Hoi Ammie,
Dank je voor je live reactie.
Het contact met zijn vader is goed maar papa heeft, klinkt wellicht bekend, ongeveer de zelfde problematiek als zijn zoontje.
Herkent zichzelf ook in hem en wil zelf nu ook wel eens voor een diagnose gaan.
Na zelf van adres naar adres in zijn jeugd te zijn gegaan en nooit te zijn begrepen verloopt zijn leven nu ook niet makkelijk.
Wel staat hij achter hem en wil het beste voor hem.
Daarom hebben we samen vorig jaar besloten dat het beter was als dat jochie onder toezicht gesteld werd (was een vrijwillige plaatsing) zodat er een voogd zou komen die dan tevens de functie van casemanager zou krijgen.
Die is er nu en nu zitten we in het proces om alles duidelijk te krijgen.
Sommige moeten nu een stapje terug doen en dat is moeilijk :-).
Andere hebben nog moeite die voorlopige diagnose hechtingsproblematiek een beetje los te laten en te kijken naar wat er nog meer aan de hand kan zijn.
Gister een gesprek met hem gehad over wat de meerwaarde zou zijn van de juiste diagnose :-). En dat er ws medicatie uit voort komt…tja…eerlijk gezegd denk ik dat J. daar niet zonder kan wil hij een beetje rust krijgen in dat koppie van hem.
Ik heb hem duidelijk gemaakt dat buiten mijn wil en de liefde die ik voor dit jochie heb er meer nodig is om hem binnen ons gezin zijn plekkie te laten behouden.
En dat is ondersteuning (de juiste!) aan hem en ons. Een PGB zodat we hem bv zwemmen kunnen laten leren, één op één dat werkt voor hem en anders niet.
Papa probeerd hem om het weekend te halen maar kan het niet altijd aan, het gaat dan ook maar om een half weekend en dat is vaak al te belastend voor vader.
Dus zou extra weekendopvang er echt moeten komen en dan zijn er nog de vakanties die we echt niet door komen :-).
Verjaardagen, één grote ramp hij verziekt het totaal voor het jarige kind maar toch doet hij dat niet bewust. Dus hebben we op zulke dagen iemand voor hem nodig, iemand waar hij een band mee kan opbouwen en tja, dat kost geld.
Dat zie ik nu. Hij ging één maal per vier weken op bezoek bij zijn mama. Begeleid door iemand van Effatha. De regels zijn aangescherpt dus valt hij als kind van een dove moeder niet meer onder hun doelgroep dus geen indicatie voor begeleid bezoek meer. maar het zit wel in zijn patroon. Dus is hij daar nu constant over bezig, hij wil naar mama, niet eens voor mama maar voor het ritueel er om heen, C. die hem uit school haalt en een liedje zingt met hem in de auto, 10 min. aktief contact tussen hem en mama, daarna verliezen beide de interesse en gaat hij spelen met het speelgoed bij mama, samen met C. een koekje eten in de auto en napraten over die middag. Het gaat meer om C. en de gebeurtenis dan om mama.
Ook mama kan niet zonder C. voor de communicatie tussen haar en haar kind.
Nu zou de indicatie er kunnen komen via mama…maar zij is niet toegankelijk voor de hulp in de instelling waar zij woont en wil geen audiogram laten maken waarop de indicatie gegeven kan worden.
Dus is er geen bezoek simpel omdat de begeleiding niet betaald kan worden.
Als we een GGB hebben voor het jochie dan zou het gewoon via dat potje kunnen.
Zelf kan ik het niet doen want dat accepteerd zijn mama niet, een ander kan niet voor hem want dan klopt het plaatje niet meer voor hem :-).
Vader deelt het gezag met de voogd. Dat betekent dat hij inderdaad overal voor moet tekenen en dat ziekenfondspasje enzo moet regelen. En dat lukt hem nou net niet :-). Dat is ws bij moeder en die is niet goed te benaderen door een verstandelijke beperking, doof zijn en psychiatrische problematiek.
Zolang hij via haar verzekerd is kunnen we geen andere ziektekostenverzekering afsluiten.
Soms gaat het allemaal niet zo makkelijk en inderdaad komt dat door de wirwar van regeltjes waar iedereen zich aan moet houden.
En ja, we komen er wel, heus, maar ik wil niet weer het risico heben op in mijn ogen een verkeerde diagnose. Dus is het belangrijk om te weten waar ik terecht kan.
Vader geeft zeker zijn toestemming, voogd onder voorwaarde van een duidelijke hulp/onderzoeksvraag en onderbouwing. En met wat mijn verwachtingen zijn van de uitkomst van een juiste diagnose.
Ik weet zeker dat het wel goed komt en ik laat zeker niet gebeuren dat hij de vernieling in gaat.
Groet, Wil.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
