassiere wat goed gaat .

    Momnteel heeft ze geen hulp nodig is in alles zelfstandig heeft een vaste relatie enz

    Over een half jaar word ze 18 Ik vraag mij af of het ook zo goed blijfr gaan Op de basisschool waren er ook geen problemen Ik twijfel zelfs aan de diagnose Maar wat als de verkering uitraakt het werk stopt of school toch te moeilijk word.

    Gaat het nu goed omdat er een dagbesteding is school vriend werk Anders kroop ze maar in bed leek altijd moe Misschien kan ze zelf haar dag niet goed indelen en is dat het waarom het beter gaat en aan de andere kant ben je weer bang voor overprikkeling

    Ik ben van plan om alles regelmatig met haar te evalueren en samen met haar in maart te praten over de mogelijkheid Wajong maar haar zelf te laten kiezen

  • sandra1142

    Hallo Juut, ja ik begrijp het. Waar doe je goed aan want waar ligt de grens van overprikkeling.Aan de ene kant is het goed als ze dagbesteding hebben dus ben ik niet voor een uitkering maar wat ik al schreef; ten eerste opent het eerder wat deuren binnen de hulpverlening en je wilt toch ook niet dat je kind over een paar jaar uitgeblust is. Lastig he.

    Ik heb tegen mijn zoon altijd gezegd; neem later een parttime baan van 4 dagen en ga 1 dag iets anders doen wat je ook leuk vindt. Vrijwilligerswerk, weet ik het wat maar waar je in ieder geval niet zo aan vast zit als aan een fulltime baan. Dan kan je ook tijdig je rust nemen als het nodig is. Ik weet ook niet zo goed waar de grens ligt.

    Ik heb nog een bericht op deze site gezet mbt begeleid wonen. Zijn jullie misschien ook al met iets bezig? Ik weet niet waar jullie wonen maar mocht dat in de buurt zijn van Rotterdam dan hoor ik graag ook wat ervaringen en wil ik je vragen om op de andere post een berichtje achter te laten.

    Vandaag heb ik via een kennis een telefoonnummer gekregen van iemand die jonge mensen begeleid in/naar werk. Ik hoop dat zij ook nog iets voor ons kan betekenen.

    Ik hoop dat iedereen blijft reageren met goede adviezen enzo dus ik hoor graag hoe het verder gaat met jullie en wel of geen wa jong uitkering.

  • Juut 03-02-08

    Hoi Sandra geloof dat je een “foutje” maakte met je begin…….weet niks van wajong of zo..(:P)…….groetjes Juut