Ik vind een diagnose geen excuus voor zulk gedrag of om geen straf te krijgen. Dus voordat je weer wat er aan de hand is zo straffen en daarna niet meer dat vind ik raar.
Zelf ben ik nooit als een “ander soort” kind behandeld en daar ben ik blij mee. Ik was misschien van mezelf wel makkelijk maar ik heb wel geleerd wat wel en niet kan. Ik ken iemand die wel altijd als autist die er niets aan kan doen is behandeld. En je wil niet weten hoe het nu met hem is…..
Ik kan verder alleen als advies geven om te doen wat je bij ieder kind zou doen. Belonen voor goed gedrag en corrigeren bij dingen die niet kunnen en straffen als ze ermee doorgaan. Het enige wat een kind met autisme misschien meer nodig heeft is geduld.
Groetjes Kay